The Comparison of Recurrence For Different Localization In Slow Pathway Ablation In Patients With Atrioventricular Nodal Reentrant Tachycardia
Journal Name:
- Abant Tıp Dergisi
Keywords (Original Language):
| Author Name | University of Author | Faculty of Author |
|---|---|---|
Abstract (2. Language):
Background: The recurrences and efficacy of classical approach
and alternative approach (anterior localization of the
coronary sinus ostium) for the slow pathway ablation using
radiofrequency energy and a transcatheter technique in
patients with atrioventricular nodal reentrant tachycardia
(AVNRT) were evaluated.
Method: We retrospectively reviewed all patients for AVNRT
at the Sivas Numune Hospital from January 2010 to April
2012. The localization of the slow pathway ablation using
radiofrequency energy and successfully procedure was
documented. AVNRT recurrence was documented from
hospital automation system or induced AVNRT who underwent
second electrophysiology study.
Results: One hundred twenty two patients, (24% male
(n=30), 76% female (n=92); age 29,23±12,12 years) who
underwent radiofrequency ablation for AVNRT were included
the study. Classical approach was used 43,4% (n=56);
alternative approach was used 51,2% (n=66) of AVNRT patient.
AVNRT recurrence was documented 5,6% (n=3) in
classical approach; also 4,7% (n=3) in alternative approach
(p=0.837). Follow-up was available for all patients at
15,1±3,5 month in classical approach group, and 16,4±4,4
month in alternative approach group (p=0.082). Multivariate
analysis failed to identify any significant predictor of AVNRT
recurrence.
Conclusion: We could not identify any differences between
recurrences ratio between classical approach and alternative
approach for the AVNRT slow pathway ablation. In addition;
anterior localization of the coronary sinus ostium ablation
may be used, because of low complication risk.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language):
Amaç: Çalışmamızda yavaş yolağın ablasyonu için kullanılmakta
olan klasik hedef bölge ile daha yakın zamanda kullanılmaya
başlanan koroner sinüs ostiumu anterior komşuluğundan
yapılan ablasyonun takibinde görülen rekürrens
oranlarını karşılaştırmayı amaçladık.
Yöntem: Sivas Numune Hastanesi Kardiyoloji Kliniği’nde
2010 yılından günümüze kadar elektrofizyolojik çalışma
yapılmış ve AVNRT tanısı alıp radyofrekans ablasyon uygulanmış
hastalar geriye dönük olarak taranarak bulundular.
Bu hastaların işlem raporları ve intrakardiyak kayıtları incelenerek
ablasyonda hangi hedef bölgelerin seçildiği ve işlemin
başarılı olup olmadığı tespit edildi. Nüks takibinde ise
hastaların dosyalarında ya da otomasyon sisteminde taşikardinin
dökümante edildiği elektrokardiyogram/holter kaydının
olup olmadığına; yada var olan şikayeti nedeniyle tekrar
EPS işlemine alınıp taşikardi indüklenip indüklenmemesine
göre tarandı.
Bulgular: Retrospektif olarak taranan toplam 122 hastadan
%24’ü erkek (n=30), %76’sı kadındı (n=92). Hastaların yaş
ortalaması 29,23±12,12 yıl idi. Hastalardan %43,4’ünde
(n=56) klasik yaklaşım, %51,2’sinde (n=66) alternatif yaklaşım
kullanılmıştı. Klasik yaklaşımda nüks %5,6 (n=3) iken
alternatif yaklaşımda %4,7 (n=3) idi (p=0.837). Hastaların
ortalama takip süreleri klasik yaklaşım kullanılan grupta
15,1±3,5 ay iken alternatif yaklaşım kullanılan grupta
16,4±4,4 ay idi (p=0.082). Yapılan multivariate regresyon
analizinde nüksü göstermede bağımsız bir prediktör saptanmadı.
Sonuç: AVNRT ablasyonunda koroner sinüs ostium komşuluğunun
tercih edilmesinin işlem başarısı, uzun süreli takiplerde
nüks oranı açısından klasik yaklaşımdan aşağı olmadığını
ve komplikasyon riskinin daha az olması nedeniyle tercih
edilmesinin avantaj yaratacağını düşünüyoruz.
- 2
65-68