Journal Name:
- Fırat Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi
Author Name | University of Author | Faculty of Author |
---|---|---|
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language):
İslâm, başlangıçtan itibaren kitap ehlinin dindarlığı, irfanı ve ruhaniliği ile beslenmiştir. Eski Arabistan'da, çöl rahipleri erkek ve kadınınlar için şife ve ümit, inanç ve uygulamaların kaynağı olmuştur. Hıristiyan ruhaniliği ve kültürünü öğrenme İsa Mesih ve Aziz Paul'den Muhammed'e Araplar için bir cazibe ve gizem havasına sahipti. Bu cazibe, İslam'dan önce ve sonra Kur'an ve şiirde açık bir şekilde İslami bilginin tezahürü olmuştur. Başka bir şekilde söylemek gerekirse gerçekte, İslam'dan önce Hıristiyanlık, Araplar için (vahiye dayalı) tek din olmuştur. Arapların dininde, hac ibadetinden başka dua ve dini tören yoktu. Daha önemlisi bu din, uygun bir perspektif veya felsefî tarihten yoksundu. Arapça, Süryani-Arami kültürlü uluslararası ticari özel bir dildi ve Hıristiyan Araplar, Aramice ibadet etmekteydiler1 Aynı şekilde tamamıyla kötümser ve gelişmemiş ölüm ve talihsizliğin bir temsilcisi olan güvenilmeyen zaman kavramı bilgisinin de ötesinde Arap dini kaba ve ilkeldi2. Bu yüzden Yahudi ve Hıristiyanların dini tecrübeleri, yeni inanç için en azından O'nun oluşumu safhasında hem hüccet ve hem de bir referans değeri sağlamış olması gerekir.
FULL TEXT (PDF):
- 1
675-690