A NARRATOLOGICAL APPROACH TO THE CONCEPTS OF NARRATOR AND FICTIONAL AUTHOR
Journal Name:
- Turkish Studies
Key Words:
Keywords (Original Language):
| Author Name | University of Author |
|---|---|
Abstract (2. Language):
Narrative instances of the text appear to be the most important for the narratologists who approach to the narrative linguistically. The narrator who has been charged with a task “put into words”, that is, tasked with presenting the literary communication linguistically is the main narrative instance within the text level. And his receiver level in this instance is narratator. This term is coined by an American narratologist G. Prince (1973а, 1973b). The main narrative level of the inner, represented world of the narrative, which is one of the six instances of the communication level, is fictional author, namely narrator (the term we prefer) is the role invented and accepted by the author, i.e. it is fiction. Fictional author can overlap with the notions of story teller and narrator. Different types of the narrator have been revealed according to the fact that the narrator appears in the narrative text in various forms as explicit-implicit, personal-impersonal, overt-covert, omniscient-limited, primary-secondary-tertiary, diegetic-non-diegetic and according to the perspective. In this context determination of the borders of the above named concepts will be helpful in defining the position of the narrator according to the narration form of the narrative; in making a classification in accordance with this definition, and in clarification of the notion narrator in the branch of narratology.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language):
Anlatıya dil bilimsel bakımdan yaklaşan anlatı bilimciler için metinde kaydedilmiş anlatı dereceleri daha büyük önem arz etmektedir. “Sözle ifade etmek”, başka bir deyişle, edebî bildiriyi dilsel bir biçimde sunmak ile görevlendirilen anlatıcı/narrator, metin içi düzeydeki esas anlatı derecesidir. Bu düzeydeki onun alıcı derecesi ise kurmaca alıcı/narratator’dır. Bu kavram ilk kez Amerikan anlatı bilimcisi G. Prince tarafından kullanılmıştır (1973а, 1973b). Bildirişim düzeyindeki altı dereceden biri olan ve anlatının iç, tasvir edilen dünyasının esas anlatı derecesi, kurmaca yazar, yani (bizim tercih ettiğimiz kavram olan) anlatıcı yazar tarafından uydurulan ve kabul edilen bir roldür, yani kurmacadır. Kurmaca yazar, anlatıcı ve hikâyeci kavramlarıyla örtüşebilir. Anlatı metninde anlatıcının: açık-örtük, kişili-kişisiz, çok belirgin-az belirgin, her şeyi bilen-sınırlı bilgi sahibi, birincil-ikincil-üçüncül, öyküsel-öyküsel olmayan vs. gibi çok değişik biçimlerde belirmesine ve bakış açısına bağlı olarak farklı anlatıcı tipleri ortaya çıkmaktadır. Bu çerçevede adı geçen kavramların sınırlarının tespit edilmesi, edebî anlatının anlatılış biçimine göre anlatıcının konumunun belirlenmesi ve buna uygun olarak bir sınıflandırmanın yapılması, edebiyat bilimi ve anlatı biliminde anlatıcı kavramının aydınlanmasına yardımcı olacaktır.
- 8
1763-1783