Journal Name:
- İstanbul Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi
Key Words:
Keywords (Original Language):
| Author Name | University of Author | Faculty of Author |
|---|---|---|
Abstract (2. Language):
The history of Arabic language teaching begins with the spread of Islam among the non-Arabic speaking peoples of the Middle East during the seventh century. However, our knowledge about the nature of the methods used for teaching Arabic in these early times is quite limited because of the lack of the materials extant from that period. Moreover, the majority of grammatical writings of the later classical period do not reflect any obvious aim of teaching Arabic as a second language, but the explanation of linguistic phenomena in the speech of the idealized native speakers, the Bedouin. The character of this grammatical tradition determines the nature of the entire course of the Arabic teaching in the Islamic world until the 21st century. In the West, however, the interest of learning/teaching Arabic begins as a reaction to Islam among Eastern Christians during the 9th century. The rationale behind their interest was to study Islam in order to be knowledgeable in their polemics against Muslims. Later on, the first Chairs of Arabic were founded as early as the sixteenth century in the European universities. However, the development of pedagogically suitable materials for teaching Arabic as a second language had to wait until the last decades of the 20th century.This article provides a background of the historical development in Arabic language pedagogy inside and outside the Islamic world, starting from the medieval ages and ending the modern period. By illustrating the similarities and the differences between the Islamic world and the West in the methods and objectives of teaching Arabic it gives a succinct description of the developments in both worlds. It also points out the fact that Arabic has been studied in the Islamic world as an essentia! pail of Islamic learning, while in the West, as a foreign language,
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language):
Arap dili öğretiminin tarihi yedinci yüzyılda Orta Doğu'da Arapça konuşmayan toplumlar atasında İslam'ın yayılmasıyla birlikte başlar. Fakat bu İlk zamanlardaki Arapça öğretiminin nasıl olduğu hakkındaki bilgimiz oldukça sınırlıdır. Çünkü elimizde Arapça öğretimine yönelik olarak bu dönemde hazırlanmış ve günümüze kadar gelmiş bir eser yoktur. Daha sonraki klasik döneme ait gramer kitapları ise genel olarak Arapça bilmeyenlere bu dili öğretmeyi amaç edinmemekte, Arap dilinin asıl kullanıcıları olarak İdealize edilmiş Bedevilerin konuşmalarındaki lingüistik olguları açıklamayı hedeflemektedir. Klasik döneme ait bu özellik, İslam dünyasındaki Arapça öğretimi geleneğinin 21. yüzyıla kadar bütün istikametini de belirlemiştir. Batıda ise Arap diline olan ilgi, 9. yüzyılda Doğu Hıristiyanları arasında İslam dinine karşı olan tepki ile bağlantılıdır. Onların Arapçaya olan alakalarının sebebi Müslümanlarla girdikleri polemiklerde kullanmak üzere islam dini hakkında bilgi edinmekti. Daha sonra, 16. yüzyılda, çeşitli kültürel, ekonomik ve siyasi nedenlerle Avrupa üniversitelerinde ilk Arap dili kürsüleri kurulmaya başlamıştır. Fakat pedagojik yöntemlere uygun Arap dili Öğretiminin geliştirilebilmesi 20. yüzyıla kadar beklemiştir.Bu makalede ortaçağlardan günümüze kadar Arap dili öğretiminin İslam dünyasında ve Batıda geçirdiği gelişim sürecinin arka planı sunulmaktadır. Öğretim metot ve amaçlan bakımından İslam dünyası ile Batı dünyası arasındaki benzerlik ve farklılıklara işaret edilerek 'Arap dİlİ öğretiminin tarihi' kısa ve öz bir şekilde tasvir edilmektedir. Ayrıca İslam dünyasında Arap dili öğretiminin, İslamî eğitimin temel bir parçası olarak görüldüğü, Batıda ise 'bir yabancı dil* olarak Öğretildiği gerçeği vurgulanmaktadır.
FULL TEXT (PDF):
- 1
331-353