You are here

'ÖTEKİ'Yİ ANLAMAK: TÜRKİYE'DE DİNLER ARASI DİYALOGA DAİR TUTUMLAR

UNDERSTANDING 'THE OTHER': ATTITUDES TOWARDS INTERRELIGIOUS DIALOGUE IN TURKEY

Journal Name:

Publication Year:

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
in this study, firstly, the short history of "intcrreligious dialogue" in Turkey is discussed. Afterwards, different attitudes are given place to perception of that concept. The attempt of Christian world which supports the idea of dialogue reflected lately in Turkey because of politics and social reasons. Initially, despite some reactions! attributes toward dialogue, afterwards different approaches developed. Insufficiency of transition of dialogue materials into Turkish and their prejudicially evaluations have an influential function İn the formation of these attitudes. In this frame, three approaches to the conccpi of "interreligious dialogue" are studied. Radical one of these attitudes accepts the idea of dialogue as a missionary method. But the other approach emphasizes on that the dialogue is necessary for social justice, tolerance and peace between religions İn Turkey. According to last approach, the dialogue is necessary for a dialogislie relationship between believers. For this attitude, the dialogue should be done in individual level.
Abstract (Original Language): 
Bu çalışmada öncelikle "dinlerarası diya!og"un Türkiye'deki kısa tarihi ele alınmaktadır. Daha sonra bu kavramın algılanmasına yönelik farklı tutumlara yer verilmektedir. Diyalog fikrini destekleyen Hıristiyan dünyanın çabası, siyasi ve sosyal nedenlerden dolayı Türkiye'de daha geç yankı buldu. İlkin diyaloga yönelik bazı tepkisel tutumlara karşın, sonraları farklı yaklaşımlar gelişti. Diyalog materyallerinin Türkçeye intika-tindeki yetersizlik ve onlara yönelik önyargılı değerlendirmeler, bu yaklaşımların teşekkülünde temel bir etkiye sahiptir. Bu çerçevede, "dinlerarası diyalog" kavramına yönelik üç yaklaşım incelenmektedir. Bu yaklaşımların radikal olanı, diyalog fikrini bir misyonerlik metodu olarak kabul eder. Fakat diğeri diyalogun Türkiye'de dinler arasında sosyal adalet, hoşgörü ve barış için gerekli olduğuna vurgu yapar. Son yaklaşıma göre ise, inananlar arasında diyalojik bir ilişki İçin gereklidir. Bu yaklaşıma göre diyalog, bireysel seviyede yapılmalıdır.
237-251