You are here

Partizipiale Attribute im Deutschen und im Türkischen

Participle Complements in German and Turkish

Journal Name:

Publication Year:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
Participle Complements have a wide range of usage both in German and Turkish. In this study in which we deal with how adjective-verb complements are used in both languages, it has been found out that the usage is the same: the participles are used as adjectives, and the complement is also an adjective complement in both languages. Moreover, it has also been discovered that there are four participles in Turkish while two in German and that they are equivalent to the relative clauses together with the subordinates.
Abstract (Original Language): 
Gerek Almanca, gerek Türkçe'de ortaçlar geniş bir kullanıma sahiptirler. Ortaçların her iki dilde nasıl kullanıldığını ele aldığımız bu çalışmada, kullanımın iki dilde de aynı olduğu, ortaçların iki dilde de sıfat gibi kullanıldığı, tamlamanın da aslında sıfat tamlaması olduğu sonucuna varıldı. Ayrıca, Almanca'da iki ortaç yapısı olmasına karşın Türkçe'de dört ortaç eki olduğu ve bunların yan tümce türlerinden ortaçlara karşılık geldiği görüldü.
41-51

REFERENCES

References: 

Aygün, M. (1995). Attribuierungsformen im Deutschen und im Türkischen, Doktora Tezi, Gazi
Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara. Engel, U. (1988). Deutsche Grammatik, 2. Aufl., Julius Groos Verlag, Heidelberg. Ergin, M. (1989). Türk Dilbilgisi, 18. Baskı, Bayrak Yayınları, İstanbul. Grebe, P. (1973). Duden-Grammatik, 3. Aufl., Dudenverlag, Mannheim. Helbig, G. Joachim B., (1981). Deutsche Grammatik, 7. Aufl., VEB Verl., Leipzig. Kissling, H. J. (1960). Osmanisch-Türkische Grammatik, Otto Harrassowitz, Wiesbaden. Koç, N. (1994). Yabancılar İçin Dilbilgisi, İnkılap Kitabevi, İstanbul.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com