You are here

Home » Content

Beden Eğitimi Derslerinde İstenmeyen Öğrenci Davranışları, Öğretmenlerin Sözlü Dönüt Biçimi ve Dönüt Biçiminin Ögrenci Başarı Güdüsüne Etkisi

Undesirable Student Behaviors in Physical Education Classes, Oral Feedback Types of Teachers, and Effect of Oral Feedback Types on Student Success Motivation

Journal Name:

  • Hacettepe Üniversitesi Spor Bilimleri Dergisi

Publication Year:

  • 2012

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of Author
Abstract (2. Language): 
The aim of this study is to describe the undesirable student behaviours in physical education classes, oral feedback types of teachers and correlation between the oral feedback types and point of success motivation. It was conducted as a descriptive model and semi-constructed type and attended by 255 students from 24 physical education teachers’ classes (N Male= 122; N Female= 133). Mean age of participants are = 14.37 and SD= 1.79 year. Descriptive data were collected via survey form, data related to success motive were collected via 5 point Likert type “Success Motive Scale” developed by Ellez (2004). All data were analyzed by using frequency distribution (f), percentage (%) value, Chisquare test (X2) and t-test for independent groups and one-way ANOVA statistical techniques. Margin of error was accepted as p<0.05. According to results, teachers consider “participating in physical education classes with unsuitable outfits” as undesirable student behavior and it was stated by students that 20% of teachers give negative oral feedback by using expressions such as “idiot, stupid, brainsick, moon-calf, clown, dawdler”. A significant difference was found between the oral feedback types of teachers against undesirable student behavior and success motivation (p<0.05).
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Bu çalışmanın amacı; beden eğitimi ders ortamında istenmeyen öğrenci davranışlarının neler olduğu, istenmeyen öğrenci davranışları karşısında beden eğitimi öğretmenlerinin sözlü dönüt verme biçimleri, bu sözlü dönüt verme biçimlerinin okul düzeyi ve öğretmen yaşına göre farklılık gösterip göstermediği, öğretmenlerin sözlü dönüt verirken kullandıkları söylem biçimleri ve olumlu ve olumsuz dönüt alan öğrencilerin başarı güdüleri arasında fark olup olmadığının araştırılmasıdır. Betimsel modelde ve yarı yapılandırılmış türde planlanan bu çalışmaya 24 beden eğitimi öğretmenin sınıfından 255 öğrenci katılmıştır (Erkek n= 122, Kız n= 133). Katılanların yaş ortalaması 14.37 ve standart sapması 1.79 yıldır. Betimsel veriler, geliştirilen anket formu ile, başarı güdüsüne ilişkin veriler ise Ellez (2004) tarafından beşli Likert tipi biçiminde geliştirilen “Bakatılşarı Güdüsü Ölçeği” ile toplanmıştır. Veriler, frekans (f) dağılımı ve yüzde (%) değerlerin yanı sıra, Ki-kare testi (X2), bağımsız gruplar için t-testi ve One-Way ANOVA istatistik teknikleri kullanılarak analiz edilmiştir. Hata payı 0.05 düzeyinde alınmıştır. Elde edilen sonuçlara göre; beden eğitimi öğretmenleri ders ortamında birinci sırada “öğrencilerin derse uygun olmayan kıyafetle gelmelerini” istenmeyen öğrenci davranışı olarak görüp olumsuz tepki vermektedirler. Öğrencilerin % 20’si istenmeyen davranışlar karşısında öğretmenlerin olumsuz dönüt verdiklerini, öğretmenler sözlü dönüt verirken en fazla “geri zekalı, salak, dengesiz, özürlü, soytarı, serseri” biçiminde ifadeler kullandıkları ifade edilmiştir. Öğretmenlerin istenmeyen öğrenci davranışları karşısında verdikleri dönüt biçimleri ile başarı güdüsü puanı arasında anlamlı bir fark bulunmuştur (p<0.05).
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastrmx_152775_23_pp_144-158.pdf
  • 3
144–158
  • Turkish

REFERENCES

References: 

1. Açıkgöz K. (1996). Etkili Öğrenme ve Öğretme. Birinci
Baskı. İzmir: Kanyılmaz Matbaası.
2. Ames C. (1992). Classrooms: Goals, structures, and
student motivation. Journal of Educational Psychology,
84 (3), 261-271.
3. Anguiano P. (2001). A first-year teacher’s plan to
reduce misbehavior in the classroom. Teaching
Exceptional Children, 33 (3), 52-55.
4. Anoermaln H, Andermane M. (1999). Social predictors
of changes in students’ achievement goal orientations.
Contemporary Educational Psychology, 25, 21-37.
5. Atkinson JW, Raynor JO. (1974). Motivational and
Achievement. Washington, DC: Winston.
6. Atkinson JW. (1966). Motivational determinants of
risk taking behaviour, (JW Atkinson, NT Feather Der.),
A Theory Of Achievement Motivation, s. 11-31. New
York: Wiley.
7. Aydin A. (1998). Sınıf Yönetimi. Ankara: Anı Yayıncılık.
8. Başar H. (1996). Sınıf Yönetimi. Ankara: Pegem A
Yayınlari.
9. Başaran İE. (2005). Eğitim Psikolojisi: Gelişim ve
Öğrenme. Altıncı Basım, Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
10. Bloom BS. (1976). Human Characteristics and School
Learning. New York: McGraw, Hill.
11. Çalışkan Maya İ. (2004). XIII. Ulusal Eğitim Bilimleri
Kurultayı: Mesleki-teknik liselerde istenmeyen öğrenci
davranışlarına gösterilen öğretmen tepkileri, `6-9
Temmuz 2004` Malatya: İnönü Üniversitesi, Eğitim
Fakültesi.
12. Chaturvedi M. (2009). School environment,
achievement motivation and academic achievement.
Indian Journal of Social Science Researches, 6 (2), 29-
37
13. Cothran DJ, Kulinna, PH. (2007). Students’ reports of
misbehavior in physical education, Research Quarterly
for Exercise and Sport, 78 (3), 216-224.
14. Cüceloğlu D. (1996). İnsan ve Davranışları, 6. Basım,
Ankara: Remzi Kitabevi.
15. Cury F, Eliot AJ, Fonseca DD, Moller AC. (2006).
The social–cognitive model of achievement motivation
and the 2 x 2 achievement goal framework, Journal of
Personality and Social Psychology, 90 (4), 666–679.
16. Diseth A, Kobbeltvedt T. (2010). A mediation analysis
of achievement motives, goals, learning strategies, and
academic achievement. British Journal of Educational
Psychology, 80, 671-687.
17. Duda JL, Balaguer I. (2007). Coach-Created
Motivational Climate, in Social Pshycology in Sport,
(S Jowett, D. Lavelle, Der.) Champaing, IL: Human
Kinetics.
18. Ellez M. (2004). Etkin öğrenme, strateji kullanımı,
matematik başarısı, güdü ve cinsiyet ilişkisi.
Yayımlanmamış Doktora Tezi, İzmir: Dokuz Eylül
Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
19. Elrod Wilborn T, Terrel SM. (1991). School without
corporal punishment: There are alternatives.
Contemporary Education, 62 (3).
20. Enç M. (1990). Ruhbilim Terimleri Sözlüğü. Ankara:
Karatepe Yayınları.
21. Ergin A, Birol C. (2000). Eğitimde İletişim, Ankara: Anı
Yayıncılık.
22. Feldman RS. (1996). Understanding Psychology. (4th
Edition), New York: McGraw-Hill.
23. Finn JD, Scott LA, Fish RM. (2008). Educational
squealer of high school misbehavior. The Journal of
Educational Research, 101 (5), 259-273.
24. Gelona J. (2011). Does thinking about motivation
boost motivation levels? The Coaching Psychologist,
7(1), 42-48.
25. Girmen P, Anılan H, Şentürk İ, Öztürk A. (2006). Sınıf
öğretmenlerinin istenmeyen öğrenci davranışlarına
gösterdikleri tepkiler, Osman Gazi Üniversitesi Sosyal
Bilimler Dergisi, 15, 235-244.
26. Gordon T. (1993). Etkili Öğretmenlik Eğitimi, Birinci
Basım, (Çev. Emel Aksay, Birsen Özkan), İstanbul: YAPA
Yayınları.
27. Kangalgil M, Demirhan G. (2009). Beden eğitimi ve
spor etkinliklerinde dönüt kullanımı, Spor Bilimleri
Dergisi, 20 (1), 24-39.
28. Kaya N, Selçuk S. (2007). How does the motıve
of individual achievement affect organizatıonal
commitment? Doğuş Üniversitesi Dergisi, 8 (2), 175-
190.
29. Korkmaz F, Korkmaz NH, Özkaya G. (2007). Beden
eğitimi öğretmenlerinin öğrenme ortamını bozan
davranışlara karşı geliştirdikleri davranış stratejileri
(Bursa ili orneği), Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi
Dergisi, 20(1), 67-87.
30. Kyriakides L, Creemers BPM, Antoniou P. (2008).
Teacher behaviour and student outcomes: suggestions
for research on teacher training and professional
development. Teaching and Teacher Education, 25 (1),
12-23.
31. Lemlech JK. (1998). Classroom Management. Second
Ed. New York: Longman Inc.
32. Martin AJ, Linfoot K, Stephenson J. (1999). How
teachers respond to concerns about misbehavior in
their classroom. Psychology in The Schools, 36 (4),
347-358
33. McClelland DC. (1965). Toward a theory of motive
acquisition. American Psychologist, 20, 321-333.
34. Mory E. (1992). The use of informational feedback
in instruction: imlications for future research,
Educational Training Research and Development, 40
(3), 5-20.
35. Onaran O. (1981). Çalışma Yaşamında Güdülenme
Kuramları, Ankara: A. Ü. Siyasal Bilgiler Fakültesi
Yayınları.
36. Ormrod JE. (2008). Educational Psychology, (Seventh
Ed.), New York: Pearson
158 Pehlivan
37. Peguero AA, Shekarkhar Z. (2011). Latino a student
misbehavior and school punishment, Hispanic Journal
of Behavioral Sciences, 33 (1) 54–70.
38. Pehlivan Z. (2007). 5. Ulusal Beden Eğitimi ve
Spor Öğretmenliği Sempozyumu: Beden eğitimi
öğretmenlerinin fiziksel olarak kendilerini
tanımlamaları, 02–03 Kasım 2007, Adana: Çukurova
Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Yüksekokulu, s.
59–64.
39. Pehlivan Z. (2010). Analysis of physical selfperceptions
of physical education teacher candidates
and their attitudes toward teaching profession.
Education and Science, 35 (156), 126-141.
40. Rayn A. (2009). İhtiyacımız Olan Felsefe. (Çev. Nejdet
Kandemir), 3. Baskı, İstanbul: Plato Film Yayınları.
41. Senemoğlu N. (2000). Gelişim, Öğrenme ve Öğretim:
Kuramdan Uygulamaya, Ankara: Gazi Kitabevi.
42. Tanaka A, Okuno T, Yamauchi H, (2002).
Achievement motives, cognitive and social competence,
and achievement goals in the classroom. Perceptual
and Motor Skills, 95, 445-458.
43. Supaporn S, Dods P, Griffin P. (2003). An ecological
analysis of middle school misbehavior through student
and teacher perspectives. Journal of Teaching in
Physical Education, 22 (3).
44. Şahin Ş, (2008). Beden Eğitimi Öğretmenlerinin
Tükenmişlik ve Yaşam Doyumu Düzeyleri.
Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Mersin Üniversitesi,
Sağlık Bilimleri Enstitüsü Beden Eğitimi ve Spor
Anabilim Dalı. Tez No: 122.
45. Ünlü H, Aydos L. (2008). Beden eğitimi dersinde sınıf
yönetimi. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, Erişim:
http://www.insanbilimleri.com, 5 (1).
46. Wolff S. (1986). Problem Çocuklar ve Tedavi. (Çev.
Ayhan Oral ve Seçkin Kara), 1. Baskı, İstanbul: Say
Yayınevi.
47. Woolfork A. (1998). Education Psychology, (Seventh
Ed.), London: Allyn and Bacon.
48. Yıldırım A, Şimşek H. (2005). Sosyal Bilimlerde Nitel
Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
49. Yılmaz İ, Çimen Z. (2008). Beden egitimi öğretmen
adaylarının iletişim beceri düzeyleri, Atatürk Jouonal
of Physical Education and Sport Sciences, 15 (2), 25-35.
50. Zenzen TG. (2002). Achievement Motivation. A
Research Paper Submitted in Partial Fulfillment of
the Requirements for the Master of Science Degree
Industrial / Technology Education. The Graduate
College University of Wisconsin-Stout.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com