You are here

KİMYA ÖĞRETİMİNDE YENİ BİR KAVRAM: YEŞİL KİMYA

A NEW CONCEPT IN CHEMISTRY TEACHING: GREEN CHEMISTRY

Journal Name:

Publication Year:

DOI: 
http://dx.doi.org/10.9761/JASSS_310
Abstract (2. Language): 
The aim of this study is to examine awareness and attitude of the candidate chemistry teachers about green chemistry. The study was carried out together with Dicle University, Ziya Gokalp Education Faculty 4th and 5th grade candidate chemistry teachers (N=46) in 2012. The data of the research were collected with the help of “green chemistry awareness” and “green chemistry behaviour” scales. Each of the scale is comprised of 13 items, and was prepared as 5 likert type. While Cronbach alpha internal consistency coefficient of green chemistry awareness scale was 0.76, Cronbach alpha internal consistency coefficient of green chemistry behaviour scale was found as 0.72. In meaningfulness tests between the groups, α = .05 meaningfulness level was taken as the basis. The SPSS-17 program was used for data analyses. The data were analyzed by means of descriptive statistical techniques and irrespective sample taking t-test technique. According to research results, it was found out that the teacher candidates had the opinion at “I totally agree” level in green chemistry awareness scale, and at “I often agree” level in green chemistry behaviour scale. On the other hand, in comparison made at gender level, it was found that average score of the green chemistry thought scale differed significantly in favour of female candidate teacher candidates. In comparisons made at class level, statistically, there found no significant difference between the score averages taken from both scales. In this study, it was seen that the green chemistry awareness scale arithmetical score averages of students were higher when all variables were examined. Setting out from these data, it was realised that the students had difficulty in transferring their thoughts into behaviours. Therefore, it was suggested that green chemistry should be included in the different stages of education levels.
Abstract (Original Language): 
Bu çalışmanın amacı, kimya öğretmen adaylarının yeşil kimya hakkındaki bilinç ve davranışlarını incelemektir. Çalışma, 2012 yılında Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi 4. ve 5. sınıf kimya öğretmen adayları (N=46) ile yapılmıştır. Çalışmanın verileri “yeşil kimya bilinç” ve “yeşil kimya davranış” ölçekleri ile toplanmıştır. Ölçeklerin her birisi 13 madde ve 5’li likert tipi olarak hazırlanmıştır. Yeşil kimya bilinç ölçeğinin cronbach alpha iç tutarlılık katsayısı 0.76 iken yeşil kimya davranış ölçeğinin cronbach alpha iç tutarlılık katsayısı 0.72 olarak bulunmuştur. Gruplar arası anlamlılık testlerinde α=.05 anlamlılık düzeyi esas alınmıştır. Verilerin analizleri için SPSS-17 programı kullanılmıştır. Veriler, betimsel istatistik ve ilişkisiz örneklemler t-testi tekniği ile analiz edilmiştir. Araştırma sonucuna göre öğretmen adayları yeşil kimya bilinç ölçeğinden “tamamen katılıyorum”, yeşil kimya davranış ölçeğinden de “çoğu zaman” düzeyinde görüşe sahip oldukları görülmüştür. Cinsiyetlerine göre yapılan karşılaştırmada yeşil kimya düşünce ölçeği puan ortalamasının kız öğretmen adayları lehinde anlamlı olarak farklılaştığı bulunmuştur. Sınıflar düzeyinde yapılan karşılaştırılmada da her iki ölçekten de alınan puan ortalamaları arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunmadı. Araştırmada bütün değişkenlere ait sonuçlar incelendiğinde öğrencilerin yeşil kimya bilinç ölçeği aritmetik puan ortalamalarının daha fazla olduğu görülmüştür. Verilerden hareketle öğrencilerin düşüncelerini davranışlara dönüştürmede sıkıntı yaşadıkları fark edilmiştir. Bu nedenle yeşil kimya konusunun farklı öğretim kademelerinde programlara dahil edilmesi önerisinde bulunulmuştur.
359-371

REFERENCES

References: 

AHMANN, D. & DORGAN, J, R. (2007). Bioengineering For Pollution Prevention Through
Development Of Biobased Energy And Materials State Of The Science Report, U.S.
Environmental Protection Agency Office Of Research And Development National
Center For Environmental Research Washington.
ANASTAS, P. T. & WARNER, J. C. (1998). Green Chemistry: Theory And Practice, Oxford
University Press, Oxford.
ANASTAS, P, T. & WĠLLĠAMSON, T, C. (1996). Green Chemistry: An Overview, Acs
Symposium Series; American Chemical Society: Washington.
BAKAR, K, A., SAM, M. F. M., TAHĠR, Md, N, H., RAJĠANĠ, I., & MUSLAN, N. (2011).
Green Technology Compliance Ġn Malaysia For Sustainable Business Development,
Journal Of Global Management, 2 (1), 55-65.
CAN, T., (2005). Sürdürülebilir Dünya Umudu: YeĢil Kimya, Bilim Ve Teknik, 66-69.
CANN, M. C. (1999). Bringing State-Of-The-Art, Applied, Novel, Green Chemistry To The
Classroom By Employing The Presidential Green Chemistry Challenge Awards,
Journal Of Chemical Education, 76 (12), 1639-1641.
369
Reşit ÇAKMAK, Giray TOPAL & Mürşet ÇAKMAK
CARDENAS, A., GARCĠA, S., KAMPRATH, K., TRACEY, Q,T., & WĠLSON, A. (2004).
Green Chemistry, NTRES 431 Environmental Strategies Module 2.
COLLĠNS, T. (2001). Toward Sustainable Chemistry, Science Magazine, 291, 48-49.
ÇABUK, B. & KARACAOĞLU, C. (2003). Üniversite Öğrencilerinin Çevre Duyarlılıklarının
Ġncelenmesi, Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 36 (1-2), 189-
198.
ÇĠMEN, O., YILMAZ, M., & ÇĠMEN, G. (2011). Biyoloji Öğretmen Adaylarının Çevre
Duyarlı DavranıĢlarının ÇeĢitli DeğiĢkenlere Göre Ġncelenmesi, Selçuk Üniversitesi
Ahmet Keleşoğlu Eğitim Fakültesi Dergisi, 32, 191-201.
DĠCKS, A, P. (2010). Multi Component Reactions As Green Organic Chemistry Teaching
Tools, 10th European Conference On Research In Chemistry Education Book Of
Abstracts, Pedagogical University Of Krakow, Krakow.
DOĞAN, A. (2009). Sub- Ve Süper Kritik Alkollerle Endüstriyel Öneme Sahip Bazı Esterlerin
Sentezi, Yayımlanmış Yüksek Lisans Tezi, Çukurova Üniversitesi, Adana, Türkiye.
EROL, G, H. & GEZER, K. (2006). Sınıf Öğretmenliği Öğretmen Adaylarına Çevreye Ve
Çevre Sorunlarına Yönelik Tutumları, International Journal Of Environmental And
Science Education, 1 (1), 65 – 77.
ERÖKTEN, S. (2006). Kimya Eğitiminde ―YeĢil Kimya‖ Konusunun Öğretimi Ġle Ġlgili ÇeĢitli
Değerlendirmeler, Yayımlanmış Doktora Tezi, Hacettepe Üniversitesi, Ankara,
Türkiye.
GERÇEK, Z. (2012). Kimya’nın Yeni Rengi: YeĢil Kimya, Yükseköğretim ve Bilim Dergisi,
2(1), 50-53.
HARPER, B. A., RAĠNWATER, J. C., BRĠDWHĠSTELL, K., & KNĠGHT, D. A. (2002).
Aqueous- Phase Palladium Catalyzed Coupling, Journal Of Chemical Education, 79
(6), 729-731.
HJERESEN, D, L., KĠRCHHOFF, M, M. & LANKEY, R. L.(2002). Green Chemistry:
Environment, Economics, And Competitiveness, Corporate Environmental Strategy,
9 (3), 259-265.
GOODWĠN, T. E. (2004). An Asymptotic Approach To The Development Of A Green
Organic Chemistry Laboratory, Journal Of Chemical Education, 81 (8), 1187-1190.
JĠMENEZ-GONZALEZ-DAVĠD J.C. CONSTABLES. (2011). (Eds, Demirdöğen E.) Green
Chemıstry And Engineering/ Yeşil Kimya Ve Mühendislik, 1. Basımdan Çeviri, Nobel
Akademik Yayıncılık.
KARASAR, N. (2005). Bilimsel AraĢtırma Yöntemi (14.Baskı), Nobel Yayın, Ankara.
KARPUDEWAN, M., ISMAĠL, Z. H. & MOHAMED, N. (2011). Green Chemistry:
Educating Prospective Science Teachers Ġn Education For Sustainable Development
At School Of Educational Studies, Usm, Journal Of Social Sciences, 7 (1), 42-50.
KARPUDEWAN, M., ISMAĠL, Z. H. & MOHAMED, N. (2007). Enhancing The Acquisition
Of Concepts Central To Sustainable Development Through Green Chemistry, The
Kimya Öğretiminde Yeni Bir Kavram: Yeşil Kimya 370
Second İnternational Conference On Science And Mathematics Education, Seameo
Recsam, Penang, Malaysia.
KARPUDEWAN,M., ISMAĠL, Z. & ROTH, W, M. (2012). Ensuring Sustainability Of
Tomorrow Through Green Chemistry Ġntegrated With Sustainable Development
Concepts (SDCS). Chemistry Education Research And Practice, 13 (2), 120-127.
http://www.recsam.edu.my/COSMED/cosmed07/AbstractsFullPapers2007/SCIENC
E%5CS022F.pdf (EriĢim Tarihi: 10.04.2012)
KELEġ, Ö. & AYDOĞDU, M. (2010). Fen Bilgisi Öğretmen Adaylarının Ekolojik Ayak
Ġzlerini Azaltma Yolları Konusundaki GörüĢleri, Türk Fen Eğitimi Dergisi, 7 (3),
171-187.
KIRBAġILAR, S. I., . KIRBAġILAR, F. G,. ÇINARLI, A. & GÜNEġ, Z, O. (2010). Green
Chemistry Applications Ġn Chemistry Education, 10th European Conference On
Research In Chemistry Education Book Of Abstracts, Pedagogical University Of
Krakow Krakow.
LENNON, D., FREER, A. A., WĠNFĠELD, J. M., LANDON, P., & REĠD, N. (2002). An
Undergraduate Teaching Initiative To Demonstrate The Complexity And Range Of
Issues Typically Encountered Ġn Modern Industrial Chemistry, Green Chem. 4 (3),
181-17.
LEUNG, S. H. & ANGEL, S. A. (2004). Solvent-Free Wittig Reaction: A Green Organic
Chemistry Laboratory Experiment, Journal Of Chemical Education, 81 (10), 1492-
1943.
MANAHAN, S, E. (2005). Green Chemistry And The Ten Commandments Of Sustainability,
2nd Ed, Chemchar Research, Inc Publishers Columbia, Missouri U.S.A.
MCKENZĠE, L. C., HUFFMAN, L. M., & HUTCHĠSON, J. E., (2005). The Evolution Of A
Green Chemistry Laboratory Experiment: Greener Brominations Of Stilbene,
Journal Of Chemical Education, 82 (2), 306-310.
O’BRĠEN, K, P., FRANJEVĠC, S., & JONES, J. (2009). Green Chemistry And Sustainable
Agriculture: The Role Of Biopesticides, Advancing Green Chemistry.
OGĠNO, K. (2010). Attract Students’ Interest Ġn Chemistry Through Green Chemistry And
Microscale Experiments, 10th European Conference On Research In Chemistry
Education Book Of Abstracts, Pedagogical University Of Krakow Krakow.
ORTĠZ, I, M. (2006). Life Cycle Assessment As A Tool For Green Chemistry: Application To
Different Advanced Oxidation Processes For Wastewater Treatment, Doctorat En
Ciències Ambientals. Universitat Autônoma De Barcelona.
PERĠNA, I. (1982). Popularization Of Chemistry Through Ecological Topics, Journal Of
Chemical Education, 59 (12), 1016-1017.
SADIK, F. & ÇAKAN, H. (2010). Biyoloji Bölümü Öğrencilerinin Çevre Bilgisi Ve Çevre
Sorunlarına Yönelik Tutum Düzeyleri, Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler
Enstitüsü Dergisi, 19 (1), 351-365.
SADIK, F. & SARĠ, M. (2008). Sınıf Öğretmeni Adaylarının Çevre Sorunlarına Yönelik
Tutumları Ve Çevre Bilgisi Düzeyleri, XVII. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi (Sözlü
Bildiri), Sakarya Üniversitesi Eğitim Fakültesi, Sakarya.
371
Reşit ÇAKMAK, Giray TOPAL & Mürşet ÇAKMAK
SAGRERA, G. J. & SEOANE, G, A. (2005). Microwave Accelerated Solvent-Free Synthesis
Of Flavanones, Journal Of The Brazilian Chemical Society, 16 (4), 851- 856.
SORAN, H., MORGĠL, F, Ġ., YÜCEL, S., ATAV, E., & IġIK, S. (2000). Biyoloji
Öğrencelerinin Çevre Konularına Olan Ġlgilerinin AraĢtırılması Ve Kimya
Öğrenceleri Ġle KarĢılaĢtırılması, Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi,
18, 128 -139.
ġAMA, E. (2003). Öğretmen Adaylarının Çevre Sorunlarına Yönelik Tutumları, Gazi
Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 23 (2), 99-110.
ġĠRĠN, Z, Ö. (2011). Sub-Ve Süperkritik Çözücü Ortamlarında Flavanon Sentezi, Yayımlanmış
Yüksek Lisans Tezi, Çukurova Üniversitesi, Adana, Türkiye.
TÜRKÜM, A, S. (1998). ÇağdaĢ Toplumda Çevre Sorunları Ve Çevre Bilinci, Anadolu
Üniversitesi Açık Öğretim Fakültesi Yayınları, No: 563.
UZUNOĞLU, S. (1996). Çevre Eğitiminin Amaçları, UğraĢı Alanları Ve Sorunları, Ekoloji,
21, 7-12.
UZUN, N. & SAĞLAM, N. (2007). Ortaöğretim Öğrencilerinin Çevreye Yönelik Bilgi Ve
Tutumlarına ―Çevre Ve Ġnsan‖ Dersi Ġle Gönüllü Çevre KuruluĢlarının Etkisi,
Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 33, 210-218.
ÜNAL, S. & DIMIġKI, E. (1998). Unesco Uluslararası Çevre Eğitim Programına (IEEP)
Göre Ortaöğretim Çevre Eğitimi Ġçin Öğretmenlerin YetiĢtirilmesi, Marmara
Üniversitesi Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 10, 299-308.
WARDENCKĠ, W., CURY, J. & NAMĠEOENĠK, O, J. (2005). Green Chemistry — Current
And Future Ġssues, Polish Journal Of Environmental Studies, 14 (4), 389-395.
YÜCEL, A, S. (2008). Çevre Korumada Yeni Bir Slogan: YeĢil Kimya, Eurasian Journal Of
Educational Research, 32, 145-154.
YÜCEL, S, A. & MORGĠL, Ġ. (1998) Yükseköğretimde Çevre Olgusunun AraĢtırılması,
Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 14, 84-94

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com