You are here

AVRUPA’DAN TÜRKİYE’YE YAHUDİ GÖÇÜNÜN STRATEJİK OLARAK KULLANILMASI

Journal Name:

Publication Year:

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
Jews, coming from Eastern Europe and Russia, who were Ottoman citizens, were allowed in the country by processing necessary procedures in customs house. But in 1890’s, Ottomans were having difficulties in coping with Jewish migration. Citizens of foreign states were coming to Ottoman lands secretly. Britons were following a certain politic line in Syria and Arabia against Ottoman State. Jew settlement in Palestine was an international political card now. Ottoman State had doubts about policies of foreign countries and in the same period, before Jews’Zionist Organisation has been installed, Jews’colonies in Palestine reached to number 20. They started organizing a kind of autonomy and even coined money. After that, Abdülhamid II restricted them in buying land and traveling. But he couldn’t get what he wanted because of the capitulations and political weakness. Abdulhamid administration, that couldn’t success in its plans against Jews, tried to rotate Jewish migration to regions except for Palestine; like İzmir, Selanik and Bursa. The target was to use Jews against Bulgarians in Selanik and Greeks in Western Anatolia. There wasn’t a big difference in Jewish policy after 1908 too. Ittihat Terakki that couldn’t stop Jewish migration to Ottoman land, preferred to settle them into İzmir, Selanik, Bursa Macedonia and Mesopotamia.
Abstract (Original Language): 
Doğu Avrupa’dan ve Rusya’dan gelen Osmanlı vatandaşı Yahudilerin gümrük ofislerinde gerekli prosedürlerden geçtikten sonra ülkeye girmelerine izin verilmişti. Ancak, 1890’larda, Osmanlılar Yahudi göçüyle başa çıkmakta zorlanmıştı. Yabancı devletlerin vatandaşları gizlice Osmanlı topraklarına giriyordu. Britanyalılar, Suriye ve Arabistan’da Osmanlı Devletine karşı belli bir siyasi çizgiyi takip ediyordu. Filistin’deki Yahudi yerleşimleri artık uluslararası alanda siyasi bir kart haline gelmişti. Osmanlı Devleti yabancı ülkelerin politikalarıyla ilgili şüpheler taşımaktaydı ve aynı dönemde, Yahudi Siyonist Örgütü kurulmadan önce, Filistin’deki Yahudi kolonilerinin sayısı 20’ye ulaşmıştı. Koloniler bir tür özerklik içinde organize olmaya başlamış ve hatta para bastırmıştı. Bunun ardından, II. Abdülhamid Yahudilerin toprak almasını ve yolculuk yapmasını sınırlandırmıştı. Ancak II. Abdülhamid kapitülasyonlar ve siyasi zayıflık yüzünden istediğini elde edememişti. Yahudilere karşı planlarında başarıya ulaşamayan Abdülhamid yönetimi, Yahudi göçünü Filistin dışındaki bölgelere, örneğin İzmir, Selanik ve Bursa’ya yönlendirmeye çalışmıştı. Amaç, Yahudileri Selanik’te Bulgarlara karşı ve Batı Anadolu’da Yunanlara karşı kullanmaktı. 1908’den sonra da Yahudi politikasında büyük bir değişiklik yaşanmamıştı. Osmanlı topraklarına Yahudi göçünü durduramayan İttihat Terakki, Yahudileri İzmir, Selanik, Bursa, Makedonya ve Mezopotamya’ya yerleştirmeyi tercih etmişti.
7-40