You are here

Diyabet hastalarının özbakım bilinci

Self-care agency in diabetic patients

Journal Name:

Publication Year:

DOI: 
doi:10.2399/tahd.09.017

Keywords (Original Language):

Abstract (2. Language): 
Objective: Diabetes affects individuals and the society by its lifelong complications. Self-care agency of diabetic patients has a great value on governance of the disease. The purpose of this study is to analyze the difference among diabetic patients in terms of gender, age, educational level, marital status, socio-economic level and health care attitudes and to determine self-care agency. Methods: A questionnaire and the Exercise of Self-Care Agency scale was performed to diabetic patients who applied to Dokuz Eylul University Hospital by face-to-face interaction. Results: A total of 58.4% of the patients were female, the mean age was 60.4±11.5 years. The mean duration of diabetes was 10.1±7.6 years and 42.5% were using insulin. Their mean scores for Exercise of Self-Care Agency Scale was 81.6±7.5 (range: 57¬ 110). There were no statistically significant differences for gender (p=0.497), marital status (p=0.305), education level (p=0.865), working status (p=0.868), economic status (p=0.996), smoking (p=0.765), and alcohol usage (p=0.807). The patients with inade¬ quate information about foot care (p=0.008), complications of diabetes (p=0.004) and what to do in hypoglycemia (p=0.044) had statistically significantly lower scores. Conclusions: Inadequacy of information about main complica¬ tions and interventions related to diabetes affects self-care man¬ agement of diabetic patients. Informing and over viewing their knowledge regularly in daily practice will be an effective interven¬ tion to promote their self-care agency.
Abstract (Original Language): 
Amaç: Diabetes mellitus, yaşam boyu süren komplikasyonları ile birey ve toplumu etkiler. Diyabetli hastanın özbakım bilinci hastalığın ne derecede kontrol altına alınabileceğini belirler. Bu çalışmanın amacı, üniversite hastanesine başvuran diyabetli hastaların cinsiyet, yaş, öğrenim düzeyi, medeni durum, sosyo-ekonomik düzey ve sağlık kontrolü davranışları arasındaki farklılıkları incelemek, özbakım bilincini saptamaktır. Yöntem: Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi'ne başvuran diyabet hastalarının demografik özellikleri ve özbakım davranışları yüz yüze uygulanan bir soru formu ve özbakım ölçeği ile değerlendirildi. Bulgular: Çalışmamıza katılan 214 diyabetlinin yaş ortalaması 60.4+11.5 yıldı ve %58.4'ü kadındı. Hastalığın ortalama süresi 10.1±7.6 yıldı; %42.5'i insülin kullanıyordu. Hastaların ortalama özbakım puanları 81.6+7.5 (57-110)'ti. Özbakım puanı; cinsiyet (p=0.497), medeni durum (p=0.305), eğitim durumu (p=0.865), çalışma durumu (p=0.868), gelir durumu (p=0.996), sigara (p=0.765) ve alkol (p=0.807) kullanımı ile anlamlı ölçüde değişmi¬ yordu. Diyabette ayak bakımını (p=0.008), komplikasyonlarda (p=0.004) ve hipoglisemide yapılması gerekenleri (p=0.044) bil¬ meyenlerin özbakım puanları anlamlı derecede düşüktü. Sonuç: Diyabetle ilgili temel komplikasyon ve müdahaleler konu¬ sundaki bilgi eksikliği özbakım puanını olumsuz yönde etkilemek¬ tedir. Günlük uygulamalarda, hastanın bilgilendirilmesi, bu bilgilerin düzenli olarak gözden geçirilmesi özbakımın iyileştirilmesine yardımcı olacaktır.
17-22

REFERENCES

References: 

1. American Diabetes Association. Standarts of medical care in diabetes -2007 (Position Statement). Diabetes Care 2007; 30: 4-41.
2. WHO Fact sheet N°312 September 2006.
3. Satman I, Yılmaz T, Sengül A, Salman S, Salman F, Uygur S ve ark. Population-based study of diabetes and risk characteristics in Turkey: Results of the Turkish Diabetes Epidemiology Study (TURDEP). Diabetes Care 2002; 9: 1551-6.
4. Wild S, Roglic G, Green A, Sicree R, King H. Global prevalence of dia¬betes. Diabetes Care 2004; 27: 1047-53.
5. Lebovitz H. Diabetes mellitus
v
e ilgili sorunların tedavisi. Hasta Bakımında Diyabet Eğitiminin Rolü'nde. Çeviri ed. Satman İ. 4. baskı. İstanbul, Sigma Publishing, 2004; 110-5.
6. Ersoy F, Yılmaz M, Edirne T. Diabetes mellitusta hasta eğitimi ve Takibi. Türk Aile Hek Derg 2002; 6: 132-6.
7. Hannucharumcul S. Comparative analysis of Orem's and King's theories. J Ad Nurs 1989; 14: 365-72.
8. Glasgow RE, Eakin EG. Issues in diabetes self-management. The Handbook of Behaviour Change'de. Ed. Shumaker SA, Schron EB, Ockene JK, McBee WL. 2. baskı. New York, Springer, 1998; 435-61.
9. Glasgow RE, Anderson RM. In diabetes care, moving from compliance to adherence is not enough: something entirely different is needed. Diabetes
Care 1999; 22: 2090-2.
10. Sousa VD, Zauszniewski JA, Musil CM, Price Lea PJ, Davis SA. Relationships among self-care agency, self-efficacy, self-care, and glycemic control. Res Theory Nurs Pract 2005; 19: 217-30.
11. Hartwey DL. Health promotion self-care within Orem's general theory of nursing. JAdv Nurs 1990; 15: 35-41.
12. Simmons SJ. The health-promoting self-care,system model: Direction for nursing research and practise. J Adv Nurs1990: 15: 62-6.
13. Nahcivan NO. A Turkish language equivalence of the exercise of self-care
agency scale. West J Nurs Res2004; 26: 813-24.
14. Callaghan D. Healthy behaviors, self-efficacy, self-care, and basic condi¬tioning factors in older adults. J Community Health Nurs2005; 22: 169-78.
15. American Diabetes Association. Diabetes Management in Correctional Institutions (Position Statement). Diabetes Care 2006; 29: 159-66.
16. Bruce DG, Davis WA, Cullc CA, Davis TME. Diabetes education and knowledge in patients with type 2 diabetes from the community The Fremantle Diabetes Study. J Diabetes Complications 2003; 17: 82-9.
17.
Teki
n O, Erarslan E, Işık B, Özkara A. Diyabetik hastalarda tedavi bariy-erleri ve bunların glisemik kontroldeki önemleri: Ankara-Pursaklar böl¬gesinde kesitsel bir çalışma. Yeni Tıp Dergisi 2007; 24: 105-9
18.
Arıc
ı Ö, Şaşmaz S. Diyabetik hastalarda ayak bakımı. Türkiye Klinikleri J Med Sci 2004, 24: 541-6.
19. Gucciardi E. Wang SCT, DeMelo M, Amaral L, Stewart DE.
Characteristics of men and women with diabetes. Can Fam Physician 2008;
54: 219-27
20.
Gökdoğa
n F, Akıncı F. Bolu'da yaşayan diyabetlilerin sağlik ve hastalıklarını algılamaları ile uygulamaları. C.Ü. Hemşirelik Yüksekokulu
Dergisi 2001; 5: 10-7.
21. Lai WA, Chie WC, Lew-Ting CY. How diabetic patients' ideas of illness course affect non-adherent behaviour: a qualitative study. Br J Gen Pract
2007; 57: 296-302.
22. Hawthorne K, Tomlinson S. Pakistani moslems with Type 2 diabetes mellitus: effect of sex, literacy skills, known diabetic complications and place of care on diabetic knowledge, reported self-monitoring manage¬ment and glycaemic control. Diabet Med 1999; 16: 591-7.
23.
Batkı
n D, Çetinkaya F. Diabetes mellitus hastalarının ayak bakımı ve dia-betik ayak hakkındaki bilgi, tutum ve davranışları. Sağlık Bilimleri Dergisi
2005; 14: 6-12.
24. Goodall TA, Halford WK. Self-management of diabetes mellitus: a crit¬ical review. Health Psychol1991; 10: 1-8
25. Kara B, Fesçi H. Tip I diyabet hastalarının özbakım gücünün incelenmesi. Sendrom 2000; 12: 28-35.
26. Nuovo J, Balsbaugh T, Barton S, Fong R, Fox-Garcia J, Levich B, Fenton JJ. Interventions to support diabetes self-management: the key role of the patient in diabetes care. Curr Diabetes Rev 2007; 3: 226-8.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com