You are here

Yeşil Alan Tesisinde Kullanılan Bazı Buğdaygillerin Tokat Koşullarında Bazı Agronomik Özellikleri ve Tohum Verimlerinin Belirlenmesi

Investigations on Seed Yield and Agronomic Purposes of Some Grasses Grown for Turfgrass Purposes in Tokat Conditions

Journal Name:

Publication Year:

Abstract (2. Language): 
This study was conducted in Tokat ecological conditions during September 1997-June 1999 period. Thirteen cool season grass cultivars of Agrostis, Lolium, Poa, Festuca and Agropyron genera were studied to determine their seed production features. Thirteen cultivars were grown in rows spaced 20 or 30 cm apart in seed production experiment. The experimental design was completely randomized blocks with four replications. In this study, some characteristics such as plant height, vegetative and generative stalk numbers, seed number and yield of an inflorescence, seed vigor rate, 1000-seed weight and test weight, straw and biomass yields and harvest index were investigated The results indicated that there were significant differences among all of the characteristics Most of the cultivars, except for Poa genus were suitable for seed production.
Abstract (Original Language): 
Bu araştırma; Tokat ekolojik koşullarında Eylül 1997-Haziran 1999 döneminde; Agrostis, Lolium, Poa, Festuca ve Agropyron cinslerine ait 13 çeşit serin iklim buğdaygili; 20 ve 30 cm sıra arası mesafesi kullanılarak, Tesadüf Blokları Deneme Deseni'nde Bölünmüş Parseller'e göre 4 tekrarlamalı olarak düzenlenmiştir. Araştırmada; Bitki boyu, Vejetatif ve Generatif sap sayısı. Tek başak veya salkımda tohum sayısı ve verimi, Yeni ürün tohumların çimlenme oranı, Bintane ve Hektolitre ağırlığı, Tohum, Sap ve Biyolojik verim ile Hasad indeksi özellikleri incelenmiştir. Çeşitlerin tamamı, incelenen özellikler açısından birbirlerinden önemli derecede farklılıklar göstermiştir. Sıra arası mesafeleri bakımından ise bütün çeşitler, hasad indeksi ve bindane ağırlığı hariç diğer tüm özellikler yönünden 20 cm sıra arasında daha yüksek değerler vermiştir. Sıra arası x çeşit interaksiyonları da önemli farklılıklar içermektedir. Araştırmanın iki yıllık ortalama sonuçlarına göre, denemeye alınan buğdaygillerin Poa cinsi hariç diğerlerinin tohum verimleri ve kaliteleri oldukça yüksek olarak saptanmış ve üretilmeye değer bulunmuştur.
87-95

REFERENCES

References: 

1.
Avcıoğlu
, R., 1997. Çim Tekniği. Ege Üniversitesi
Matbaası, Bornova-Izmir, 271 s.
2.
Gençkan
, M.S., 1976. Tohumluk Ege Üniv., Ziraat Fak.
Yay: No: 55, izmir, 155 s.
3.
Gençkan
, M.S., 1983. Yembitkileri Tarımı. E.Ü.Z.F.
Yay:No:253,İzmir,519s.
4.
Avcıoğlu
, R. ve Soya, H., 1982. Yembitkileri Klavuzu.
Ege Üniv. Ziraat Fak. Yay. 467, Bornova-Izmir, 176 s.
5.
Avcıoğlu
, R. ve Soya, H., 1994. Erozyon Kontrolü ve
Yeşil Alan Oluşturmada Yararlanılabilecek Bazı Buğdaygiller Üzerinde Araştırmalar. Ege Üniversitesi Araştırma Fonu Proje No: 93-ZRF-046, Bomova-İzmir.
6.
Açıkgöz
, E., 1991. Yembitkileri. Uludağ Ün. Yayınlan
No:
7-025-0210,633
X Bursa.
7.
Açıkgöz
, E., Çelik, N., Bulur, V.,ve Uzun, A., 1996.
Değişik Azot Uygulamalarının Bazı Yeşil Alan Buğdaygillerinde Tohum Verimine ve Kalitesine Etkisi. Türkiye 3. Çayır-Mer'a ve Yembitk. Kongresi, 17-19 Haziran 1996, Erzurum, 551-557s.
8.
Kurt
, Ö., 1970. Çayır-Mer'a ve Yembitkilerinin Ekim
Klavuzu. Çayır-Mer'a Yembitkileri ve Zootekni Araştırma Enstitüsü Yayınları No: 11, Ankara, 19 s.
9.
Kün,E.
, 1983. Serin İklim Tahılları. A.Ü. Ziraat Fak.
Yayın No: 875, Ders Kitabı: 240, Ankara, 307 s.
10.
İncesu
, A. ve Avcıoğlu, R., 1991. İngiliz Çimi (Lolium
perenne L.) ve İtalyan Çimi (Lolium multiflorum L.) 'nde Bazı Morfolojik Karakterlerin Tohum Verimine Etkisi Üzerine Bir Araştırma. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Ege Üniv., Fen Bil. Ens., Izmir, 29 s.
11.
Polat
, F. ve Avcıoğlu, R., 1995. Bornova Şartlarında
Ekim Normu ve Şeklinin İngiliz Çimi (Lolium perenne L.) 'nin Tohum Verimi İle Verim Komponentlerine Etkisi. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Ege Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Bornova-Izmir, 20 s.
12. Balasko, J.A., Evers, G.W. and Duell, R.W., 1995.
Bluegrasses. Rygrasses and Bentgrasses. Forages, Vol: 1, Ch: 29, Iowa State Univ. Press, USA, 257-371 p.
13. Hubbard. C.E., 1987. Grasses. A pelican Original 3 rd
Edition, Penguin Books, 27 Wrights Lane, London, England, 161 p.
14.
Sağsöz
, S., Tosun, M. ve Akgün, İ., 1996. Farklı
Lokasyonlardan Toplanan Domuz Ayrığı (Dactylis glomerata L.J Bitkilerinde Bazı Fenolojik Morfolojik ve Biyolojik Özelliklerin Belirlenmesi. Türkiye 3. Çayır-Mer'a ve Yembitkileri Kongresi, 17-19 Haziran 1996, Erzurum, 527-534s.
15.
Şengül
, S., 1996. Farklı Ortam ve Sürelerde Muhafaza
Edilen Buğdaygil Yembitkilerinde (L. Perenne, D. Glomerata ve F. pratensis) Tohum Canlılığının Belirlenmesi. Türkiye 3. Çayır-Mer'a ve Yembitkileri Kongresi, 17-19 Haziran 1996, Erzurum, 583-589s.
16.
Tüke
L T. ve Hatipoğlu, R., 1994, Çukurova
Bölgesinde Bulunan Doğal Domuz Ayrığı (Dactylis glomerata L.) Bitkisinin Morfolojik Biyolojik ve Tarımsal Karakterleri Üzerinde Araştırmalar, Tarla Bitkileri Kongresi, 25-29 Nisan 1994, Bomova-İzmir, 44-47s.
17. Anonymous, 1999.
Köy
Hizmetleri Araştırma
Enstitüsü Müdürlüğü, Meteoroloji İstasyonu Verileri. Tokat.
18.
Brohi
, A.R. ve Aydeniz, A., 1991. Gübreler ve
Gübreleme. Cumhuriyet Üniversitesi Tokat Ziraat Fak. Yayınları: 10, Ders Kitabı: 3, Tokat 880 s.
19.
Tugay
, M.E., 1981. Ege Bölgesi İçin Seçilmiş Bazı
Biralık Arpa Çeşitlerinde Ekim Sıklığının, Azot Miktarlarının ve Azot Verme Zamanının Verim ve Diğer Bazı Özellikler Üzerine Etkileri. Ege Üniversitesi, Ziraat Fakültesi Yayınları: No: 437, İzmir, 61 s.
20.
Kangal
, N. ve Ceylan, A., 1988. Tokat Ekolojik
Koşullarında Bazı Agroteknik Uygulamaların Buğday Verimine ve Diğer Özellikler Üzerine Etkileri. (Yayınlanmamış Doktora Tezi). E. Ü. Fen Bilimleri Enstitüsü, İzmir, 181 s.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com