You are here

Sedanter Bayanlarda Farklı Aerobik Egzersizlerin MaxVO2 Kapasitesi Üzerine Olan Etkileri

The Effects of Different Aerobic Exercises on the MaxVO2 Capacity of Sedentary Women

Journal Name:

Publication Year:

Abstract (2. Language): 
This investigation was carried out with the aim of comparing the effects of different aerobic exercises on the maxVO2 (maximal oxygen consumption) of middle aged sedentary women. The groups contained 30 voluntary sedentary women not having any health problems and regular exercising routines. The average of age and height were 37.20±2,04 years and 161,13±4,86 cm of the run-walk group (n=15). The average of age and height were 37.60±1,76 years and 157.06±7,10 cm of the aerobics-step group (n=15). First group attended to the run-walk exercises when the second group performed to the aerobics-step exercises for 70 minutes in 4 days a week during 9 weeks. The intensity of trainings was determined by the Karvonen Formula with the 60% of maximal heart rate and each exercise was performed according to target heart rate zone for each subject. The Bruce Protocol Test was used for determining of the maxVO2 power of subjects by treadmill for before and after exercise. There was a significant difference between maxVO2 values of two groups for before and after exercise according to significant level of analyses were accepted at p<0.01. The maxVO2 values were increase significantly for the run-walk group was 34% and for the aerobics-step group was 26%, also (p<0.01). Consequently it has been observed that regular and long term aerobic exercises with the sub-maximal intensity influence the maxVO2 positively in the middle aged sedentary women.
Abstract (Original Language): 
Bu çalışma; orta yaşlı sedanter bayanlarda 9 haftalık koş-yürü ve aerobik-step egzersizlerinin MaxVo2 (maksimal oksijen tüketimi) kapasitesine olan etkilerini karşılaştırmak amacı ile yapıldı. Gruplar düzenli egzersiz yapma alışkanlığı olmayan ve herhangi bir sağlık problemi bulunmayan toplam 30 gönüllü sedanter bayandan oluşturuldu. Koş- yürü grubu (n=15) yaş ve boy ortalamaları 37,20±2,04 yıl, 161,13±4,86 cm, aerobik-step grubu (n=15) yaş ve boy ortalamaları 37,60±1,76 yıl, 157,06±7,10 cm olarak tespit edildi. Gruplardan biri 9 hafta boyunca haftada 4 gün ve 70 dakika süreli koş-yürü egzersizi uyguladı. Diğer grup ise 9 hafta boyunca haftada 4 gün ve 70 dakika süreli aerobik-step egzersizi uyguladı. Antrenman şiddeti Karvonen Formülüne göre maksimal kalp atımının % 60’ı alınarak her bir denek için ayrı ayrı belirlendi ve çalışmalar elde edilen nabız aralığına göre yapıldı. Egzersiz öncesi ve egzersiz sonrası MaxVo2 gücünü belirlemek için koşu bandı testinde en yaygın kullanılan Bruce Protokolü testi uygulandı. Egzersiz öncesi ve sonrasında her iki grupta da MaxVO2 değerlerinde P<0,01 anlamlılık düzeyinde istatiksel olarak anlamlı bir fark olduğu tespit edildi. Özellikle koş-yürü grubu MaxVO2 değerinde % 34’lük anlamlı bir yükselme gösterirken, aerobik-step grubu ise %26’lık anlamlı bir yükselme gösterdi (P<0,01 ). Sonuç olarak orta yaş sedanter bayanlarda düzenli ve uzun süreli yapılan orta şiddetteki aerobik egzersizler MaxVO2’yi olumlu yönde etkilediği gözlenmiştir.
62-67

REFERENCES

References: 

1. Akgün N. Egzersiz ve Spor Fizyolojisi, İzmir: Ege
Üniversitesi Yayınları, 1996.
2. Alan C, Utter DC, Whitcomb DC, Nieman DE,
Butterworth Vermillion S.S. Effects of Exercise
Trainning on Gallbladder Function In An Obese
Female Population. Medicine Science in Sports Exercise,
2000; 32 (1): 41–45.
3. Ateş B, Saygın Ö, Zorba E. Ev Hanımlarının Fiziksel
Kapasitelerinin ve Yaşam Kalitelerinin Belirlenmesi.
Uluslar arası İnsan Bilimleri Dergisi, 2009; 6(2), 357–367.
4. Blake A, Miller WC, Brown DA. Adiposity Does Not
Hinder The Fitness Response To Exercise Training İn
Obese Women. Journal of Sports Medicine and Physical
Fitness, 2000; 40 (2), 107–177.
5. Garber CE, McKinney JS, Carleton RA. is Aerobic
Dance An Effective Alternative To Walk-Jog Exercise
Training. The Journal of Sport Medicine and Physical Fitness,
1992; 32 (2), 136–141.
6. Chien MY, Wu YT, Hsu AT, Yang, RS, Lal JS. Effiacy
of A 24-Weel Aerobic Exercise Program for
Osteopenic Postmen Nopasual Women Calcified
Tissues İnterrational, 2000; 67 (6), 443–448.
7. Çolakoğlu FF. 8 Haftalık Koş-Yürü Egzersizinin
Sedanter Orta Yaşlı Obez Bayanlarda Fizyolojik,
Motorik ve Somatotip Değerleri Üzerine Etkisi. Gazi
Eğitim Fakültesi Dergisi, 2003; 23 (3), 275–290.
8. Günay M, Tamer K, Cicioğlu, İ. Spor Fizyolojisi ve
Performans Ölçümü. Ankara: Gazi Kitapevi, 2006;
531–533.
9. Harmandar D, Gelen E, Uçar D, Saygın, Ö.
Çocuklarda Maksimal Oksijen Tüketim Kapasitesi İle
Beden Kompozisyonu Arasındaki İlişkinin
İncelenmesi. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 2007;
4(1), 1-9.
10. Hiruntrakul A, Nanagara R, Emasithi A, Borer KT.
Effect of once a week endurance exercise on fitness
status in sedentary subjects. Journal of The Medical
Association of Tailand, 2010; 93(9), 1070–4.
11. Karacan S, Günay M. Aerobik Antrenman
Programının Menopoz Dönemindeki Kadınların
Kardiyovasküler Risk Faktörlerine Etkisi. Gazi Eğitim
Fakültesi Dergisi, 2003; 23 (3), 257–273.
12. Karacan S, Çolakoğlu FF, Erol AE. Obez Orta Yaş
Bayanlar İle Menopoz Dönemindeki Bayanlarda
Aerobik Egzersizin Bazı Fiziksel Uygunluk Değerlerine
Etkisi. Erciyes Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi,
2004;13(1), 35-42.
13. Kurt, S. Orta Yaş Sedanter Bayanlarda 8 Haftalık Step
Aerobik Egzersizinin Bazı Fiziksel Uygunluk
Parametrelerine Etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Niğde
Üniversitesi, Niğde, 2007.
14. Murphy MH, Hardman AE. Training Effects of Short
and Long Bouts Of Brisk Walking in Sedentary
Women. Medicine Science in Sports Exercise,
1998;30(1), 152–157.
15. Sezen, M., Farklı aerobik nitelikli dayanıklılık
antrenmanlarının aerobik güç, vücut kompozisyonu ve
kan basınçlarına etkisi. Gazi Üniversitesi Sağlık
Bilimleri Enstitüsü Beden Eğitimi ve Spor Anabilim
Dalı Doktora Tezi, Ankara 1995.
16. Shephard, R. J. Maximal oxygen intake and
independence in old age. British Journal of Sports
Medicine, published online April 10, 2008,
Doi:10.1136/bjsm.2007.044800.
17. Sınırkavak G, Dal U, Çetinkaya Ö. Elit Sporcularda
Vücut Kompozisyonu İle Maksimal Oksijen Kapasitesi
Arasındaki İlişki. Cumhuriyet Üniversitesi Tıp
Fakültesi Dergisi, 2004; 26(4), 171–176.
18. Tiryaki Sönmez G. Egzersiz ve spor fizyolojisi. Ata
Ofset, Bolu, 2002.
19. Tortop Y, Ön BO, Öğün ES. Bayanlarda 12 Hafta
Uygulanan Step-Aerobik Egzersiz Programının Bazı
Uygunluk Parametreleri Üzerine Etkisi. Selçuk
Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi,
2010; 12 (2), 91-97.
20. Williams PT. Exaggerated Health Benefits Of Physcial
Fitness And Activity Due To Self-Selection. Lawrence
Berkeley National Laboratory, 2008; 1-27.
21. Woolf-May K, Kearney EM, Jones DW, Dovison RC,
Coleman D, Bird SR. The effect of two different 18-
week walking programmes on aerobic fitness, selected
blood lipids and factor XIIa. Journal Of Sports
Sciences, 1998; 16(8), 701-10.
22. Zorba E, Babayiğit Gİ, Saygın Ö, İrez G, Karacabey
K. 65-85 Yaş Arasındaki Yaşlılarda 10 Haftalık
Antrenman Programının Bazı Fiziksel Uygunluk
Parametrelerine Etkisinin Araştırılması. Fırat
Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi, 2004;18 (4), 229-
234.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com