You are here

Ahlaki Olmayan Davranışların Duyurulması (Whistleblowing) ve Etik İklimi İlişkisi Üzerine Bir Uygulama

An Application About the Relationship Between Whistleblowing and Ethical Climate

Journal Name:

Publication Year:

Abstract (2. Language): 
Whistleblowing can be defined as revealing non-ethical events or behaviors (like producing harmful foods even though marketing them as they are remedial) in an organization. Organizational Ethical Climate is the second concept used in this work. It consists of workers’ opinions about the ethical organizational culture of management. In this work the relationship between “whistleblowing” and “ethical climate” is searched. The questionnaire used to evaluate the relationship between whistleblowing and ethical climate are applied on 123 research assistants in public universities. In the application study it’s reached that there is not a significant relationship between whistleblowing and ethical climate. Even though it’s found that there is not a significant relationship between “whistleblowing” and “ethical climate”; a small significant relationship is discovered between “whistleblowing” and “benevolent ethical climate”.
Abstract (Original Language): 
Ahlaki olmayan davranışların duyurulması (Whistleblowing), bir işletmedeki etik olmayan davranış ve olayların açığa çıkarılması olarak tanımlanabilir. Etik iklim ise çalışanların örgüt kültürünün etiksel boyutuyla ilgili gözlem ve görüşlerinden oluşmaktadır. Bu çalışma, ‘Ahlaki olmayan davranışların duyurulması’ ve ‘Etik iklim’ arasında anlamlı bir ilişkinin mevcut olup olmadığını araştırmaktadır. ‘Ahlaki olmayan davranışların duyurulması’ ve ‘Etik iklim’ arasındaki ilişkiyi ölçmek için kullanılan anket çalışması devlet üniversitelerindeki 123 araştırma görevlisi üzerinde uygulanmıştır. Uygulama çalışması neticesinde “Ahlaki olmayan davranışların duyurulması” ile “Etik İklim” arasında anlamlı bir ilişkinin bulunmamasına rağmen; etik iklim boyutlarından biri olan “Yardımsever Etik İklim” ile “Ahlaki olmayan davranışların duyurulması” arasında anlamlı bir ilişkinin mevcut olduğu sonucuna ulaşılmıştır.
1-23

JEL Codes:

REFERENCES

References: 

AGUILAR, M.K. (2009). Whistleblower Policy: Necessity in Weak
Economy.
AKBAŞ, T.T. (2010). Örgütsel Etik İklimin Örgütsel Bağlılık Üzerindeki
Etkisi: Mobilya Sanayi Büyük Ölçekli İşletmelerinde Görgül Bir Araştırma.
Karamanoğlu Mehmet Bey Üniversitesi Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar
Dergisi, 12 (19), 121-137.
AKTAN, C.C. (2006). Organizasyonlarda Yanlış Uygulamalara Karşı Bir
Sivil Erdem, Ahlaki Tepki ve Vijdani Red Davranışı: WHISTLEBLOWING.
Mercek Dergisi Ekim Sayısı, 1-13.
ATEŞ, H., BAĞCE, H.E. ve ŞEN, M.L. (2009). Yolsuzluğun Önlenmesi için
Etik Projesi. Kamu Etiği Akademik Araştırmaları, 1, 12-102.
AYDIN, U. (2003). İş Hukuku Açısından İşçinin Bilgi Uçurması
(Whistleblowing). Sosyal Bilimler Dergisi, 79-100.
BOUVILLE, M. (2008). Whistle-Blowing and Morality. Journal of Business
Ethics, 81, 579-585.
Dokuz Eylül Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi
Cilt:28, Sayı:1, Yıl:2013, ss.1-23
21
BUHLER, P. (1991). How Can We Encourage Ethical Behaviour?.
Supervision, 3-5.
CULLEN, J.B., VICTOR, B. and BRONSON, J.W. (1993). The Ethical
Climate Questionnaire: An Assessment of Its Development and Validit.
Psychological Reports, 73, 667-674.
ÇEKMECELİOĞLU, H.G. (2007). Örgüt İkliminin İş Tatmini ve İşten
Ayrılma Niyeti Üzerindeki Etkisi: Bir Araştırma. Dokuz Eylül Üniversitesi
Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 9 (1), 79-97.
ESER, G. (2007). Etik İklim ve Yöneticiye Güvenin Örgütsel Bağlılığa Etkisi.
Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul
Üniversitesi, Yüksek Lisans Tezi).
GERÇEK, H. (2005). Mühendislikte Etik Sorunların Ele Verilmesi.
Madencilik Dergisi, 44 (4), 29-38.
HERSH, M.A. (2002). Whistleblowers-Heroes or Traıtors?: Individual And
Collective Responsıbılıty For Ethıcal Behavıour. Annual Reviews in Control,
26, 243-262.
İŞÇAN, Ö.F. ve KARABEY, C.N. (2007). Örgüt İklimi ile Yeniliğe Destek
Algısı Arasındaki İlişki. Gaziantep Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 6 (2),
180-193.
KRISHNAN, S. (2011). Whistle Blowing Gets Real. Erişim Tarihi: 2011.
LIYANARACHCHI, G. and NEWDICK, C. (2009). The Impact of Moral
Reasoning and Retaliation on Whistle-Blowing: New Zealand Evidence.
Journal of Business Ethics, 89, 37-57.
MANSBACH, A. and BACHNER, G.Y. (2010). Internal or external
whistleblowing: Nurses’ willingness to report wrongdoing. Nursing Ethics, 17
(4), 483-490.
MICELI, M.P. (2004). Whistle-Blowing Research and The Insider: Lessons
Learned and Yet to Be Learned. Journal of Management Inquiry, 13 (4), 364-
366.
Sahra SAYĞAN – Aykut BEDÜK
22
MURAT, G. ve AÇIKGÖZ, B. (2007). Yöneticilerin Örgüt Kültürü
Algılamalarına İlişkin Bir Analiz: Zonguldak Karaelmas Üniversitesi Örneği.
Zonguldak Karaelmas Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 3 (5), 1-20.
NEAR, J.P. and MICELI, M.P. (1985). Organizational Dissidence: The Case
of Whistleblowing. Journal of Business Ethics, 4, 1-16.
PARBOTEEAH, K.P., CHEN, H. C., LIN, Y., CHEN, I., LEE, A. and
CHUNG, A. (2010). Establishing Organizational Ethical Climates: How Do
Managerial Practices Work?. Journal of Business Ethics, 97, 599-611.
PARBOTEEAH, K.P., CULLEN, J.B., VICTOR, B. and SAKANO, T.
(2005). National Culture and Ethical Climates: A Comparision of U.S. and
Japanese Accounting Firms. Management International Review, 45 (4), 459-
481.
ROTHWELL, G.R. and BALDWIN, J.N. (2007). Ethical Climate Theory,
Whistle-blowing and the Code of Silence in Police Agencies in the State of
Georgia. Journal of Business Ethics, 70:341-361.
SAĞNAK, M. (2005). The Primary Schools Principals' and Teachers'
Perception and Satisfaction Levels Related to Ethical Climate Types. Eurasian
Journal of Educational Research, 203-211.
SAVRAN, G. (2007). Etik İklim ve Tükenmişlik Sendromunun Kalite
Yönetim Sistemleri Üzerine Etkileri: Bir Laboratuvar Uygulaması, Tezsiz
Yüksek Lisans Projesi, Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü,
İzmir.
SEMİZ, M. (2011). Örnekleme Yöntemleri. Konya: Dizgi Ofset ve
Matbaacılık.
ŞAHİN, B. ve DÜNDAR, T. (2011). Sağlık Sektöründe Etik İklim ve
Yıldırma (Mobbıng) Davranışları Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Ankara
Üniversitesi SBF Dergisi, 66 (1), 129-159, Erişim Tarihi: 2011.
ŞEN, M.L. (2010). Kamu Yönetiminde Etiğin Önemi. Erişim Tarihi: 2010.
TAK, B. (2010). Hastanelerde Hasta Güvenliğini Tehdit Eden Olayların
Raporlanması: Türkiye, Azerbaycan, Bosna, Arnavutluk, Lübnan Ve
Suriye’yi Kapsayan Karşılaştırmalı Bir Araştırma. II. Uluslar arası Sağlıkta
Performans ve Kalite Kongresi, Ankara.
Dokuz Eylül Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi
Cilt:28, Sayı:1, Yıl:2013, ss.1-23
23
VERSCHOOR, C.C. (2010). We Need More Whistleblowers. Strategic
Finance, May, 15-16.
VICTOR, B. and CULLEN, J.B. (1988). The Organizational Bases of Ethical
Work Climates. Administrative Science Quaterly, 33, 101-125.
YÜKSEL, Ö. (2001). Örgüt Geliştirme. Yönetim ve Organizasyon (Editör:
Salih Güney). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım, 129-150.
http://osym.gov.tr/dosya/1-58208/h/10ogretimelemanakdgrvsay.pdf?ret=0

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com