Abacı, R. (1986). “Demokratik”, “Otoriter” ve “İlgisiz” olarak Algılanan Ana-Baba Tutumlarının
Çocuğun Kaygı (anxiety) Düzeyi ile İlişkisi Yayınlanmamış Yüksek
Lisans Tezi. S.55. Ankara Üniversitesi Soysal Bilimler Enstitüsü.
Baumrind, D. (1966). Effects of Authoritative Parental Control on Child Behavior,
Child Development, 37(4), 887-907.
Bekman, S. (1998). Eşit fırsat: Anne Çocuk Eğitim Programı’nın Değerlendirilmesi.
İstanbul: Anne Çocuk Eğitim Vakfı Yayınları
Bloom, B. S., & Sosniak, L. A. (1981). Talent development vs. schooling. Educational
Leadership, 39, 86-94.
Campbell, J. R., & Vema, M. A. (2007). Effective parental influence: Academic home
climate.
Chan, D. (2005). “Adjustment Problem, Self Efficacy, And Psychological Distress
Among Chinese Gifted Students İn Hong Kong.” Roeper review, 28, 203 210.
Colangelo, N. & Assouline, S. G., (1993). “Families Of Gifted Children: A Research
Agenda. Quest, 4, 1-4.
Cornell, D.G. (1983). Gifted children: The impact of positive labeling on the system.
American Journal of Orthopsychiatry, 53(2), 322-335.
Davaslıgil, U. (1990). Üstün Olma Niteliğini Kazanma. Eğitim ve Bilim Dergisi, (82),
62-67.
Demir, E.,K, Şendil, G. (2008). Ebeveyn Tutum Ölçeği (ETÖ) Türk Psikoloji Yazıları:
11 (21), 15-25.
Duncan, P. (1971). “ Parantel Attitudes and interactions in Delinquency” chil8d Development
42.1751.1765.
Dwairy M. (2004). Parenting styles and mental health of Arab gifted adolescents. Gifted
Child Q; 48:275286
Freeman, J. (2000). ‘Families, the essential context for gifts and talents’, (pp. 573-585)
in K.A. Heller, F.J. Monks, R. Sternberg & R. Subotnik, International Handbook
of Research and Development of Giftedness and Talent. Oxford: Pergamon
Press. Kitabevi.
Freeman, J. (2000).‘Families, the essential context for gifts and talents’, (pp. 573-585).
Geçten, E (1993). Çağdaş Yaşam ve Normal Dışı Davranışlar, Remzi Kitabevi, 7. Basım,
Ankara.
Herrmann, A., Nevo, B., (2011). Gifted Education İn German-Speaking Countries. Gifted
And Talented International, 26(1&2), 47-62
İnceoğlu, D., Erkman, F., Aytar, G.( 1986). Yurt Dışından Kesin Dönüş Yapan Ana-
Babaların Aile Yaşamı ve Çocuk Yetiştirme Tutumu Açısından Türkiye’deki
Ana-Babalarla Karşılaştırılması. Ulusal Psikiyatri ve Nöroloji Kongresi, cilt:
1.Sayı:73-85-s.117-119,
Kağıtçıbaşı, Ç., Bekman, S., Kuşçul, H., Özkök, Ü.S., Sucuka, N., (1995). Zihinsel Eğitim
Programı. Anne Çocuk Eğitim Vakfı Yayınları, İstanbul.
Klein, B. S., (2006). Raising Gifted Kids: Everything You Need To Know To Help Your
Exceptional Child Thrive. New York: Amacom.
Kulaksızoğlu, A. (1985). Ergen-Aile Çatışmaları İle Annelerin Tutumları Arasındaki
Nüket AFAT 167
İlişki Ve Ergenin Problemleri. Yayınlanmamış Doktora Tezi, İstanbul Üniversitesi.
Kuzgun, Y. (1972). Ana-Baba Tutumlarının Kendini Gerçekleştirme Düzeyine Etkisi
Yayınlanmamış Doktora Tezi. Ankara. Hacettepe Üniversitesi. Eğitim Enstitüsü..
Kuzgun, Y. (1991). Ana baba tutumlarının bireyin kendini gerçekleştirme düzeyine etkisi,
Aile Yazıları. Ankara: Başbakanlık Aile Araştırma Kurumu Yayınları.
M. Can Yaşar. Aral, N. ve A. Kandır (2003). Okul Öncesi Eğitim. İstanbul: Ya-Pa Yayınları
Maccoby, E.E. (2002). Gender And Group Process: A developmental perspective. Current
Directions in in Psychological Science, 11, 54-58.
Medinnus, G.R. & Johnson, R.C. (1962). Child Psychology and Development, New-
York; John Wiley and Sons.
Moon, S. M., (2004). Social Emotial Issues underachievment and Counciling of Gifted
and Talent Students. California: Corwin Press
Morawska, A. & Sanders, M.R., (2008). Parenting Gifted And Talented Children: Zealand
Journal Of Psychiatry, 42, 819-827.
Myers, R., (1990). “Erken Çocukluk Gelişim ve Eğitiminde Farklı Modeller” Erken
Çocukluk Eğitiminde Farklı Modeller Semineri. Editör Sevda Bekman. Eylül
10-14, İstanbul, UNICEF, s. 11-38.
Öner, N. (2006). Türkiyede Kullanılan Psikolojik Testlerden Örnekler: Bir Başvuru
Kaynağı (2. baskı). İstanbul: Boğaziçi Üniversitesi Yayınevi.
Özkök, S., Sucuka, N., (1994). “Anne Çocuk Eğitim Programının Okulöncesi Eğitim
Sistemi İçindeki Yeri.” 10.YA-PA Okulöncesi Eğitimi ve Yaygınlaştırılması
Semineri. Ankara, s. 307-312.
Poyraz, H. Dere, H. (2003). Okulöncesi Eğitiminin İlke ve Yöntemleri. Anı Yayıncılık,
Ankara Eylül
Ramey, S. (2002). The Science And Art Of Parenting. J. G. Borkowski., L. S. Ramey
ve M. Bristol-Power, (Ed.), Parenting And The Child’s World: Influences on
academic, intellectual and social-emotional development içinde (47-71). New
Jersey: Lawrence Erlbaum Associates, Inc.
Reis, S. M., & McCoach, D. B.(2000). The underachievement of gifted students: What
do we know and where do we go? Gifted Child Quarterly, 44, 152–170.
Rosalind, F.R. (1978). “The Effect of Self Concept Upon Adolescent Communication
With Parents” Jaurnal of School Healt, (Feb) 101. 48. 100-102.
Senemoğlu, N. (2003). Gelişim öğrenme ve öğretim kuramdan uygulamaya. Ankara:
Gazi Kitabevi.
Silverman, L. K. (Ed.) (1993). Counseling the gifted & talented. Denver, Colorado:Love
Publishing Company.
Sucuka, N., Özkök, Ü.S., Vardar, B., (1997). “Anne Çocuk Eğitim Programı: Uygulama
ve Değerlendirme” Okulöncesi Eğitim Sempozyumu, “Okulöncesi Eğitimde
Yeni Yaklaşımlar”. Yayına Hazırlayan Dr. Gelengül Haktanır. Ankara Üniversitesi
Basım Evi, Ankara, s. 51-83
Symonds, P.M. (1938). A Study of Parental Acceptance and Rejection.. American Jour168
Çocuklarda Üstün Zekânın Yordayıcı Olarak Ebeveyn Tutumları
nal of ürthopsychiatry, 679-688
Upshur, C. (1991). Mothers’ And Fathers’ Ratings Of The Benefits Of Early İntervention
Services. Journal of Early Intervention, 15, 345-357
Üstünoğlu, Ü., (1991). “Aile Eğitiminde Farklı Yaklaşımlar.” Aile Eğitimi. T.C. Başbakanlık
Aile Araştırma Kurumu Yayınları, Ankara, s. 80-89.
Vu, Phu (2011). Gifted students’ profiles and their attitudes towards a gifted program:
The case of Vietnam. Gifted and Talented International, 26(1&2), 81-88.
Yavuzer, H. (1994). Çocuk psikolojisi. İstanbul, Remzi Kitabevi.
Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com