SU İSTEKLERİNİN YÖNETİLMESİNDE ETKİLİ BİR YÖNTEM : AŞAĞI
SEYHAN PROJESİNDE (LSP) ÇİFTÇİ EĞİTİM SERVİSİ
Journal Name:
- Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Doğa Bilimleri Dergisi
| Author Name | University of Author | Faculty of Author |
|---|---|---|
Abstract (2. Language):
Gelişmiş tarım teknolojilerinin çiftçiye iletilmesinde en etkili araç “Tarımsal
Yayım” servisleridir. Tanmsal geliştirme projelerinin başarısında çiftçi eğitim
servislerinin çok önemli ve etkili rolleri vardır.
Aşağı Seyhan sulama projesinin (LSP) birinci safhasında çiftçiler için özel bir
Çiftçi Eğitim Servisi (ÇES) kurulmuştur. Bu servis Dünya Bankasının teknik yardımıyla
kurulmuş olup, "Ziyaret et ve Eğit" çiftçi eğitim anlayışının en etkili modellerinden
birisini oluşturmuştur. Ancak yeni oluşturulan bu Çiftçi Eğitim Servisi Tarım Bakanlığı
bünyesinde bulunan ve halen mevcut olan Tarımsal Yayım Servisinden ayrı olarak
kurulduğu için aşağı Seyhan sulamasının ikinci safhasında ömrünü tamamlayıp
kapatılmıştır.
Ancak projenin birinci ve ikinci gelişim safhalarında DSİ, Toprak Su, Zirai
Donatım, Tarım Bakanlığı araştırma kuruluşları ve hatta özel sektör temsilcileri ile
sulama işlemlerine paralel periyodik olarak yapılan toplantılar, projenin bir parçası
haline gelmişti. Sonuçta bu servis (ÇES) aşağı Seyhan sulamasında ürün veriminin
arttırılmasında çok önemli bir rol oynamıştır. Bu makalede Çiftçi Eğitim Servisi
(ÇES)'in başarılı ve aksayan yönleri tartışılmıştır
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language):
Agricultural extension services are the major channels for conveying and
transmitting up-to-date technologies to farmers. The role of the extension agent in the
agricultural development process lies on the top of the list as a major tool in executing
the agricultural development plans.
A special agricultural extension unit (ÇES) was set up for farmers in the Lower
Seyhan Irrigation Project area (LSP) during the stage I of the project and provided one
of the earliest tests of the now widely used Training and Visit system of extension, with
the aid of World Bank technical assistance. However, because ÇES was set up in
isolation from existing extension services and government administrative structures, it
could not be sustained in the long term; following the completion of Stage II of LSP in
1978.
During the development stages I and II of the project, periodic coordination
meetings of different agencies involved with irrigation activities (such as State
Hydraulic Works, Soil and Water Conservation Service, Agricultural Supply Agencies,
Technical Agricultural Office research organisations, and even private sector
companies) became a regular feature. As a result of these services, ÇES has contributed
greatly to increased production in general. Successes and weaknesses of the ÇES were
discusses in this article.
SU İSTEKLERİNİ
FULL TEXT (PDF):
- 1