The Treatment Results of Humeral Lateral Condyle Fractures in Children
Journal Name:
- Abant Tıp Dergisi
Keywords (Original Language):
| Author Name | University of Author | Faculty of Author |
|---|---|---|
Abstract (2. Language):
In children humerus lateral condyle fractures are second most common fractures after supracondyler humer-us fractures and it is the most commen type inside distal humeral epiphyseal fractures. Because of the important complications such as non – union, mal – union, open reduc-tion and internally fixation is favorable, especially in dis-placed fractures. In our study, we aimed to compare the results of surgery or conservative treatments of children with humerus lateral condyle fractures.
Method: For our study, we chose 36 patients with humerus lateral condyle fracture that we treated between July 2009 – September 2012.
Results: 25 patients (69.4 %) were male, 11(30.6 %) patients were female. Their average age was 5.7 (3.4 – 8.1). Patients were followed up for an average of 25 (6 – 24) months. None of them had function loss. But in 14 patients spur formation was seen on lateral humerus. Spur formation was seen in all patients who were treated by open surgery. Spur formation was seen in 5 patients with type II fractures that treated by close surgery. There was more spur formation in patients with type III fractures that treated by open surgery than patients with type III fractures that treated by close surgery. We didn’t re-operate any patient for spur excision. There was a superficial pin – tract infection in 1 patient (2.7 %).
Conclusion: In children humerus lateral condyle fractures that has displacement 2mm or more, needs surgery. In our cases we find similar results about spur formation compared with literature, it was related with the displacement at the beginning as literature says. Similar with literature spur formation didn’t cause any limitation on range of motion.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language):
Amaç: Lateral kondil kırıkları çocuklarda humerus suprakon-dil kırıklarından sonra 2. sırada, humerus distal epifiz kırıkları içerisinde ise en sık görülen kırıklardır. Yanlış kaynama ve kaynamama gibi önemli komplikasyonları olması nedeniyle özellikle ayrışması fazla olan kırıklarda açık cerrahi ve redük-siyon sonrası fiksasyon ile tedavi edilmesi bu kırıklarda ön plandadır. Çalışmamızda lateral kondil kırığı ile gelen çocuk-larda uyguladığımız cerrahi ve konservatif tedavi sonuçları-mızı sunmayı amaçladık.
Yöntem: : 2009 Temmuz-2012 Eylül döneminde lateral kondil kırığı tanısı ile tedavi edilen 36 hasta çalışmaya alındı.
Bulgular: Hastaların 25’i (%69.4) erkek, 11’i (%30.6) kız çocuğu olup, yaş ortalamaları 5.7 (3,4-8,1) yıl idi. Hastalar ortalama 25(6-24ay) ay izlendi. Hiçbir hastada fonksiyon kaybı olmadı. Fakat 14 hastada lateralde spur oluştu. Açık cerrahi yapılanların tümünde spur mevcuttu. Kapalı yapılan-lardan tip II kırıklardan 5’sinde görüldü. Tip III kırık olup kapalı yapılanlarda Tip III kırık olup açık cerrahi yapılanlara göre daha küçük boyutta spur saptandı. Tip I kırıklarda spur yoktu. Hiçbir hastaya lateralde oluşan spur nedeni ile cerrahi eksizyon uygulanmadı. Cerrahi uygulanan hastalardan 1'inde(%2.7) yüzeyel pin dibi enfeksiyonu görüldü.
Sonuç: Çocuk humerus lateral kondil kırıklarında 2mm’nin altındaki kırıklar hariç cerrahi tespit gerekmektedir. Çalışma-ya dahil ettiğimiz olgularda lateral spurun görülmesi litera-türle benzerlik göstererek başlangıç deplasmanı ile ilişkili olduğu gösterilmiştir. Yine literatürle benzer olarak şupurun oluşması eklem hareketlerinde kısıtlılığa neden olmamıştır.
- 3