You are here

HALK OYUNCULARININ FİZİKSEL AKTİVİTE DÜZEYLERİ İLE SAĞLIKLI YAŞAM BİÇİMİ DAVRANIŞLARININ BELİRLENMESİ VE İLİŞKİLENDİRİLMESİ

Journal Name:

Publication Year:

Abstract (Original Language): 
Bu çalışmanın amacı, Bartın Üniversitesi’nde halk oyunu ile uğraşan öğrencilerinin fiziksel aktivite düzeyleri ve sağlıklı yaşam biçimi davranışlarının belirlenmesi ve ilişkilendirilmesidir. Çalışmaya Bartın Üniversitesi’nde halk oyunlarıyla uğraşan toplam 50 öğrenci (nkız:27, nerkek: 23) gönüllü olarak katılmıştır. Öğrencilerin fiziksel aktivite düzeylerini belirlemede “Uluslar arası Fiziksel Aktivite Değerlendirme Anketi (inaktif, minimum aktif ve HEPA aktif grupları olarak MET yöntemiyle belirlenmiştir) kısa formu kullanılırken, sağlıklı yaşam davranışlarının belirlenmesinde “Sağlıklı Yaşam Biçimi Davranışları Ölçeği” (kendini gerçekleştirme (KG), sağlık sorumluluğu (SS), egzersiz (E), beslenme (B), kişilerarası destek (KD) ve stres yönetimim (SY)) kullanılarak belirlenmiştir. Halk oyucularının toplam fiziksel aktivite düzeyi açısından HEPA aktif grupta yer alırken, sağlıklı yaşam biçimi toplam puan açısından da yüksek sayılabilecek bir puana sahip oldukları bulunmuştur. Yapılan Pearson Çarpımlar Moment Korelasyon analizi sonucunda araştırmaya katılan öğrencilerin fiziksel aktivite düzeyi ile kişilerarası destek (r=.344; p<0.05), kendini gerçekleştirme (r=.444; p<0.01) ve sağlıklı yaşam biçimi davranışı (r=.385; p<0.05) arasında anlamlı pozitif bir ilişki belirlenmiştir. Sonuç olarak, çalışmadaki bulgular halk oyuncularından elde edilen toplam puanlar üzerinden değerlendirildiğinde sağlıklı yaşam davranışlarının fiziksel aktivite düzeyini belirlemede etkin olduğu söylenebilir.
24
38

REFERENCES

References: 

1. Altuğ N. (1991).Halk oyunlarının öğretiminde müziğin yeri, önemi ve faydalanma
yolları. Türk Halk oyunlarının öğretiminde karşılaşılan problemler sempozyumu
bildirileri, (6-8 Mart 1990 İstanbul) Kültür Bakanlığı Yayınları, Ankara.
2. American College of Sports Medicine (ACSM) (2011). There commended quantity and
quality of exercise for developing and maintaining cardiorespiratory, musculoskeletal
and neurmotorfitness in apparently healthy adults: guidance for prescribing exercise.
Medicine and Science in Sports and Exercise: 1334-1359.
3. Atenz A.A. (2001). A review of empirically based physical activity program formiddle
aged toolder adults. Journal of Aging and Physical Activity: 9(1), 38-55.
4. Baltaş Z. (1996). İngiltere'de yaşayan Türk toplumunun sağlık davranış kalıpları. V.
Ulusal Halk Sağlığı Kongresi Bildiri Kitabı, İstanbul, 124-135.
5. Bişgin Ş. (2001).Halk Oyunlarının Üniversite Öğrencileri Üzerine Psiko-Sosyal Etkileri
Yüksek Lisans Tezi. Dumlupınar Üniversitesi Beden Eğitimi Ve Spor Anabilim Dalı.
6. Brown J.D.(1991).Staying fit and staying well: physical fitness as a moderator of life
stress. J. Perc. Soc. Psychology: 60, 555-561.
7. Chew F, Palmer S, Slonska S, Saubbiah K. (2002). Enhancing Health Knowledge,
Health Belief and Health Behaviour in Poland Through a Health Promoting Television
Program Series. Journal of Health Communication: 7, 179-196.
8. Çimen S. (2003). 15-18 Yaş Grubu Gençlerde Riskli Sağlık Davranışları Ölçeğinin
Geliştirilmesi. Yayımlanmamış Doktora Tezi, İstanbul.
International Journal of Science Culture and Sport (IntJSCS) Sep 2013 1 (3) : 24-28
Volume 1 Issue 3
3 7
9. Esin M. N. Ö. (1997). Endistüriyel Alanda Çalışan İşçilerin Sağlık Davranışlarının
Saptanması Ve Geliştirilmesi. İstanbul Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü
Hemşirelik Ana Bilim Dalı Doktora Tezi.
10. Hansen(1999). Barriers of QDPE and how to over come them.CAHPER Journal: 199.
11. Karacabey K., Durgun R., Sönmez E., Adiloğulları İ., Özmerdivenli R. (2008). Halay Ve
Horon Yöresi Halk Oyuncularının Antropometrik Ölçümlerinin Belirlenmesi Ve
Karşılaştırılması. Doğu Anadolu Bölgesi Araştırmaları:56-61.
12. Mertoğlu E. (2002).Okul öncesi Eğitim kurumlarına devam eden 5-6 yaş grubundaki
çocukların ritim algılamalarının incelenmesi. İstanbul Teknik Üniversitesi, Sosyal
Bilimler Enstitüsü, Temel Bilimler ana bilim dalı, Türk halk müziği programı, Sanatta
yeterlilik Doktora Tezi, İstanbul.
13. Monteye H.J. (2000). Evaluation Of Some Measurements Of Physical Activity And
Energy Expediture. Medicine&Science in Sports &Exercise: 31, 137-140.
14. Murray C. (1976). Valuation of Athletic Performance in Male Adolescent. Peer Groups
Journal: Perceptual and Motor Skills: 43(3), 1003-1011.
15. Ocak Y., Tortop Y. (2012).Kadınlarda Halk Oyunları Çalışmalarının Bazı Fiziksel
Uygunluk Parametreleri Üzerine Etkisinin İncelenmesi. Spor ve Performans
Araştırmaları Dergisi.: 4(1), 46-54.
16. Öztürk M. (2005). Üniversitede Eğitim-Öğretim Gören Öğrencilerde Uluslararası
Fiziksel Aktivite Anketinin Geçerliliği Ve Güvenirliği Ve Fiziksel Aktivite Düzeylerinin
Belirlenmesi. Yüksek Lisans Tezi. Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü.
17. Pasinlioğlu T, Gözüm S. (1998). Birinci Basamak Sağlık Hizmetlerinde Çalışan Sağlık
Personelinin Sağlık Davranışları. C.Ü. Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi: 2(2), 60-68.
18. Pıtta F., Troosters T., Probst V.S., Spruıt M.A., Decramer M., Gosselınk R.(2006).
Koah’ta Anketler Ve Hareket Sensörleri İle Günlük Yaşamdaki Fiziksel Aktiviteyi
Belirleme. The European Respiratory Journal: 27, 1040-1055.
19. Savcı S, Öztürk M, Arıkan H, İnal İnce D, Tokgözoğlu L. (2006). Üniversite
Öğrencilerinin Fiziksel Aktivite Düzeyi. Türk Kardiyoloji Arşivi: 34(3), 166-172.
International Journal of Science Culture and Sport (IntJSCS) Sep 2013 1 (3) : 24-38
Volume 1 Issue 3
3 8
20. Ünalan D., Şenol V., Öztürk A., Erkorkmaz Ü. (2007). Meslek Yüksekokullarının
Sağlık Ve Sosyal Programlarında Öğrenim Gören Öğrencilerin Sağlıklı Yaşam Biçimi
Davranışları Ve Öz-Bakım Gücü Düzeyleri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. İnönü
Üniversitesi Tıp Dergisi: 14(2), 101-109.
21. Walker S.N.,Sechrist K.R., Pender N.J. (1987). The Health Promoting Lifestyle Profile:
Development And Psychometric Characteristics. Nursing Research: March-Apr, 36(2),
76-81.
22. Yalçınkaya M., Özer F.G., Kahramanoğlu A.Y. (2007). Sağlık Çalışanlarında Sağlıklı
Yaşam Biçimi Davranışlarının Değerlendirilmesi. TSK Koruyucu Hekimlik Bilgisi:
6(6), 409-420.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com