DRAWING AND DESIGN PRACTICES IN CONTEMPORARY
ART AS PRIMARY EXPRESSION MEDIUMS
Journal Name:
- Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi
Keywords (Original Language):
| Author Name | University of Author | Faculty of Author |
|---|---|---|
Abstract (2. Language):
Design and meaning of lean line, only the foundation of an order of the artist's
relationship with nature is symbolic. The design of apprenticeship of an artist than his
adventure to carry a state that provides the necessary equipment is considered to be an
indispensable tool. In this respect, line and design form the indispensable formal values at
the basis of plastic arts. These values, in terms of contemporary art hosted by the current
dynamics preserves its validity. Design in contemporary art as artists to express themselves
in a very different means of expression in language shows itself by keeping different
experiences. Unlike the traditional periods of contemporary art, this tool is to question the
terms of the dynamics of contemporary art has succeeded in taking the first plan. Especialy
the interdisciplinary practises of contemporary art encumbered being a case of
apprenticeship experience and realised the turning of design. Today's artist, the singular form in the lines and all kinds of experimental design brings the art form into the
circulation. Therefore, this process also indicates that the design and the line lost the
contextual conservativeness and accommodate new means and events.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language):
Desen ve yalın anlamıyla çizgi, bir sanatçının doğayla olan sembolik ilişki düzeninin
biricik temelidir. Desen, bir sanatçının çıraklık serüvenini öte bir duruma taşıması için
gerekli donanımları sağlayan vazgeçilmez bir araç olarak kabul edilir. Bu açıdan çizgi ve
desen, plastik sanatların temelinde yer alan vazgeçilmez biçimsel değerleri oluştururlar. Bu
değerler, günümüz sanatının barındırdığı güncel dinamikler açısından bakıldığında da geçerliliğini
yitirmemiştir. Günümüz sanatında desen, sanatçıların kendilerini çok değişik
araçlarla ifade etmelerinde deneysel bir anlatım dili olarak, farklı deneyimleri elde tutacak
şekilde kendini gösterir. Geleneksel dönemlerden farklı olarak günümüz sanatı, bu aracı,
çağdaş sanatın dinamiklerini sorgulamak açısından ilk plana almayı başarmıştır. Özellikle
günümüz sanatının disiplinlerarası pratikleri, çizgi ve desenin bir çıraklık deneyimi olgusu
olmaktan çıkmasını sağlamış ve desenin dönüşmesini gerçekleştirmiştir. Günümüz sanatçısı,
tekil biçim olarak çizgi ve deseni deneysel biçimde her türlü sanat formuna dönüştürerek
dolaşıma çıkarmaktadır. Dolayısıyla bu süreç, aynı zamanda, desen ve çizginin bağlamsal
konservatifliğini yitirip oldukça yeni anlamlar ve durumlar barındırabileceğine işaret etmektedir.
FULL TEXT (PDF):
- 32