Buradasınız

Anasayfa » Content

DOWN SENDROM'L U ÇOCUĞA SAHİP AİLELERLE YAPILAN GRUPLA PSİKOLOJİK DANIŞMA ÇALIŞMASININ AİLELERİN DEPRESYON DÜZEYLERİ VE AİLE YAPILARI ÜZERİNE ETKİSİ

Journal Name:

  • Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Dergisi

Publication Year:

  • 1998
Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Anne ve babanın içinde yaşadıkları çevreden elde ettikleri değer yargıları, kendi oluşturdukları kişilik yapıları, aile dinamiği, yeni doğan bebeğin algılanışını, yetişme şeklini etkileyeceği gibi anne ve babanın yeni rollerini de olumlu veya olumsuz olarak yönlendirecektir. Normal bir bebeğin doğumu bile ailede yeni ve karmaşık duygular yaratırken, özürlü bir bebeğin aileye katılımı aileyi birçok sorunla yüz yüze bırakabilir. Aile yapısında köklü bir değişiklik meydana gelebilir. Çocuğun özürlü olduğu, çocuğa ait özel gereksinimlerden dolayı hemen sonra fark edilebileceği gibi çocuğun yaşı ilerledikçe ortaya çıkan uyumsuzluk ya da yaşıtlarına göre gösterdiği gelişim geriliği ile de fark edilebilir. Bunun üzerine çocuk üzerine kurulmuş beklentiler sarsılır. Aile içerisindeki bu durum daha sonra anne babanın kişilik yapısı ve aile dinamiğinden etkilenerek duygusal ve kavramsal karışıklığa dönüşebilir. Ancak sorunlu çocuğu olan her aile bu gerçeği er geç kabullenmek zorunda kalır. Anne babalar karşılaştıkları bu yeni duruma uyum sağlamaya çalışırken, aynı zamanda çocukları için gelecekte neler yapabileceklerini araştırırlar. İnsanlar üstesinden gelemedikleri bir problemle karşılaştığında çeşitli duygusal tepkilerde bulunurlar, özürlü çocukların aileleriyle çalışanlar, özürlü çocuğun aileye katılımının aile için oldukça büyük ve önemli bir darbe olduğunu ve bu darbe karşısında ailenin şok, kızgınlık, inkâr, keder ve kaygı gibi çok farklı duygular yaşadığını, hatta çoğu ailenin çocuklarının özründen dolayı kendisini sosyal yaşamdan soyutladığını belirtmişlerdir (Kargın, 1990; Akkök 1994; Witcher 1987). Bazı ailelerse bu tepkilerin tam tersi olarak karşılaştıkları bu probleme ya da yeni duruma oldukça yapıcı bir şekilde yaklaşmakta, gerçekleri daha çabuk kabul etmekte ve çocukları için yararlı olacak yardım ve hizmetlere yönelmektedirler (Eripek, 1996, s. 139). Tüm bu yaşananlar dikkate alınarak çoğu aileler için ortak olabilecek bazı aşamalardan söz edilebilir.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastirmax-down-sendroml-u-cocuga-sahip-ailelerle-yapilan-grupla-psikolojik-danisma-calismasinin-ailelerin-depresyon-duzeyleri-aile-yapilari-uzerine-etkisi.pdf
  • 10
339
354
  • Turkish

REFERENCES

References: 

AKKÖK, Füsun., "Davranışsal Yaklaşıma Dayab Aile Rehberliğinin öğretilebilir Çocukların öz Bakım Becerilerinin Gelişimine Etkisi". Yayınlanmamış Doktora Tezi. Ankara: Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, 1984.
AKKÖK, Füsun., "özürlü Bir Çocuğa Sahip Anne Babaların Kaygı ve Endişe Düzeyini ölçme Aracının Güvenirlik ve Geçerlik Çalışması" Türk Psikoloji Dergisi. Cilt: 7, Sayı 23, ss. 26-38, 1989.
AKKÖK, Füsun., "özürlü Bir Çocuğa Sahip Anne-Babaların Benlik Kavramlarına İlişkin Bir ön Çalışma", özel Eğitim Dergisi. Cilt: 1, Sayı:
4, ss. 10-12, 1994.
AKKÖK, Füsun., "Farklı özelliği Olan Çocuk Anne Babalarının Yaşadıkları" Farklılıkla Yaşamak: Aile ve Toplumun Farklı Gereksinimi Olan Bireylerle Birlikteliği. Editör: Nuray Karancı. Türk Psikologlar Derneği Yayınları, Ankara, 1997.
AKKÖK, Füsun., Bayan Perşembeler. Metu Press, Ankara, 1997.
AYÇİÇEK - LEVENT, Berrin., " Aile Eğitimi ve Eğitimde Nitelik Geliştirme ".
5.
Mitha
t Enç Özel Eğitim Günleri. Türkiye Sakatlar Konfederasyonu Yayınları, Ankara, 1997.
BÖCÜ, Şengül Demirsoy., "Bilgi Verici Danışmanlığın Beyin Felçli (Serebral Palsili) Çocuğu olan Annelerin Kaygı Düzeylerine Etkisi" Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi Ankara: Ankara Üniversitesi,
1992.
BRADLEY, Valerie J., "Support for Families of Children With Developmental Disabilities: A Revolution in Expectations ". Down Sndrome: Living and Learning in the Community. Edited By: Lynn Nadel, Donna Rosenthal, Wiley - Liss, New York, 1995.
CEBİROĞLU, Rıdvan., Geç Gelişen ve Güç Öğrenen Çocuklar. Gün
Matbaası, İstanbul, 1976.
CUNNINGHAM, Cliff., Down's Syndrome: An Introduction for Parents. Souvenir Press (E&A), Canada, 1997.
ERİPEK, Süleyman., Zihinsel Engelli Çocuklar. 2. Basım, Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları, 1996.
ERTURAN, Nurder., Müge Akbağ., " Spastik, Otistik ve Zihinsel Engelli Çocukların Annelerinin ve Kardeşlerinin Kaygı Düzeyleri Arasındaki ilişkinin incelenmesi". M Ü. Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri
Dergisi. Sayı: 9, ss. 227-236, 1997.
GOWEN, Jean W. ; N. J. Martin ; B. D. Goldman; M. Appelbaum. "Feeling of Depression and Parenting Competence of Mothers of Handicapped and
Nonhandicapped In- fants: A Longitudinal Study. American Journal on
Mental Retardation Vol. 94. No: 3, pg: 259-271, 1989.
GÜLERCE, Aydan., Türkiye'de Ailelerin Psikolojik örüntüleri. Boğaziçi Üniversitesi Yayınları, İstanbul: 1996.
HALLAHAN, Daniel P., James M. KaufTman., Ezceptional Children: An Introduction to Special Education. 6A Edition, Massachussets:
Simon&Schuster, 1994.
HİSLİ, Nesrin., Beck Depresyon Envanterinin Geçerliliği Üzerine Bir Çalışma. Psikoloji Dergisi, Cilt 6, Sayı 22, ss: 118-126, 1988.
KARASAR, Niyazi., Bilimsel Araştırma Yöntemi. 4. Basım, Ankara,1991.
KARGIN, Tevhide. "Eğitsel Yaklaşımlı Aile Rehberliğinin İşitme Engelli Çocukların Sözel iletişim Becerilerine Etkisi"Eğitim Bilimleri Birinci Ulusal Kongresi Bildirileri. Ankara, 1990.
KAZAK, A. E., R. E.
Marvin
. "Differences, Difficulties and Adaptation Stress and Social Networks in Families With Handicapped Child". Family
Relations. Vol. 33, p. 57- 65, 1984. KULOĞLU - AKSAZ, Neslihan., " Otistik Çocukların ve öğretilebilir Zihinsel
özürlü Çocukların Anne-Babalarının Kaygı Düzeyleri " Türk Psikoloji Dergisi. Cilt: 7, Sayı: 25, ss. 14-20, 1990.
KULOĞLU-
AKSAZ
, Neslihan., "Bilgi Verici Danışmanlığın Otistik Çocuğu
Olan Anne- Babalann Kaygı Düzeylerine Etkisi" Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara: Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler
Enstitüsü, 1992.
MACMİLLAN, D. L.
"Th
e Effect of Experimental Success and Failure on The Situational Expectancy of EMR and Nonretarded Children", American
Journal of Mental Deficiency. Vol: 80. ss: 90-95, 1975.
MINK, T. L, K Nihara. "Direction of Effects. Family Life Styles and Behaviour
Of TMR Children. " American Journal of Mantal Deficiency. Vol. 82,
No: 2, p. 150-156, 1987.
NAİDOO,
R
. M., "Counselling Parents with Handicapped Children" Projective Psycho- logy, Vol: 29, No: 1, 1984, ss: 13-17.
RYDE-BRANDT, Brita., "Now it is Time For Your Children to Go to School, How Do You Feel?". International Journal Of Disability, Development And Education.
Vol.38, No:l, pp.45-58, 1991. SAVAŞIR, Işık., Nesrin H. Şahin, Bilifael Davranışçı
TerapilerdeDeğerlendirme: Sık Kullanılan ölçekler. Türk Psikoloji Derneği Yayınlan, Ankara, 1997.
SHAPIRO, Patricia Gottlieb.,
Çocuklu
k ve İlkgençlik Depresyonu. Çev: Meral Kesim. Papirüs Yayınevi, İstanbul, 1994.
WITCHER, Ann E., " The Process of Grief as Experienced by Parents of Children With Handicaps " American Journal on Mental Retardation,
1987.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com