Journal Name:
- Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Dergisi
Author Name | University of Author | Faculty of Author |
---|---|---|
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language):
Bir ülkenin gelişmesi büyük Ölçüde o ülkedeki insan kaynağmm eğitim yolu ile yetiştirilmesine
bağlıdır.
Ülkemizde 1960 yılından beri plânlı kalkınma yöntemi benimsenmiş (Hesapçıoğlu 1989,
a.34), eğitim sistemi endüstrileşme doğrultusunda planlanarak, meslekî ve teknik eğitime
önem verilmiştir. Lise düzeyindeki örgün meslekî ve teknik eğitim kurumlan araamda yer
alan Endüstri Meslek Liselerine de insangücü yetiştirme bakımından önemli sorumluluklar
düşmektedir (DPT 1989, s.157).
Örgün eğitim yoluyla meslek seçmenin yollarından biri ortaokuldan sonra meslek liselerine
gitmek, diğeri ise liseden sonra yükseköğretime devam etmektir.
Türkiye'de Öğrenciler kendilerini yükseköğrenim görmeye zorunlu hissetmekte, ortaokuldan
sonra genel liseleri tercih ederek yükseköğretim önünde yığılmaktadırlar (MEB 1990,
s. 10). Sayılan arttmlmak istenen meslek liselerini bitirenlerin de büyük bir kısmı umutlarını
yüksek öğretime bağlamakta, kısmen üniversite önündeki yığılmaya katılmaktadırlar.
1982 yılından beri yükseköğretime geçişte genel ortaöğretim mezunlan ile aynı haklara
sahip olan, lisedeki meslek dallan ile ilgili belirlenmiş yükseköğretim programlanın tercih
ettiklerinde "ek puan" ile desteklenen Endüstri Meslek Lisesi mezunlarının; Yükseköğretime
geçiş hakkmdaki görüşlerini inceleyen araştırmalar oldukça azdır.
Bu araştırmanın problemini, Endüstri Meslek Lisesi (EML) son sımf öğrencilerinin, lise
meslek dallan ile yükseköğretimde seçmek istedikleri meslekler arasında, mesleğin devamı
açısından ilişki olup olmaması teşkil etmektedir.
FULL TEXT (PDF):
- 5