AVRUPALI TÜRKLER: DİN VE ENTEGRASYON

Avrupa’ya gerçekleşen işçi göçü, Türkiye’nin son elli yılında, bütün toplumun bir şekilde alakadar olduğu, fayda ve zararın aynı anda yaşandığı, sürekli değişen ama canlılığını hiç kaybetmeyen bir süreçtir. İlk yıllarda ailelerini geride bırakıp giden işçilere duyulan hasretle özdeşleşen bu göç süreci, bir sonraki aşamada entegrasyon ve asimilasyon sarmalında ele alınmış, en sonunda ise islamofobinin yükselişiyle artan ırkçı saldırılarla gündemdeki yerini her zaman korumuştur. 1960’larda başlayan göç süreci kısmen de olsa devam etmekte ve bugün Avrupa’da yaklaşık dört milyon Türk bulunmaktadır. Farklı ülkelere dağılmış olan bu Türk nüfus günümüzde kendi benliğini koruma ve asimilasyona karşı koyma çabası içerisindedir. Milli benliklerini kaybetmek istemeyen göçmen Türkler, dinsel, kültürel ve eğitsel organizasyonlar vasıtasıyla bunu yapmaya çalışmaktadırlar. Bu çabalar günümüze kadar ilim adamları tarafından da takip edilmiş ve Türklerin son elli yılda yaşadığı Avrupa deneyimi akademik eserlere konu olmuştur.