Buradasınız

Anasayfa » Content

Çocukların Bakış Açısıyla Okul Öncesi Eğitim

Preschool Education from Children’s Point Of View

Journal Name:

  • Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi

Publication Year:

  • 2014
DOI: 
http://dx.doi.org/10.9779/PUJE707

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
The aim of this study is to determine the views of children, who are the most basic stakeholder of preschool education, about preschool education. The study was in terms of rules of phenomenological design. The participants of the study are composed of 45 six years old children attending preschools under Ministry of National Education in Aydın city centre in 2013-2014 school year. Data in the study were obtained by Mosaic Approach. Mosaic approach is a data collection method which is based on the consideration of children as having ability to express themselves like adults and combining techniques like different interview techniques, child drawings, child photographs etc.. The data gathered was analyzed by Descriptive Analysis Technique. According to the results children expressed that they come to pre-school to be educated and to play games and they play games and routine activities are made in the course of school time. It was determined that children have not got any knowledge about pre-school staff and they used clear expressions only for the duties of their teachers. Finally, children indicated that their teacher decides what to do in the classroom and the person who will decide things that will be done in the classroom must be their teacher, too.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Bu araştırmada okul öncesi eğitimin en temel paydaşı olan çocukların okul öncesi eğitime ilişkin görüşlerini belirlemek amaçlanmıştır. Nitel araştırma desenlerinden biri olan Olgu Bilim deseninde gerçekleştirilen araştırmanın çalışma grubunu 2013-2014 eğitim-öğretim yılında Aydın il merkezinde yer alan Milli Eğitim Bakanlığı’na bağlı bağımsız anaokulları ve anasınıflarında eğitim gören 45 altı yaş çocuğu oluşturmuştur. Araştırmada veriler Mosaic Approach (Çok Metotlu Yöntem) ile toplanmıştır. Çok Metotlu Yöntem, çocukları da birer yetişkin gibi kendilerini ifade edebilecek yeterlilikte kabul etme temeline dayanan, farklı görüşme teknikleri, resim çizip anlatma, çocuk fotoğrafları vb. teknikleri birleştiren bir veri toplama yöntemidir. Araştırmada elde edilen veriler betimsel analiz tekniği kullanılarak analiz edilmiştir. Araştırmada çocuklar okul öncesi eğitim kurumuna eğitim görmek ve oyun oynamak amacıyla gidildiğini ve okulda geçirilen zamanın büyük çoğunluğunda oyun/oyuncak oynandığı ve rutin etkinlikler yapıldığını belirtmişlerdir. Çocukların okul çalışanları ile ilgili bilgi sahibi olmadıkları sadece öğretmenlerin görevlerine yönelik net ifadeler kullandıkları belirlenmiştir. Son olarak çocuklar, sınıfta yapılacaklara öğretmenlerin karar verdiğini ve sınıfta yapılacakların kararını vermesi gereken kişinin de öğretmen olması gerektiğini belirtmişlerdir.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastirmax-cocuklarin-bakis-acisiyla-okul-oncesi-egitim.pdf
  • 36
203
214
  • Turkish

REFERENCES

References: 

Akgün, E., Yarar, M., & Dinçer, Ç. (2011). Okul öncesi öğretmenlerin sınıf içi etkinliklerde kullandıkları
sınıf yönetimi stratejilerinin incelenmesi. Pegem Eğitim ve Öğretim Dergisi, 3, 1-9.
Barker, J., & Weller, S. (2003). Is it fun? developing children centred methods. International Journal
of Sociology and Policy, 23(1), 33-58. doi: 10.1108/01443330310790435
Birleşmiş Milletler (2009). Çocuk Haklarına Dair Sözleşme.Genel yorum no 12. İnternetten 10 Şubat
2014 tarihinde www.cocukvemedyahareketi.org adresinden alınmıştır.
Clark, A. (2005). Ways of seeing: using the Mosaic approach to listen to young children’s
perspectives, in Clark, A., Kjørholt and Moss, P. (eds.) Beyond Listening. Children’s
perspectives on early childhood services, pp. 29–49. Bristol: Policy Press.
Clark, A, & Moss, P. (2005). Space to Play. More Listening to Young Children Using the Mosaic
Approach. London: National Children’s Bureau.
Cook-Sather, A. (2002). Authorizing students’ perspectives: Toward trust, dialogue, and change in
education. Educational Researcher, 31(4), 3-14.
Creswell, J. W. (2009). Research Design: Qualitative, Quantitative, and Mixed Methods Approaches.
London: Sage.
Dahl, K., L. (1995). Challenges in understanding the learner’s perspective. Theory into Practice.
Learning From Student Voices, 34(2), 124-130.
Darbyshire, P., MacDougall, C., & Schiller, W. (2005). Multiple methods in qualitative research
with children: more insight or just more? Qualitative Research, 5(4), 417-436.
doi: 10.1177/1468794105056921
Durmuşçelebi, M, & Akkaya, D. (2011). 2006 okulöncesi eğitim programının uygulanmasının
öğretmen görüşlerine göre değerlendirilmesi (Kayseri il örneği). Erciyes Üniversitesi Sosyal
Bilimler Enstitüsü Dergisi, 31(2), 255-272.
Einardottir, J. (2005). We can decide what to play! children’s perception of quality in an Icelandic
playschool. Early Education & Development, 16(4), 469-488. doi: 10.1207/1556693516047
Einarsdottir, J., Dockett, S., & Perry, B. (2009). Making meaning: children’s perspectives
expressed through drawings. Early Child Development and Care, 179(2), 217-232. doi:
10.1080/03004430802666999
Formosinho, J., & Araújo, S. B. (2004). Children’s perspectives about pedagogical interactions.
European Early Childhood Education Research Journal, 12(1), 103-114.
Freeman, M., & Mathison, S. (2009). Researching Children’s Experience. New York: Guilford
Publications.
Kandır, A., Özbay, S., & İnal, G. (2009). Okul öncesi öğretmenlerinin eğitim programlarını planlama
ve uygulamada karşılaştıkları güçlüklerin incelenmesi. Uluslararası Sosyal Araştırmalar
Dergisi, 2(6), 373-387.
Kıldan, A. O. (2012). Okul öncesi eğitimin amacına yönelik öğretmen ve veli görüşleri. Kastamonu
Eğitim Dergisi, 20(1), 135-150.
Kuru Turaşlı, N. (2007). Okul öncesi eğitimin tanımı, kapsamı ve önemi. G. Haktanır (Edt), Okul
öncesi eğitime giriş içinde, s. 1-24. Ankara: Anı Yayıncılık.
Marshall, C., & Rossman, G. B. (2006). Designing Qualitative Research. London: Sage.
Maxwell, J. A. (2005). Qualitative Research Design: An Interactive Approach. London: Sage.
Miles, M. B., & Huberman, M. A. (1994). An Expanded Sourcebook Qualitative Data Analysis.
London: Sage.
KAYNAKÇA
Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, Sayı 36 (July 2014/II) 213
Çocukların Bakış Açısıyla Okul Öncesi Eğitim
Milli Eğitim Bakanlığı (2004). Okul Öncesi Eğitim Kurumları Yönetmeliği. Ankara.
Milli Eğitim Bakanlığı (2013). Okul Öncesi Eğitim Programı. Ankara.
Montserrat, F. M., Dominic M., Emma, L., & Clive, R. (2010). Research with children: methodological
issues and innovative techniques. Journal of Early Childhood Research, 8(2), 175-192.
doi:10.1177/1476718X09345412
Öztürk, Ş., Şahin, Ş, & Mercan, E. (2010). Üniversite öğrencilerinin okul öncesi eğitime ilişkin
görüşleri (Ondokuz Mayıs Üniversitesi örneği). Ahi Evran Üniversitesi Eğitim Fakültesi
Dergisi, 11(1), 175-186.
Punch, S. (2002). Research with children, the same or different from research with adults?
Childhood, 9(3), 321-341. doi: 10.1177/0907568202009003005
Roberts, P., & Priest, H. (2006).Reliability and validity in research. Nursing Standard, 20, 41-45.
Wiltz, N. W., & Klein, E. L. (2001). “What do you do in child care?” children’s perceptions of high and
low quality classrooms. Early Childhood Research Quarterly, 16(2), 209-236.
Yıldırım, A., & Şimşek, H. (2011). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin.
Lin, A. C. (2009). Young children’s perceptions of power Dynamics in the preschool classroom: a case
study in Taiwan. Doctoral Thesis, Arizona State University.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com