Buradasınız

Anasayfa » Content

Öğretmen Eğitsel Değerler Ölçeği: Geçerlilik ve Güvenirlik Analizi

A Scale on Teachers’ Pedagogical Values: A Reliability and Validity Analysis

Journal Name:

  • Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi

Publication Year:

  • 2014
DOI: 
http://dx.doi.org/10.9779/PUJE717

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
This study aimed to develop a measuring tool with the aim of determining pedagogical values of teaching profession. The item pool for the scale of pedagogical values consisted of 42 items which were determined in the study of Husu and Tirri (2007). The participants were 317 primary school and subject matter teachers who work at the primary schools in the city centers of Burdur and Denizli. After KMO values and Bartlett test results were analyzed for the Pedagogical Values Scale, the data set seemed to be suitable for factor analysis based on the statistically significant findings [KMO: 0.971 x2=12939,275, sd = 820, p < .001]. The exploratory factor analysis was used to evaluate the construct validity for the Pedagogical Values Scale. The construct validity was analyzed in three factors based on the theoretical explanations. As a result of the exploratory factor analysis, three factors were found as “individual, social and relational”. These three factors accounted for 68.253% of total variance. The results indicated that the Pedagogical Values Scale is a valid and reliable instrument in order to determine the pedagogical values of teachers.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Bu çalışmada, öğretmenlik mesleğinin eğitsel değerlerini belirlemek için geçerli ve güvenilir bir ölçme aracını geliştirilmesi amaçlamaktadır. Eğitsel değerler ölçeğinin madde havuzu Husu ve Tirri (2007)’nin belirledikleri 42 maddeden oluşturulmuştur. Eğitsel değerler ölçeği Denizli ve Burdur il merkezinde bulunan ilköğretim okullarında görev yapan 317 sınıf ve branş öğretmenine uygulanmıştır. Eğitsel Değerler Ölçeği’nin (EDÖ) KMO değeri ve Bartlett testi sonuçları incelenmiş ve değerlerin istatistiksel olarak anlamlı olması [KMO: 0.971 x2=12939,275, sd = 820, p < .001] sonucundan hareketle veri setinin faktörleştirmeye uygun olduğuna karar verilmiştir. Eğitsel Değerler Ölçeğinin yapı geçerliliği açımlayıcı faktör analizi ile belirlenmiştir. Yapı geçerliliği kuramsal açıklamalar doğrultusunda üç faktörlü olarak analiz edilmiştir. Açımlayıcı faktör analizi sonucunda ölçek “bireysel, sosyal ve ilişkisel” eğitsel değerleri içeren üç boyuttan oluşmaktadır. Bu üç boyut toplam varyansın %68,253’ünü açıklamaktadır. Eğitsel Değerler Ölçeği’nin güvenirliği ise Cronbach Alpha katsayısı ve madde toplam korelasyonları incelenmiş ve güvenirlik katsayılarının oldukça yüksek olduğu belirlenmiştir. Bu çalışma sonucunda, Eğitsel Değerler Ölçeğinin öğretmenlerinin eğitsel değerlerini belirlemede kullanılabilecek geçerli ve güvenilir bir ölçme aracı olduğu söylenebilir.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastirmax-ogretmen-egitsel-degerler-olcegi-gecerlilik-guvenirlik-analizi.pdf
  • 36
215
227
  • Turkish

REFERENCES

References: 

Akbaş, O. (2009). İlköğretim okullarında görevli branş öğretmenlerinin değer öğretimi yaparken
kullandıkları etkinlikler: 2004 ve 2007 yıllarına ilişkin bir karşılaştırma. Kastamonu Eğitim
Fakültesi Dergisi, 17 (2): 403-414.
Akbulut, Y. (2010). Sosyal bilimlerde SPSS uygulamaları (sık kullanılan istatistiksel analizler ve
açıklamalı SPSS çözümleri). İstanbul: İdeal Kültür Yayıncılık.
Aktepe, V. ve Yel, S. (2009). İlköğretim öğretmenlerinin değer yargılarının betimlenmesi: Kırşehir
ili örneği. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 7 (3), 607-622.
Altun, A. S. (2003). Eğitim yönetimi ve değerler. Değerler Eğitimi Dergisi, 1:7-18.
Aşçı, M. (2009).Kişisel ve sosyal bir değer olarak okuryazarlık. Değerler Eğitimi Dergisi, 7(17) 9-26.
Büyüköztürk, Ş. (2006). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
Campbell, E. (2003). The ethical teacher. London: Open University Press.
Çokluk, Ö., Şekercioğlu, G. ve Büyüköztürk, Ş. (2010). Sosyal bilimler için çok değişkenli istatistik.
SPSS ve LISREL uygulamaları. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
Doğanay, A. ve Sarı, M. (2004). İlköğretim ikinci kademe öğrencilerine temel demokratik değerlerin
kazandırılma düzeyi ve bu değerlerin kazandırılması sürecinde açık örtük programın
etkilerinin karşılaştırılması. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 10 (39), 355-383.
Ekşi, H. (2003). Temel insanî değerlerin kazandırılmasında bir yaklaşım: Karakter eğitimi
programları. Değerler Eğitimi Dergisi,1(1), s.79-96.
Husu ve Tirri (2007). Developing whole school pedagogical values—A case of going through the
ethos of ‘‘good schooling’’ Teaching and Teacher Education 23: 390–401
KAYNAKÇA
224 Pamukkale University Journal of Education, Number 36 (July 2014/II)
E. Tomul, K. Çelik
Kjellin, MS., Mansson, N. & Vestman, OK (2009). Values in student teachers educational practice.
Research in Higher Education Journal, 4,1-13.
Özensel, E. (2003). Sosyolojik bir olgu olarak değer. Değerler Eğitimi Dergisi, 1(3): 217-239.
Sağnak, M. (2005).İlköğretim okullarında görevli yönetici ve öğretmenlerin örgütsel değerlere
ilişkin algıları, Eğitim ve Bilim, 30, 31 – 38.
Sarı, E. (2005). Öğretmen adaylarının değer tercihleri: Giresun Eğitim Fakültesi örneği. Değerler
Eğitimi Dergisi, 3 (10), 73-88.
Slattery, P., & Rapp, D. (2003). Ethics and the foundations of education: Teaching convictions in a
postmodern world. Boston, MA: Allyn & Bacon.
Taşdan, D. (2008). Türkiye’deki kamu ve özel ilköğretim okulu öğretmenlerinin bireysel değerleri ile
okulun örgütsel değerleri arasındaki uyum düzeyi, iş doyumu ve algılanan sosyal destek ile
ilişkisi. Yayınlanmamış Doktora Tezi. Ankara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Tirri, K., Husu, J. (2006). The pedagogical values behind teachers’ reflection on school ethos. In M.
B. Klein (Ed.), New teaching and teacher issues (pp. 163–182). New York: Nova Publishing.
Tirri, K., Campbell, E., Gearon, L. & Lovat, TJ. (2012). The Moral core of teaching, Education Research
International, (2012), Article ID 716268, 1-2, doi:10.1155/2012/716268
Tomul, E. (2014). Sınıfta öğretmen-öğrenci iletişimi. (ed. Hüseyin Kıran). Etkili Sınıf Yönetimi.
Ankara: Anı Yayıncılık, 2014
Tunca, N. ve Sağlam, M. (2013). İlköğretim öğretmenlerine yönelik mesleki değerler ölçeğinin
geçerlik ve güvenirlik çalışması. Eğitim Bilimleri Araştırma Dergisi, 3(1):139-164
Uyan, G. (2002). Öğretmenlerin iş değerleri, kişilik özellikleri ve iş tatminleri arasındaki ilişkilerin
incelenmesi: MEB’na bağlı resmi ve özel eğitim kurumlarında gerçekleştirilen bir çalışma.
Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, İstanbul Üniversitesi, İstanbul.
Vurgun, L. & Öztop, S. (2011). Yönetim ve örgüt kültüründe değerlerin önemi. Süleyman Demirel
Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 16(3): 217-230
Yılmaz, K. (2006). İlköğretim okulu yönetici ve öğretmenlerinin görüşlerine göre resmi ilköğretim
okullarının örgütsel değerleri ve bu değerleri okul yöneticilerinin yönetme durumu.
Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Ankara Üniversitesi, Ankara.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com