Buradasınız

TÜRK TELEVİZYON DİZİLERİNİN KÜRESEL BAŞARISI: EVRENSEL İNSAN YAKLAŞIMI

GLOBAL SUCCESS OF TURKISH TELEVISION SERIALS: UNIVERSAL HUMAN APPROACH

Journal Name:

Publication Year:

DOI: 
http://dx.doi.org/10.9761/JASSS2542

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
In this study, main reasons of success of Turkish television serials which are shown in many countries, especially in European, and in Asian, and in African countries in the world are searched and attractive and impressive components in production and in concept of Turkish serials are revealed. In the beginning, Turkey have not existed in international markets for a long time and began to comprehended and produce in international criterions and values recently. Turkish television serials mostly emulated imported productions but then Turkish serials changed into original productions. Turkish television serials are shown in more than 50 countries and are watched interestedly recently. Turkish television serials are shown in many countries which have different historical past and different cultures, and Turkish television serials include stories from Turkey but Turkish serials can attract interest and curiosity of all people with universal approaches. Turkish television serials are produced by Turkish crews from producer to director, and from technical crew to actors and have naturally Turkish impacts but stories and characters in epidodes include universal human samples and universal patterns which can be known and understood are shown. Turkish television serials influence the spectator not only via excitig stories but via their spiritual approaches. Turkey changed into from traditional structure to modern structure and from rural life urban life and meanwhile Turkish television production caught u global level which regards global view.
Abstract (Original Language): 
Bu çalışmada, başta Avrupa, Asya ve Afrika’daki ülkeler olmak üzere dünyanın pek çok ülkesinde yayına giren Türk televizyon dizilerinin başarısının temelindeki nedenler araştırılmakta; Türk dizilerinin yapım ve içeriğinde yer alan çekici ve etkileyici unsurlar ortaya konmaya çalışılmaktadır. Uzun yıllar uluslar arası pazarlara giremeyen Türkiye, son yıllarda uluslar arası ölçüt ve değerleri de kavrayarak üretimler yapmaya başlamıştır. Türk televizyon dizileri başlangıçta yabancı yapımlara öykünmekten öteye gidemezken, sonraları özgün bir karakter kazanmışlardır. Son yıllarda Türk televizyon dizileri dünyanın 50’den fazla ülkesindeki televizyon kanallarında yayınlanmakta ve büyük ilgiyle izlenmektedir. Farklı tarih ve kültürlere sahip ülkelerde gösterilen Türk dizileri, Türkiye’den öyküler içermekle birlikte evrensel yaklaşımlarla hemen her insanın ilgisini çeken, merak duygusu uyandıran özelliklere sahip bulunmaktadır. Yapımcısından yönetmenine, teknik ekipten oyuncularına tümüyle Türk ekiple gerçekleşen dizilerde doğal olarak Türk kültüründen etkiler bulunurken, episodları oluşturan öyküler ve karakterler evrensel insan örneklerini yansıtmakta, dünyadaki her insanın tanıyabileceği ve anlayabileceği modeller gösterilmektedir. Türk televizyon dizileri izleyicileri yalnızca heyecanlı öyküleriyle değil, aynı zamanda düşünsel ve duygusal yaklaşımlarıyla da etkilemektedir. Son 50 yılda Türkiye geleneksel yapıdan modern yapıya, kırsal yaşamdan kentsel yaşama dönüşürken; Türk televizyon yapımları da küresel görünümü anlayıp kavrayan bir düzeye ulaşmıştır.
1
12

REFERENCES

References: 

ADAMS, B. (2009). “World Conquerors or a Dying People? Racial Theory, Regional Anxiety, and the Brahmin Anglo-Saxonists”. The Journal of the Gilded Age and Progressive Era, 8 (2): 189-215.
BENSON-ALLOTT, C. (2013). “Mad efor Quality Television?: Behind the Candelabra (Stecven Sodelbergh, 2013) Anna Nicole (Mary Herron, 2013)”. Film Quarterly, 66 (4): 5-9.
BURNS, S. (2012). “’Better for Haunts’: Victorian Houses and the Modern Imagination”. American Art, 26 (3): 2-25.
CALDWELL, J. T. (2005). “Welcome to the Viral Future of Cinema (Television)”. Cinema Journal, 45 (1): 90-97. CARİANİ, K. (2011). “AMIA’s Local Television Project”. The Moving Image: The Journal of the Association of Moving Image Archivists, 11 (1) 139-145.
CERECİ, S. (2012). Medya Yapımları ve Yapım Teknikleri. Ankara: Nobel Yayınevi.
ÇAM, Ş. (2009). “Televizyon Dizilerinin Kadına Yönelik Şiddet Temsillerinde Ataerkil Rejimin İdeolojisi”. Kültür ve İletişim, 12 (2): 79-132.
DALL’ASTA, M. ve BERTELLİNİ, G. (2000). “Italian Serial Films and ‘International Popular Culture”. Film History, 12 (3): 300-307. DMOHOWSKİ, J. F. (2012). “Unfinished Business: Michael Wilson’s ‘Even Pillars of Wisdom’ Screenplay”. Film History, 24 (1): 56-73.
Türk Televizyon Dizilerinin Küresel Başarısı: Evrensel İnsan Yaklaşımı
11
EŞİYOK, A. (2006). İktisadi Dönemler İtibariyle Türkiye Ekonomisinde Kalkınma (1923-2004). Ankara: Türkiye Kalkınma Bankası A.Ş.
HARLAP, I. (2013). “Serial Trauma: Seriality and Post-Trauma in the Israeli Television Drama Parashat Ha-Shavu’a”. Jewish Film & New Media, 1 (2): 166-189.
LU, S. H. (2000). “Soap Opera in China: The Transnational Politics of Visuality, Sexuality, and Masculinity”. Cinema Journal, 40 (1): 25-47. MAYER, V. (2008). “”Guys Gone Wild”? Soft-Core Video Professionalism and New Realities in Television Production”. Cinema Journal, 47 (2): 97-116. MİLLİYET (2014). “Türk dizilerinin yurt dışı rekoru”. http://www.milliyet.com.tr/. 25.07.2014. MİTCHELL, S. M. ve HENSEL, P. R. (2007). “International Institutions and Compliance with Agreements”. American Journal of Political Science, 51 (4): 721-737. NICHOLS-PETHICK, J. (2011). “Going with the Flow: On the Value of Randomness, Flexibility, and Getting Students In on the Conversation, or What I Learned from Antonie Dodson”. Cinema Journal, 50 (4): 182-187. OKTAY, H. T. (2011). “Televizyon Dizilerinin Toplumun Milli ve Manevi Değerleri Açısından Değerlendirilmesi; Aşk-ı Memnu Dizisi Örneği”. Ankara: T.C Radyo ve Televizyon Üst Kurulu. PEARSON, R. (2004). “Television: Teacher, Mother, Secret Lover!”. Framework: The Journal of Cinema and Media, 45 (2): 62-67. Ratingkurdu.com (2014). “54 Ülkede 72 Dizimiz Yayınlanıyor”. http://www.ratingkurdu.com/. 25.07.2014.
RICHARDSON, M. (2011). “Our Stories Have Never Been Told: Preliminary Thoughts on Blach Lesbian Cultural Production as Historiography in The Watermelon Woman”. Black Camera, 2 (2), Special Issue: Beyond Normative: Sexuality and Eroticism in Black Film, Cinema, and Video, 100-113. SMITH, E. (2013). “Creating a Series Pilot-Newcomers Welcome”. Cinema Journal, 47 (2): 97-116. SÖZERİ, C. ve GÜNEY, Z. (2011). Türkiye’de Medyanın Ekonomi Politiği: Sektör Analizi. İstanbul: Tesev Yayınları. SUTTON-SPENCE, R. (2010). “The Role of Sign Language Narratives in Developing Identity for Deaf Children”. Journal of Folklore Research, 47 (3): 265-305. ŞAHBAZ, R. P. ve KILIÇLAR, A. (2009). “Filmlerin ve Televizyon Dizilerinin Destinasyon İmajina Etkileri”. İşletme Araştırmaları Dergisi, 1(1): 31-52. TASKER, Y. (2012). “Television Crime Drama and Homeland Security: From ‘Law and Order’ to ‘Terror TV’”. Cinema Journal, 51 (4) 44-65.
12
Sedat CERECİ
TÜRK, Z. ve SÜNGÜ, A. (2004). “Pazarlama Karması Yönünden Uluslararası Pazarlama Stratejileri”. Mevzuat Dergisi, 75 (7). http://www.mevzuatdergisi.com/. VİNT, S. (2013). “Visualizing the British Boom: British Science Fiction Film and Television”. CR: The New Centennial Review, 13 (2): 155-178.
WOOD, H. ve TAYLOR, L. (2008). “Feeling Sentimental About Television and Audiences”. Cinema Journal, 47 (3): 144-151. YÖRLÜK, E. (2012). “Televizyonda Nitelik Sorunu Hakkında Bir Tartışma: Behzat Ç. Örneği”. Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, 67 (3): 219 – 263. ZHU,Y. (2005). “”Yongzheng Dynasty” and Chinese Primetime Television Drama”. Cinema Journal, 44 (4): 3-17.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com