Buradasınız

KARİYER SAFHALARI İLE DEMOGRAFİK DEĞİŞKENLER BAĞLAMINDA KARİYER MEMNUNİYETİ VE MESLEKÎ BAĞLILIK İLİŞKİSİ: BÜRO YÖNETİCİLERİ, YÖNETİCİ ASİSTANLARI VE SEKRETERLER ÜZERİNDE BİR ARAŞTIRMA

RELATIONSHIP BETWEEN CAREER SATISFACTION AND OCCUPATIONAL COMMITMENT IN THE CONTEXT OF CAREER STAGES WITH DEMOGRAPHIC VARIABLES: RESEARCH ON OFFICE MANAGERS, EXECUTIVE ASSISTANTS AND SECRETARIES

Journal Name:

Publication Year:

DOI: 
http://dx.doi.org/10.9761/JASSS2236

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
This study attemps to examine the relationship between the attitudes towards career satisfaction and occupational commitment of office managers, executive assistants and secretaries in the context of career stages and demographic variables. Career as order of job positions in an individual’s life is affected by changings of values, attitudes and motivations during maturation of an individual. Career stages can be seen as milestone in their careers along lives. Career satisfaction which expresses the employees perception of occupational satisfaction is an important part in individual and organizational career management process. The scope of this research includes the office managers, executive assistants and secretaries working in different sectors. “Occupational Commitment Scale” and “Career Satisfaction Scale” were used as measurement tools. Data were analyzed by correlation coefficients, analysis of variances and multiple regression techniques. Results reveal that there are significant positive corelations between both occupational affective and occupational continuance commitment and occupational normative commitment. On the other hand, career satisfaction is positively correlated with occupational affective and occupational normative commitment. Regression analysis results show that 40.7 % total varience of career satisfaction is expined by occupational affective commitment, occupational normative commitment and occupation (secretary-executive assistant-office manager). There are statistically significant differences between perceptions of career satisfaction and the attitudes towards occupational commitment in the context of career stages and demographic variables.
Abstract (Original Language): 
Bu çalışmanın amacı, büro yöneticileri, yönetici asistanları ve sekreterlerin kariyer doyumları ve meslekî bağlılıklarına ilişkin tutumları arasındaki ilişkiyi kariyer safhaları ve demografik değişkenler bağlamında incelemektir. Bireyin yaşamı boyunca bulunduğu pozisyonların sırası olarak kariyer, birey olgunlaştıkça değerlerinin, tutumlarının ve motivasyonunun değişiminden etkilenir. Yaşam boyunca, kariyer safhaları bireylerin kariyerlerinde dönüm noktası olarak görülebilir. İşgörenlerin algıladıkları meslekî tatmini ifade eden kariyer memnuniyeti ise bireysel ve örgütsel kariyer yönetimi sürecinde önemli bir yer tutmaktadır. Araştırma değişik sektörlerdeki büro yöneticileri, yönetici asistanları ve sekreterleri kapsamaktadır. Veri toplama aracı olarak “Meslekî Bağlılık Ölçeği” ve “Kariyer Memnuniyeti Ölçeği” kullanılmıştır. Veriler, korelâsyon, varyans ve regresyon analizi teknikleriyle analiz edilmiştir. Elde edilen bulgulara göre, meslekî duygusal ve meslekî devamlılık bağlılığı ile meslekî normatif bağlılık arasında pozitif bir korelâsyon tespit edilmiştir. Öte yandan, kariyer memnuniyeti ve meslekî normatif, meslekî duygusal bağlılık arasında pozitif bir korelâsyon ölçülmüştür. Regresyon analizi sonuçları kariyer memnuniyetinde meslekî duygusal ve meslekî normatif bağlılık ve meslek (sekreter-yönetici asistanı-büro yöneticisi) değişkenleri %40.7’lik bir varyans açıklandığını göstermektedir. Katılımcıların demografik verileri ve bulundukları kariyer safhalarına göre meslekî bağlılık ve kariyer memnuniyeti algılarında istatistikî olarak anlamlı farklılıklar tespit edilmiştir.
195
212

REFERENCES

References: 

AKAR C. ve YILDIRIM Y.T. (2008). Yöneticilerin örgütsel bağlılık, iş tatmini ve rol stres kaynakları arasındaki ilişkiler: Yapısal denklem modeliyle beyaz et sektöründe bir alan uygulaması. Gazi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 10/2, 97-113.
AKTAŞ, H. (2004). The importance of career anchor notion for an effective career planning and an example application at Turkish Air Force undergraduate and graduate schools. Marmara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul.
ALTAŞ, S.S. ve ÇEKMECELİOĞLU G.H. (2007). İş tatmini, örgütsel bağlılık ve örgütsel vatandaşlık davranışının iş performansı üzerindeki etkileri: Bir araştırma. ÖNERİ: Marmara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 7(28), 47-57.
ANAFARTA, N. (2001). Orta düzey yöneticilerin kariyer planlamasına bireysel perspektif. Akdeniz İ.İ.B.F. Dergisi, S.2., 1-17.
ARANYA, N. ve FERRIS, K.R. (1984). A Reexamination of accountants organizational-professional conflict, The Accounting Review, 59, 1-15.
ATALAY, A.Ç. (2013). Mesleklerin ismini değiştirmek imajlarını değiştirmek için yeterli mi? (Sekreterlik mesleği örneği). Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Büro Yönetimi Özel Sayısı, 223-234.
AVCI, U. ve TURUNÇ, Ö. (2012). Dönüşümcü liderlik ve örgüte güvenin kariyer memnuniyetine etkisi: lider-üye etkileşiminin aracılık rolü. Uluslararası Alanya İşletme Fakültesi Dergisi, 4, 2, 45-55.
AYTAÇ, S. (2005). Çalışma Yaşamında Kariyer. Epsilon Yayıncılık, İstanbul.
BARUCH, Y. (2004). Managing Careers Theory and Practice. London, Prentice Hall.
BLAU, G. (2001). On assessing the construct validity of two multidimensional constructs: occupational commitment and occupational entrenchment. Human Resource Management Review, 11: 279-298.
BLAU, G. (2003). Testing for a four-dimensional structure of occupational commitment. Journal of Occupational and Organizational Psychology, 76: 469-488.
BRISCOE, J.P., HALL, D.T. ve RACHEL L.D. (2006). Protean and boundaryless careers: An empirical exploration. Journal of Vocational Behavior, 69 (1), 30-47.
BULUT, M.B. (2012). Kamu sektörü ve özel sektör işletmelerinde insan kaynakları yönetimi uygulamalarının değerlendirilmesi (Kayseri ili örneği). Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. S. 33, 175-191.
CASCIO, W.F. (1992). Managing Human Resources: Productivity, Quality of Work Life, Profits. 3rd Ed. Mc Graw Hill International.
CEYLAN, C. ve BAYRAM, N. (2006). Mesleki bağlılığın örgütsel bağlılık ve örgütten ayrılma niyeti üzerine etkilerinin düzenleyici değişkenli çoklu regresyon ile analizi. Atatürk Üniversitesi, İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, Cilt 20 (1), 105-120.
COOKE, D.K. (1994). Measuring career stage, Human Resource Management Review, Vol. 4, Number 4, 383-398.
CRON, W.L. ve SLOCUM J.W., Jr. (1986), The influence of career stages on salespeople’s job attitudes, work perceptions, and performance. Journal of Marketing Research, Vol. 23, No. 2, 119-129.
CRON W.L. (1984). Industrial salesperson development: A career stages perspective. Journal of Marketing, Vol. 48, No. 4 (Autumn, 1984), 41-52.
DESSLER, G. (2008). Human Resource Management (11th Ed.). New Jersey: Prentice Hall.
Kariyer Safhaları ile Demografik Değişkenler Bağlamında Kariyer Memnuniyeti ve Meslekî… 211
ERDOĞMUŞ, N. (2002). Yeni kariyer yaklaşımları ve kariyer değerlerindeki değişim. I. Ulusal Bilgi, Ekonomi ve Yönetim Kongresi Bildiriler Kitabı, Kocaeli.
GREENHAUS, J.H., PARASURAMAN S. ve WORMLEY, W.M. (1990). Effects of race on organizational experiences, job performance evaluations, and career outcomes. The Academy of Management Journal, Vol. 33, No. 1, pp. 64-86.
HALL, D.T. (1976), Careers in Organizations. Pacific Palisades, CA: Goodyear.
JOO, Baek-Kyoo (Brian), PARK, S. (2010). Career satisfaction, organizational commitment, and turnover intention: The effects of goal orientation, organizational learning culture and developmental feedback. Leadership & Organization Development Journal, Vol. 31 No. 6, 482-500.
JUDGE, T.A., CABLE, D.M., BOURDREAU, J.W.,& BRTZ, R.D. (1995). An empirical investigation of the predictors of executive career success. Personnel Psychology, 48, 485-519.
KALAYCI, Ş. (Editör). (2006). SPSS Uygulamalı Çok Değişkenli İstatistik Teknikleri. 2nci Baskı, Ankara: Asil Yayın Dağıtım.
KARAHAN, A. (2009). Hekimlerin örgütsel bağlılık ve iş tatmini ilişkisinin incelenmesine yönelik bir araştırma: Afyon Kocatepe Üniversitesi hastanesi örneği. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, Sayı 23.
KİTAPÇI, H. ve SEZEN B. (2002). Çalışanların tatminini belirleyici unsurlar üzerine bir araştırma: Kariyer süreci örneği. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, Cilt: 12, Sayı: 1, 219-230.
KÖK, S.B. (2006). İş tatmini ve örgütsel bağlılığın incelenmesine yönelik bir araştırma. Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, Cilt:20, Sayı:1, 291-317.
LANCHMAN, R. & ARANYA, N. (1986). Evaluation of alternative models of commitment and job attitudes of professionals. Journal of Occupational Behavior, 7, 227-243.
MILKOVICH, G.T. ve Glueck, W.F. (1985). Human Resource Management: A Diagnostic Approach, 4.Baskı, Texas Business Pub.
NOE, R. A. (2000). İnsan Kaynaklarının Eğitim ve Gelişimi, (Çev. Çetin, C.) 1. Bası, Beta Basım Yayım Dağıtım A.Ş., İstanbul.
NG, T.W.H. ve FELDMAN, D.C. (2007). Organizational embeddedness and occupational embeddedness across career stages. Journal of Vocational Behavior, 70, 336-351.
MEYER, J.P. & ALLEN, N.J. (1991). A three conceptualization of organizational commitment. Human Resources Management Review, 1, 61-89.
MEYER, J.P, ALLEN, N.J. ve SMİTH, C.A. (1993). Commitment to organizations and occupations: extension and test of a three-component conceptualization. Journal of Applied Psychology, 78, 538-551.
MONDY R.W. ve NOE R.M. (1996). Human Resource Management, 6’ncı Baskı, USA: Prentice Hall.
ORHUNBİLGE, N. (2002). Uygulamalı Regresyon ve Korelâsyon Analizi, İstanbul Üniversitesi, İşletme Fakültesi Yayını, İkinci Baskı, İstanbul.
ORHUNBİLGE, N. (2010). Çok Değişkenli İstatistik Yöntemler, İstanbul Üniversitesi, İşletme Fakültesi Yayını, İstanbul.
ÖZDEVECİOĞLU, M., AKTAŞ, A. (2007). Kariyer bağlılığı, mesleki bağlılık ve örgütsel bağlılığın yaşam tatmini üzerindeki etkisi: İş-aile çatışmasının rolü. Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 28, 1-20.
212
Hakkı AKTAŞ
ÖZEN, Y. (2011). Kişisel sorumluluk bağlamında kariyer seçimini etkileyen sosyal psikolojik faktörler, Eğitim ve İnsani Bilimler Dergisi: Teori ve Uygulama, Cilt (Vol): 2 Sayı (No): 3 Yaz (Summer), 81-96.
PEKKAYA, M. ve ÇOLAK N. (2013). Üniversite öğrencilerinin meslek seçimini etkileyen faktörlerin önem derecelerinin AHP ile belirlenmesi. International Journal of Social Science. Volume 6, Issue 2, 797‐818.
PELUCHETTE J. ve JEANQUART S. (2000). Professionals’ use of different mentor sources at various career stages: Implications for career success. The Journal of Social Psychology, 140 (5), 549-564.
POYRAZ K. ve KAMA, B. (2008). Algılanan iş güvencesinin, iş tatmini, örgütsel bağlılık ve işten ayrılma niyeti üzerindeki etkilerinin incelenmesi. Süleyman Demirel Üniversitesi, İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 13, 2, 143-164.
SAV, D. (2008). Bireysel kariyer planlamada etkili olan faktörler ve üniversitelerin etkisi üzerine bir araştırma. Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Isparta.
SEVİMLİ, F. ve İŞCAN, Ö. (2005). Bireysel ve iş ortamına ait etkenler açısından iş doyumu. Ege Akademik Bakış Dergisi, 5 (1-2), 55-64.
SIĞRI Ü. ve BASIM N. (2006). İşgörenlerin iş doyumu ile örgütsel bağlılık düzeylerinin analizi: Kamu ve özel sektörde karşılaştırmalı bir araştırma. Selçuk Üniversitesi, İİBF Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 6(12), 131-154.
SÜMER, C. (1998). İnsan kaynakları yönetimi etkinliği olarak örgütsel kariyer planlama ve geliştirme. Türk Psikoloji Bülteni. 4, 62-65.
TAK, B., ve ÇİFTÇİOĞLU B.A.A. (2009). Üç boyutlu meslekî bağlılık ölçeğinin Türkçe’de güvenilirlik ve geçerliliğinin incelenmesine yönelik bir alan araştırması. Dokuz Eylül Üniversitesi, İşletme Fakültesi Dergisi, Cilt 10, Sayı 1, 35-54.
TUNÇER, P. (2012). Değişen insan kaynakları yönetimi anlayışında kariyer yönetimi. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 31(1), 203-233.
UYGUR, A. (2007). Örgütsel bağlılık ile işgören performansı ilişkisini incelemeye yönelik bir alan araştırması. Gazi Üniversitesi Ticaret ve Turizm Eğitim Fakültesi Dergisi, (1), 71-85.
UZUNBACAK, H.H. (2004). Türk emniyet teşkilatının amir sınıfının mesleki durgunluk (kariyer platosu) döneminin geciktirilmesine yönelik kariyer planlaması. Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Isparta.
YAYLACI, Ö.G. (2006). Kariyer planlama ve gelişiminde duygusal zekâ faktörü. OMÜ Eğitim Fakültesi Dergisi, 21, 73-86.
YILDIRIM H., ALBAYRAK A.S., GÜMÜŞ M., AKALIN T.C., (2011). Yüzme hakemlerinde örgütsel bağlılık ile iş tatmini arasındaki ilişkinin kanonik korelâsyon analizi ile incelenmesi. ZKÜ Sosyal Bilimler Dergisi, Cilt 7, Sayı 13, 163-186.
YÜKSEL, İ., (2005). İş-aile çatışmasının kariyer tatmini, iş tatmini ve iş davranışları ile ilişkisi. Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 19(2), 301-314.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com