Buradasınız

CAM TAVAN, KADIN VE EKONOMİK ŞİDDET

GLASS CEILING, WOMAN AND ECONOMIC VIOLENCE

Journal Name:

Publication Year:

DOI: 
http://dx.doi.org/10.9761/JASSS2385

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
The aim of this study is to present the economic violence that women are exposed to despite being one of the most important elements of the professional life in terms of their production at home in the other fields of social life, as well as the connection of this violence with the glass ceiling concept.Violence, which is an important social reality, whether developed or developing, in many dimensions of everyday life in all societies, in different formats emerge. The violence expressed as “the damage or physical / psychological pain caused by organized integrity, group or any individual against physical and moral integrity, property, cultural and symbolic values of a person or community”, is targeting especially women and children in society and victims to them. There are many types of violence against women in terms of human rights against the rights and freedoms. These include: physical violence, sexual violence, psychological violence, cultural violence and economic violence, which is the focus of our subject. Economic violence means “to abuse women’s efforts, the values they create/produce, wealth, earning power, earnings and the right to take decisions” (Işık,2007:115). Glass ceiling, which was became a topic of discussion by the researchers in 1980s, stands for “the invisible organizational and perceptional obstacles that prevent women and minority groups from climbing the promotional steps of a corporation” (Weyer,2006:442). Therefore, women, who fail to perform at the rightfully deserved high levels of profession due to socio-cultural and economic reasons despite having equal educational background, qualifications and achievement with their male colleagues, are exposed to economic violence.
Abstract (Original Language): 
Bu çalışmanın amacı, kadının hem evde ürettikleriyle hem de toplumsal yaşamın diğer alanlarında ürettikleriyle çalışma yaşamının en önemli öğelerinden biri olmasına rağmen, uğramış olduğu ekonomik şiddeti ve bunun cam tavan (glassceiling) kavramıyla bağlantısını ortaya koymaktır. Önemli bir toplumsal gerçek olan şiddet, ister gelişmiş ister gelişmekte olsun tüm toplumlarda gündelik yaşamın pek çok boyutunda, farklı biçimlerde karşımıza çıkmaktadır. “Bir kişi veya topluluğun fiziksel ve ahlaki bütünlüğüne, mülkiyetine, kültürel ve sembolik değerlerine karşı herhangi birey, grup ya da örgütlü bütünlük tarafından verilen zarar veya fiziksel ya da psikolojik acı” (Acet, 2005: 75) olarak ifade edilen şiddet, toplumlarda özellikle kadın ve çocukları hedef almakta, onları mağdur duruma düşürmektedir. İnsan hakları açısından hak ve özgürlük ihlali olarak karşımıza çıkan kadına yönelik şiddetin birçok türü vardır. Bunlar: fiziksel şiddet, cinsel şiddet, psikoloji şiddet, kültürel şiddet ve konumuzun odağında olan ekonomik şiddettir. Ekonomik şiddet kadının, “emeğine, yarattığı/ürettiği değere, varlıklarına, kazanma gücüne, kazancına, karar alma hakkına el koymaktır” (Işık,2007:115). Araştırmacılar tarafından özellikle 1980’lerde konuşulmaya başlanan cam tavan ise “kadınların ve azınlık grupların şirket merdivenlerinden yukarı doğru ilerlemesini önleyen, görünmez örgütsel ve algısal engellerdir” (Weyer, 2006: 442). Dolayısıyla toplumdaki sosyo-kültürel ve ekonomik nedenlerden eğitimi, vasıfları, başarısı erkek meslektaşlarıyla eşit olmasına rağmen hak ettiği üst kademelerde yer alamayan kadın, ekonomik şiddetle yüz yüze kalmaktadır.
371
383

REFERENCES

References: 

ACET, M. (2005). Sporda Saldırganlık ve Şiddet, Morpa Kültür Yay. İstanbul.
ADAÇAY,F., GÜNEY, G. (2012). “Kadına Yönelik Ekonomik Şiddet”, Uluslar Arası Katılımlı Kadına ve Çocuğa Karşı Şiddet Sempozyumu Bildiri Kitabı (iç.), I. Cilt, Ankara. ss.312-328.
ADAK, N. (2007). “Kadınların İkilemi: İş ve Aile Yaşamı”, Sosyoloji Dergisi Ülgen Oskay’a Armağan Özel Sayısı, ss.138-152.
ANAFARTA, N., SARVAN, F., ve YAPICI, N. (2008). “Konaklama İşletmelerinde Kadın Yöneticilerin Cam Tavan Algısı: Antalya İlinde Bir Araştırma”, Akdeniz İ.İ.B.F. Dergisi, (15), ss.111-137.
ALTAN, Ş., ERSÖZ, A. (1994). Kadının Çifte Yükümlülüğü, Kadın ve Sosyal Hizmetler Müsteşarlığı Kadın Statüsü ve Sorunları Genel Müdürlüğü Bülteni, S:2, s.32.
AYAN, S. (2007). Aile İçinde Çocuğa Yönelik Şiddet, (Sivas İlköğretim İkinci Kademe Öğrencileri Üzerine Bir İnceleme), Cumhuriyet Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü (Yayımlanmış Doktora Tezi), Sivas.
BELET, N. H. (2013). “Kriz Olgusunun Kadına Yönelik Algıya ve Kadın İşgücüne Etkisi”, Gazi Üniversitesi İİBF Dergisi, 15/1, ss.199-225.
CESİM, D.T. ve Diğ. (2013). “Türkiye’de Kadın İstihdamının Amerika Birleşik Devletlerindeki Kadın İstihdamı ile Karşılaştırılması”, İnternational Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, Volume 8/9 Summer 2013, p.1845-1863, Ankara-Turkey.
ÇAKIR, Ö. (2008). “Türkiye’de Kadının Çalışma Yaşamından Dışlanması” Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdare Bilimler Fakültesi Dergisi, Sayı:31, Temmuz-Aralık, ss.25-47.
DAĞLAR, M., DEMİR, İ. (2009). “Kadınlara Karşı İşlenen Suçlara Genel Bir Bakış: Şiddetin Sebepleri ve Çözüm Yolları”, Çağın Polis Dergisi, S:76.
DÖKMEN, Z. (2006). Toplumsal Cinsiyet Sosyal Psikolojik Açılımlar, İstanbul: Sistem Yay.
ECEVİT, F. Y. (1995). “Kentsel Üretim Sürecinde Kadın Emeğinin Konumu ve Değişen Biçimleri”, (Edit: Şirin Tekeli), 1980’ler Türkiye’sinde Kadın Bakış Açısından Kadınlar (iç), İstanbul: İletişim Yay. 3. Baskı, ss.117-128.
382
Veda BİLİCAN GÖKKAYA
ECEVİT, F. Y. (2003). “Toplumsal Cinsiyetle Yoksulluk İlişkisi Nasıl Kurulabilir? Bu ilişki Nasıl Çalışılabilir?”, Cumhuriyet Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi, 25 (4), Özel Ek, ss.83-88.
HOBSBAWM, E.J. (2003). Sanayi ve İmparatorluk (Çev.:Abdullah Ersoy), Ankara: İkinci Basım, Dost Kitabevi Yay.
GÖKKAYA, V.B. (2009). Türkiye’de Modernitenin Ötekisi: Kadın ve Kimliği, Cumhuriyet Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Sosyoloji Anabilim Dalı, Kurumlar Sosyolojisi Bilim Dalı (Yayınlanmamış Doktora Tezi), Kasım, Sivas.
GÖKKAYA, V.B. (2011). “Kadına Yönelik Ekonomik Şiddet: Sivas İli (Cumhuriyet Üniversitesi) Örneği”, ZFWT Vol, 3 (3),ss.129-145
GÜL, H., OKTAY, E. (2009). “Türkiye’de ve Dünya’da Kadınların Çalışma Hayatında Yaşadıkları Cam Tavan Algıları Üzerine Kavramsal Bir Çalışma”, Selçuk Üniversitesi Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 12 (18), ss.421-436.
IŞIK, N. S. (2007). “Türkiye’de Kadın Hareketi ve Kadına Yönelik Ekonomik Şiddet”, Aile İçi Şiddet, Kadın Çalışmaları Dergisi, Cilt:2, Sayı:4, ss.112-117.
KARABIYIK, İ. (2012). “İşgücü Piyasasının Yapısal Özellikleri ve Türkiye’de Kadınların İşgücüne Katılma Sorunu”, International Journal of Human Science, (9) 2, ss.1282-1310.
KOCACIK, F. (2004). Aile İçi İlişkilerde Kadına Yönelik Şiddet Türkiye’den Örnekler, Cumhuriyet Üniversitesi Yay. Sivas.
KOCACIK, F., GÖKKAYA, V.B. (2005). “Türkiye’de Çalışan Kadınlar ve Sorunları”, Cumhuriyet Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, Cilt:6, Sayı:1, ss.195-217.
KORAY, M. (2011). “Avrupa Birliği ve Türkiye’de ‘Cinsiyet’ Eşitliği Politikaları: Sol-Feminist Bir Eleştiri”, Çalışma ve Toplum Dergisi, Sayı:2, ss.13-53.
LOCKWOOD, R. (2004). “Domestic and International Perpectives”, Research Quarterly, January.
MURAT, S. (2007). Dünden Bugüne İstanbul’un İşgücü ve İstihdam Yapısı, İto Yay. İstanbul.
ÖRÜCÜ, E., KILIÇ, R., KILIÇ, T. (2007). Cam Tavan Sendromu ve Kadınların Üst Düzey Yönetici Pozisyonuna Yükselmelerindeki Engeller: Balıkesir İli Örneği, Celal Bayar Üniversitesi, İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Yönetim ve Ekonomi Dergisi, 14(2), ss.117-135.
PALAZ, S. (2003). “Türkiye’de Cinsiyet Ayırımcılığı Analizinde Neo Klasik Yaklaşıma Karşı Kurumcu Yaklaşım: Eşitliği Sağlayıcı Politika Önerileri”, Balıkesir Sosyal Bilimler Dergisi, ss.87-109.
SEKMAN, M. (2006). Her Şey Seninle Başlar, Alfa Yay. İstanbul.
SERTKAYA, Ö., ONAY, M., EKMEKÇİ, R. (2013). “Spor Örgütlerinde Kadın Yöneticilere Yönelik Tutumların Belirlenmesi”, Pamukkale Journal of Sport Sciences, Vol:4 Special Issue, pg. 1-13.
SOSYAL-İŞ SENDİKASI, DİSK (2010). “8 Mart’ın 100. Yıldönümünde Türkiye’de ve Dünyada Kadın Emeği ve İstihdamı Raporu”, DİSK Birleşik Metal-İş Sendikası, http://www.sendika.org/yazi.php?yazi_no=29650 Erişim Tarihi: 12.04.2014.
T.C. Başbakanlık Kadın Statüsü Genel Müdürlüğü-KSGM (2008). Türkiye’de Kadının Durumu, Ocak Ankara.
TINAZ, P. (2006). “İş Yerinde Psikolojik Taciz”, Çalışma ve Toplum Dergisi, 11/4, ss.13-28.
TÜİK. (2008). Türkiye İstatistik Kurumu, Hane Halkı İşgücü Araştırması 2008 Ocak Dönemi Sonuçları, Aralık 2007-Ocak-Şubat 2008, 66,15 Nisan 2008 TÜİK Haber Bülteni, İnternet adresi,http://www.tuik.gov.tr/prehaberbultenlerı.do?id=1956.
TÜİK. (2011). İstatistiklerde Kadın, TÜİK Yay., No:3360.
Cam Tavan, Kadın ve Ekonomik Şiddet 383
UN. (2003). Elimination of Violence Against Women, Commission on Human Rights Resolution (2003/45).
ÜNSAL, A. (2001). “Genişletilmiş Bir Şiddet Tipolojisi”, Cogito, Sayı:6-7, Kış-Bahar, ss.29-37.
WEYER, B. (2006). “Do Multi-Source Feedback Instituments Support the Existence of Glass Ceilling for Women Leaders”, Women in Management Review, 21(6),p.441-457.
ZİHNİOĞLU, Ö. (2013). Kadın Güçlendirmesi ve İstihdam, İstanbul Kültür Üniversitesi, Küresel Eğilimler Serisi, N0:8, s.2.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com