MOHAMMAD TAQİ BAHAR’S PRAİSE FOR PUSHKİN
Journal Name:
- International Journal of Language Academy
Key Words:
Keywords (Original Language):
| Author Name | University of Author |
|---|---|
Abstract (2. Language):
Mohammad Taqî Bahâr (Maleko’s-Shoarâ) is considered to be one of the most important writers, intellectuals and politicians of Iran in the 20th century. Although he had some critical poems on Iran – Russia relations during his life time, he had great admiration about Alexander Sergeyevich Pushkin’s personality and his works who was famous Russian writer and poet. As a result of this fascination, he had written two poems for this great Russian writer and poet in his divan. In this study, Bahâr’s two poems will be examined by mentioning Bahâr’s and Pushkin's literary personalities. The first poem is called “Dorud be Pushkin” means (Salute/Praise for Pushkin) which Bahâr wrote while he was sick in his bed for Pushkin’s 150th birth anniversary. This poem consists eight couplets and he tells his admiration to Pushkin and mentions that Pushkin actually is not dead for years because he lives with his works and he always will. And the second poem is called “Bena-yi Yadegar” means (House of memories), which the Iranian minister of culture of that period asked Bahâr to translate Puskin’s this poem into Persian. This poem consists twenty six couplets and in this poem Bahâr tells that Pushkin had build a structure by his works of art and this building will remain forever until a single person remains in this country (Russia). Also at the end of this poem Bahâr had added two more couplets to it.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language):
Muhammed Takî Bahâr (Meliku’ş-Şuarâ), İran’ın 20. yüz yıldaki en önemli edebiyatçılarından, entelektüellerinden ve politikacılarından birisi olarak sayılmaktadır. Hem yazar hem şair olan bu edip her ne kadar, yaşamı boyunca İran-Rus ilişkileri hakkında eleştiri şiirleri yazmış olsa da, ünlü Rus yazar ve şair Alexander Sergeyevich Puşkin’in kişiliğine ve çalışmalarına büyük bir hayranlığı bulunmaktaydı. Sahip olduğu bu hayranlık sonucunda, bu büyük Rus edebiyatçısı ve düşünürü için divanında iki adet şiire yer vermiştir. Bu çalışmada, Bahâr’ın söz konusu iki şiiri, Bahâr’ın ve Puşkin’in edebî kişiliklerinden de bahsedilerek ele alınacaktır. Birinci şiirin ismi “Dorud be Puşkin”, yani (Puşkin’e Selam/Övgü)’dür ve Bahâr bu şiiri hasta yatağında, Puşkin’in 150. doğum yıldönümü için yazmıştır. Bu şiir sekiz beyitten oluşmaktadır. Bahâr bu şiirde Puşkin’e olan hayranlığını dile getirmekte ve Puşkin’in aslında ölmediğini, çünkü yapmış olduğu eserlerle yaşadığını ve her zaman da yaşayacağını belirtmiştir. İkinci şiir ise “Bina-yi Yadigar”, yani (Anı evi)’dir. Dönemin İran Kültür Bakanı, Bahâr’dan Puşkin’in bu şiirini Farsçaya çevirmesini rica etmiştir. Şiir yirmi altı beyitten oluşmaktadır. Bahâr bu şiirde Puşkin’in sanat eserleri ile bir yapı, bina inşa ettiğini ve bu binanın bu ülkede, yani Rusya’da tek bir insan kalana kadar sonsuza dek ayakta kalacağını ifade etmektedir. Şiirin sonunda yer alan iki beyit, şiire Bahâr tarafından eklenmiştir.
FULL TEXT (PDF):
- 4