A Journey of Mutual Otherization:
“Bus” Film
Journal Name:
- Tesam Akademi Dergisi
Keywords (Original Language):
| Author Name | University of Author | Faculty of Author |
|---|---|---|
Abstract (2. Language):
From past to today, a large mass of people are leaving their birthplace and immigrate
to a foreign country to build a new life due to social, political and economic reasons.
Migration is not new, but consists of some qualifications special to our age. Wave of
immigration is engaging people coming from different cultures in a more intense
interaction. Although this process creates new opportunities in the sense that
it enables people to recognize the foreign, the different and the other; but also it
leads to mutual othering when “mental gap” occurs between parties. Substantial
communication practice cannot take place between parties that are divided into
inner and outer group. This miscommunication is also observed in the art. “Bus”
film directed by Tunc Okan in 1974, visualized a group of illegal immigrants who are
brought to Stockholm. In this film, he tried to make mental and cultural gap between
Europe and Turkey visible. Film is examined within the framework of mutual
otherization practice, and an attempt has been made to carry out content analysis in
the context of migration practice covering traditional and modern forms, as well as
taking into account social change process. In this vein, a European portrait has been
drawn that is insensitive to the other’s world, is discriminatory, and to go further
portrait as xenophobe. Moreover, in the film subordinate Turks were marked, were
brutalized, were gradually excluded from social life and eventually they fade away.
In conclusion, director sometimes defines Turks as self-orientalist, and sometimes
defines Europeans from the perspective of Occidentalist view.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language):
Geçmişten günümüze büyük bir insan kitlesi sosyal, kültürel ve siyasal sebeplerle
yeni bir yaşam kurmak için doğduğu yerden ayrılarak yabancı bir ülkeye göç
etmektedir. Göç yeni değildir ama çağımıza özgü özellikler içermektedir. Göç dalgası
farklı kültürlerden insanları daha yoğun bir etkileşime sokmaktadır. Süreç yabancı,
farklı ve öteki olanı tanımanın yeni olanaklarını yarattığı kadar, taraflar arasında bir
“zihinsel boşluk” meydana geldiğinde karşılıklı ötekileştirmeye de yol açmaktadır.
İç-grup ve dış-grup olarak ayrılan taraflar arasında anlamlı bir iletişim pratiği
gerçekleşememektedir. Bu iletişimsizlik sanat alanında da karşılık bulmaktadır. Tunç
Okan’ın 1974 yılında çektiği Otobüs filmi, Stockholm’a getirilen bir grup yasadışı
göçmenin yaşadıklarını görselleştirmiş, Avrupa ve Türkiye arasındaki zihinsel
ve kültürel uçurumu görünür kılmaya çalışmıştır. Film karşılıklı ötekileştirme
pratiği çerçevesinde incelenmiş, gelenekselden moderniteye göç ve toplumsal
değişim süreçleri açısından içerik analizine tabii tutulmuştur. Bu bağlamda
ötekinin yaşam dünyasına duyarsız, ayrımcı, dahası yabancı düşmanı bir Avrupalı
portresi çizilmektedir. Ayrıca filmde, madun Türkler damgalanır, vahşileştirilir ve
giderek toplumsal yaşamdan soyutlanarak yok olurlar. Sonuç olarak, yönetmen
bazen Türkleri oto-oryantalist, bazen de Avrupalıyı oksidentalist bir bakış açısıyla
tanımlamaktadır.
FULL TEXT (PDF):
- 2