You are here

Home » Content

AŞÇILARIN MESLEKİ ÖZERKLİKLERİ İLE YARATICILIK SÜRECİ İLİŞKİSİ

THE RELATIONSHIP BETWEEN JOB AUTONOMY AND CREATIVITY PROCESS OF CHEFS

Journal Name:

  • Dokuz Eylül Üniversitesi İşletme Fakültesi Dergisi

Publication Year:

  • 2015

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
The study aims at determining the effects of chefs’ job autonomy on the stages of the creativity process. For this purpose, after a review of literature, a questionnaire was developed to explore job autonomy and creativity process. Data were collected from 391 professional chefs with the assistance of professional chef associations. By the analysis of the obtained data, two dimensions forming the job autonomy and four stages constitute the creative process have been reached. The results demonstrated that job autonomy which is provided for the chefs is more effective on their creativity process than their ability to behave autonomously.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Bu çalışma, aşçıların yaratıcılık süreci aşamalarına, mesleki özerkliğin etkisinin belirlenmesi amacıyla yapılmıştır. Bu amaca yönelik olarak, alanyazın incelenerek bir soru formu oluşturulmuştur. Aşçılık mesleki dayanışma derneklerinin yardımıyla 391 profesyonel aşçıdan veri toplanmıştır. Elde edilen verilerin analiziyle aşçıların mesleki özerkliğini oluşturan iki boyuta ve aşçıların yaratıcılık sürecini oluşturan dört aşamaya ulaşılmıştır. Araştırma sonuçlarına göre, aşçılara işletmeler tarafından sağlanan mesleki özerkliğin, aşçıların özerk davranabilme yetisine göre yaratıcılık süreci üzerinde daha etkili olduğu saptanmıştır.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastirmax-ascilarin-mesleki-ozerklikleri-ile-yaraticilik-sureci-iliskisi.pdf
  • 1
23
45
  • Turkish

REFERENCES

References: 

Akdoğan, A. ve Kale, E. (2011). Konaklama işletmelerinde örgüt içi
faktörlerin yenilik ve yaratıcılık performansına etkisi. Nevşehir
Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 1(1), 165-186.
Alpar, R. (2010). Spor, Sağlık ve Eğitim Bilimlerinde Örneklerle
Uygulamalı İstatistik ve Geçerlik-Güvenilirlik. Ankara: Detay
Yayıncılık.
Alpar, R. (2011). Çok Değişkenli İstatistiksel Yöntemler (3. Baskı).
Ankara: Detay Yayıncılık.
Amabile, T.M. ve Fisher, C.M. (2009). Stimulate creativity by fueling
passion. E. Locke (Der.), Handbook of Principles of Organizational
Behavior (ss. 481-497). John Wiley & Sons: West Sussex.
Amabile, T.M. (1983). The social psychology of creativity: a componential
conceptualization. Journal of Personality and Social Psychology,
45(2), 357-376.
Avatar, M. (2013). Everyone is Creative. Londra: Kiosk Publishing.
Ballou, K. (1998). A concept analysis of autonomy. Journal of Professinal
Nursing, 14, 102-110.
Breaugh, J. (1999). Further investigation of the work autonomy scale:
two studies. Journal of Business and Psychology, 13(3), 357-373.
Büyüköztürk, Ş. (2012). Sosyal Bilimler İçin Veri Analizi El Kitabı İstatistik,
Araştırma Deseni SPSS Uygulamaları ve Yorum (17. Baskı). Ankara:
Pegem Yayıncılık.
Çekmecelioğlu Gündüz, H. (2005). Örgüt ikliminin iş tatmini ve işten
ayrılma niyeti üzerindeki etkisi: bir araştırma. C.Ü. İktisadi ve İdari
Bilimler Dergisi, 6(2), 23-39.
Çekmecelioğlu, H. ve Günsel, A. (2011). Promoting Creativity among
Employees of Mature Industries: The Effects of Autonomy and Role
Stress on Creative Behaviors and Job Performance. 7thInternational
Strategic Management Conference, 889-895.
Çöl, G. (2008). Algılanan güçlendirmenin işgören performansı üzerine
etkileri. Doğuş Üniversitesi Dergisi, 9(1), 35-46.
Deci, E.L. ve Ryan, R.M. (1985). Intrinsic Motivation and Self-
Determination in Human Behavior. New York: Plenum.
Dickinson, L. (1995). Autonomy and motivation: A literature review.
System, 23(2), 165-174.
Mustafa Kesici ve Sibel Önçel
44
Dworkin, G. (1988). The Theory and Practice of Autonomy. Cambridge:
Cambridge University Press.
Eren, E. ve Gündüz, H. (2002). İş çevresinin yaratıcılık üzerindeki etkileri
ve bir araştırma. Doğuş Üniversitesi Dergisi, 5, 65-84.
Hackman, J.R. ve Oldham, G.R. (1975). Development of the job
diagnostic survey. Journal of Applied Psychology, 60(2), 159-170.
Hair, J.F., Black, W., Babin, B. ve Anderson, R.E. (2010). Multivariate
data analysis: A global perspective (7. Baskı). New Jersey: Pearson
Prentice-Hall.
Harrington, R.J. (2004). Part I: The culinary innovation process, a barrier
to imitation. Journal of Foodservice Business Research, 7(3), 35-
57.
Harrington, R.J. ve Ottenbacher, M. (2013). Managing the culinary
innovation process: The case of new product development. Journal
of Culinary Science & Technology, 11(1), 4-18.
Horng, J.S. ve Hu, M.L. (2008). The mystery in the kitchen: culinary
creativity. Creativity Research Journal, 20(2), 221-230.
Horng, J.S. ve Hu, M.L. (2009). The Creative Culinary Process:
Constructing and Extending a Four-Component Model. Creativity
Research Journal, 21(4), 376-383.
Kalaycı, Ş. (2006). SPSS Uygulamalı Çok Değişkenli İstatistik Teknikleri.
Ankara: Asil Yayın Dağıtım.
Keenan, J. (1999). A concept analysis of autonomy. Journal of
Professional Nursing, 29(3), 556-562.
Landry, C. ve Bianchini, F. (1995). The Creative City. Londra: Demos.
Mooney, R.L. (1962). A conceptual model for integrating four approaches
to the identifications of creative talent. S.J. Parnes ve H.F. Harding
(Der.), A Source Book of Creative Thinking (ss. 73-84). New York:
Charles Scribners & Sons.
Nyström, H. (1998). The dynamic marketing-entrepreneurship interface:
a creative management approach. Creativity and Innovation
Management, 7(3), 122-125.
Ottenbacher, M. ve Harrington, R.J. (2007). The culinary innovation
process. Journal of Culinary Science & Technology, 5(4), 9-35.
Öncü, T. (1992). Yaratıcılığın betimlenmesi ve yaratıcılık üzerine çevresel
etkiler. Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Felsefe
Bölümü Dergisi, 14(1), 255-264.
Park, R. ve Searcy, D. (2012). Job autonomy as a predictor of mental
well-being: the moderating role of quality-competitive
environment. Journal of Business and Psychology, 27(3), 305-316.
Aşçıların Mesleki Özerklikleri ile Yaratıcılık Süreci İlişkisi
45
Pearson, L.C. ve Hall, B.W. (1993). Initial construct validation of the
teaching autonomy scale. The Journal of Educational Research,
86(3), 172-178.
Peng, K.L., Lin, M.C. ve Baum, T. (2012). The constructing model of
culinary creativity: A mixed methods approach. Quality and
Quantity, 47(5), 2687-2707.
Rhodes, M. (1961). An Anlysis of Creativity. Indiana: Phi Delta Kappa
International.
Richards, G. (2011). Creativity and tourism the state of the art. Annals of
Tourism Research, 38(4), 1225-1253.
Rouquette, M.L. (2007). Yaratıcılık (Çev: İsmail Yerguz). Ankara: Dost
Kitabevi.
Runco, M.A. (2004) Everyone Has Creative Potential. Robert J. Sternberg,
Elena L. Grigorenko, Jerome L. Singer (Der.), Creativity: From
potential to realization (ss. 21-30). Washington, DC.: American
Psychological Association.
Saragih, S. (2011). The Effects of job autonomy on work outcomes: self
efficacy as an intervening variable. International Research Journal
of Business Studies, 4(3), 203-215.
Saruhan, Ş.C. ve Özdemirci, A. (2011). Bilim, Felsefe ve Metodoloji (2.
Basım). İstanbul: Beta Yayıncılık.
Şencan, H. (2005). Sosyal ve Davranışsal Ölçümlerde Güvenilirlik ve
Geçerlilik. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Torr, G. (2008). Managing Creative People. West Sussex: Wiley
Publishing.
Wallas, G. (1926). The Art of Thought. New York: Harcourt, Brace and
Company.
Wilson, R.C., Guilford, J.P. ve Christensen, P.R. (1953). The
measurement of individual differences in originality. Psychological
Bulletin, 50, 362-370.
Wong, S. ve Pang L. (2003). Motivators to creativity in the hotel industry
perspectives of managers and supervisors. Tourism Management,
24, 551-559.
Yavuz, H.S. (1996). Yaratıcılık. İstanbul: Boğaziçi Üniversitesi Yayınları.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com