You are here

SÜLEYMAN PENÂHÎ’NİN NASİHATNAMESİ

Journal Name:

Publication Year:

Keywords (Original Language):

Abstract (2. Language): 
The ratio of the Turkish literary works written in Nasihatname types is quite high. These works was written directly to advice, to inform to the people. Süleyman Penahi has also written his literary work to give advice on ethical and religious issues for people. According to his Penâhî’s statement,he saw the literary work which is called ‘Miftahü’l-cenne’ (The Key of Paradise) after then he wrote his verse to be useful for people and in order to make them happy. In this work, Süleyman Penahi and literary work that has not been investigated before was introduced to the readers.
Abstract (Original Language): 
Türk Edebiyatında nasihatname türünde yazılmış eserlerin oranı oldukça fazladır. Bu eserler doğrudan doğruya öğüt vermek, insanları doğru yola sevketmek, bilgilendirmek için yazılmıştır. Süleyman Penâhî de eserini insanlara dini, ahlaki konularda öğüt vermek amacıyla yazmıştır. Kendi ifadesine göre Penâhî, Miftahü’l-cenne (Cennetin Anahtarı) isimli mensur eseri görmüş ve insanlara faydalı olmak, onları mutlu etmek amacıyla nazım olarak yazdığını dile getirmiştir. Bu çalışmada Süleyman Penâhî ve Türk edebiyatında daha önce incelenmemiş olan eserinin muhtevası günümüz okuyucusuna tanıtılmıştır.
FULL TEXT (PDF): 
105
133

REFERENCES

References: 

AÇIK ÖNKAŞ, Nilgün (2014). Penâhî, Mustafa, Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü Projesi, Madde Yazım Tarihi: 21.07.2014. Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi Vol/Cilt:2, No/Sayı:3, 2015 AKGÜNDÜZ, Ahmed (2009). Arşiv Belgeleri Işığında Somuncu Baba ve Neseb-i Âlîsi (Yüce Nesebi), OSAV Yayını, İstanbul.
AKGÜNDÜZ, Ahmed, Said ÖZTÜRK, Yaşar BAŞ (2002). Darende Tarihi, Es-Seyyid Osman Hulûsi Efendi Vakfı Somuncu Baba Araştırma ve Kültür Merkezi Yayınları, İstanbul.
AKSOYAK, İsmail Hakkı (2015). Rumelili Penâhî, Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü Projesi, Madde Yazım Tarihi: 14.01.2015.
ARSLAN, Mehmet (2004). Divan Edebiyatında Nasihat-nâmeler(Pend-nâmeler) ve Vak’a-nüvis Es’ad Efendi’nin Pend-nâmesi, Türk Dili ve Edebiyatı Makaleleri, Sayı 4, Sf. 5-80, Sivas.
BERKER, Aziz (1943) Mora İhtilâli Tarihçesi veya Penah Efendi Mecmuası, Maarif Matbaası, sf. 1-2.
CANIM, Rıdvan (2010). Divan Edebiyatında Türler, sf. 180-189, Grafiker Yayınları.
ÇELEBİOĞLU, Âmil(1999)Türk Edebiyatında Mesnevi (XV. Yüzyıla Kadar), Kitabevi Yayınları, İstanbul.
ERDEM, Sadık (1994). Râmiz ve Âdâb-ı Zurafâsı, sf. 42, Atatürk Kültür Merkezi Yayını, Ankara.
Feridüddin-i Attar Pendname(1992) Çev. M. Nuri Gençosman, İstanbul, MEB yayınları.
GÜLSEREN, Cemil (1998). Şeyh Hâmid-i Velî Ahfâdından Dârendeli Âlimlerimiz Süleyman Penâhî, Somuncu Baba Kültür-Edebiyat Araştırma Dergisi, Sayı 6, 15-16. ss.
KANAR, Mehmet(2011) Eski Anadolu Türkçesi Sözlüğü, İstanbul, Say Yayınları.
KAPLAN, Mahmut(2002) Türk Edebiyatında Manzum Nasihat-nameler Türkler c.11, sf. 791-799, Ankara, Yeni Türkiye Yayınları.
KARTAL, Ahmet (2014). Doğu’nun Uzun hikâyesi Türk Edebiyatında Mesnevi, İstanbul, Doğu Kütüphanesi Yayını.
KILIÇ, Filiz (2010). Âşık Çelebi Meşâ’irü’ş-şu’arâ(İnceleme-Metin), Cilt I, İstanbul, İstanbul Araştırmaları Enstitüsü.
KOÇİN, Abdülhakim (1999). Feridüddin Attar’ın Pendnamesinin Türk Edebiyatına Etkisi ve Za’ifî’nin Bûstân-ı Nesâyih’i ile Karşılaştırılması, Bilig-Yaz, Sayı 10, sf. 93-101, Ankara.
KÖKSAL, Mehmet Fatih (2013). Penâhî, Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü Projesi, Madde Yazım Tarihi: 05.09.2013.
LEVEND, Âgâh Sırrı (1964). Ümmet Çağında Ahlak Kitaplarımız, sf. 89-115, TDAY Belleten, Ankara.
Mehmed Süreyyâ (1311). Sicill-i Osmânî, c. III, sf. 87, Matbaa-i Âmire, İstanbul. Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi Vol/Cilt:2, No/Sayı:3, 2015
Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi Vol/Cilt:2, No/Sayı:3, 2015
133
Mehmed Süreyyâ (1996). Sicill-i Osmânî, c.5, Kültür Bakanlığı ve Tarih Vakfı Yayını, İstanbul.
OĞRAŞ, Rıza (2001). Esad Mehmed Efendi ve Bağçe-i Safâ-endûz’u (İnceleme-Tenkitli Metin-Dizin), http://ekitap.kulturturizm.gov.tr/Eklenti/10734,bahçepdf.pdf?0
ÖZKAN, Mustafa (2013). Türk Dilinin Gelişme Alanları ve Eski Anadolu Türkçesi, İstanbul, Filiz Kitabevi.
ÖZTÜRK, İsmail Fehmi (1962). Darende Tarihi, Düzce Matbaası, Düzce.
PALA, İskender (2002). ‘Nasihatname’ TDV İslam Ansiklopedisi, Cilt 32, sf. 409-410, İstanbul.
SOLMAZ, Süleyman (2005). Ahdî ve Gülşen-i Şu’arâsı (İnceleme-Metin), Ankara, AKM Yayını.
Süleyman Penâhî, (Yazma Eser). Nasihatname, 06 Mil Yz A 5967.
TİMURTAŞ, Faruk Kadri(2012). Eski Türkiye Türkçesi, İstanbul, Kapı Yayınları.
TUMAN, Nâil (2001) Tuhfe-i Nâilî, Ciilt I, sf. 119, Ankara, Bizim Büro Yayınları.
ULU, Şükrü Erdoğan (1950). Darende Şairleri Antolojisi, Güney Matbaacılık ve Gazetecilik, Ankara.
YENİTERZİ, Emine (2007) Anadolu Türk Edebiyatında Ahlaki Mesneviler, Türkiye Araştırmaları Literatür Dergisi, Cilt 5, Sayı 10, sf. 433-468.
YENİTERZİ, Emine (internet) Ahmed-i Dâ’î’nin Vasiyyet-i Nûşirevân Adlı Mesnevisi, Türkiyat Araştırmaları Dergisi.http://turkoloji.cu.edu.tr/ESKI%20TURK%20%20EDEBIYATI/yeniterzi_dai.pdf

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com