Azari, H.B. (2014). Karbon Emisyon Piyasaları. 4th International Scientific Conference of Iranian Academics in Turkey. Ankara, Turkey, 01 Mart.
Barde, J.P. (1994). Economic Instruments in Environmental Policy: Lessons from the OECD Experience and Their Relevance to Developing Economies. OECD Development Centre Working Paper No.92, 1-31.
Bartelings, H. ve diğerleri (2005). Effectiveness of Landfill Taxes. Amsterdam: IES.
Başol, K. ve diğerleri (2007). Doğal Kaynakların ve Çevrenin Ekonomik Analizi. Bursa: Alfa Aktüel Yayınları.
Benk, S. (2006). Çevresel Dışsallıkların İçselleştirilmesinde Kullanılan Regülâsyon ve Hukuki Sorumluluk Sistemlerinin Değerlendirilmesi. Çimento İşveren, 20 (5), 25-34.
Budak, S. (2000). Avrupa Birliği ve Türk Çevre Politikası. Büke Yayınları: İstanbul.
Cela, E., Kaneko, S. (2011). Determining the Effectiveness of the Danish Packaging Tax Policy: The Case of Paper and Paperboard Packaging Imports. Resources, Conservation and Recycling, 55 (9-10), 836-841.
Çelikkaya, A. (2011). Avrupa Birliği Üyesi Ülkelerde Çevre Vergisi Reformları ve Türkiye’deki Durumun Değerlendirilmesi. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 11 (2), 97-120.
Çitil, E. ve diğerleri (2010). Katı Atık Yönetiminde Ekonomik Araçların Kullanımı ve
Çevre Temizlik Vergisi. İTÜ Dergisi/D Mühendislik, 9 (6), 28-36.
Consolidated Act on Taxes on Certain Types of Packaging, Bags, Disposable Tableware and PVC Foils (2003), http://www.skm.dk/foreign/english/2087.html Erişim: 30.03.2012.
Dağdemir, Ö. (2003). Çevre Sorunlarına Ekonomik Yaklaşımlar ve Optimal Politika Arayışları. Ankara: Gazi Kitabevi.
Değirmendereli, A. (2004). Çevrenin Korunmasında Özel ve Kamu Girişimi yada Çevre Koruma Araçları. Mehmet Marın ve Uğur Yıldırım (Ed.), Çevre Sorunlarına Çağdaş Yaklaşımlar içinde (489-514), İstanbul: Beta Basım Yayım.
ECOTEC (2001). Study on Environmental Taxes and Charges in the EU. Brussels: ECOTEC.
EEA (1996). Environmental Taxes: Implementation and Environmental Effectiveness. Kopenhag: EEA.
EEA (2000). Environmental Taxes: Recent Developments in Tools for Integration. Copenhagen: EEA.
EEA (2005). Market-based Instruments for Environmental Policy in Europe. Copenhagen: EEA.
European Commission (2010). Taxation Trends in European Union. Luxembourg: Publications Office of the European Union.
European Commision (2012). Economic Assessment of Policy Measures for the Implementation of the Marine Strategy Framework. http://ec.europa.eu/environment/enveco/water/pdf/report.pdf (Erişim:12.03.2016).
Niğde Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, Temmuz, 2016; 9(3)
72
Ferhatoğlu, E. (2003). Avrupa Birliği Ortak Çevre Politikası Çerçevesinde Çevre Vergileri. E-Yaklaşım, Yıl: 11, Sayı 130, http://www.yaklasim.com/mevzuat/dergi/read_result.asp? file_name=/mevzuat/dergi/makaleler/2003103939.htm (Erişim: 14.04.2016).
Field, B. ve Field, M. (2002). Environmental Economics (3rd ed.). New York: McGraw-Hill Companies.
FÖS (2006). Ecotaxes and Emission Trading in Germany and Europe. http://www.foes.de/pdf/Study_Market_Based_Instruments24.pdf Erişim: 28.06.2011.
Fullerton, D. Second-Best Pollution Taxes. NBER Working Papers, Http://Www.Nber.Org/Papers/W5511.Pdf (Erişim: 06.10.2010).
Fullerton, D., Raub, A. (2004). Economics Analysis of Solid Waste Management Policies. Addresing the Economics of Waste içinde (39-62), Paris: OECD.
Gaines, S., Westin, R. (1991). Taxation for Environmental Protection. New York: Quorum Books.
Gupta, V.B. (2001). Market Based Instruments for Regional Air Environment Management at Jamshedpur. http://www.irade.org/eerc/pdf/IPP_FR_Gupta.pdf (25.06.2011).
Günaydın, İ. (2005). Çevre Yönetiminin Ekonomik ve Mali Araçları. Trabzon: Derya Kitabevi.
Hotunoğlu,H., Tekeli, R. (2007). Karbon Vergisinin Ekonomik Analizi ve Etkileri: Karbon Vergisinin Emisyon Azaltıcı Etkisi Var Mı?. Sosyo-Ekonomi (Temmuz-Aralık), 107-126.
House of Commons (2009). The Future of Aviation. London: The House of Commons.
Jamali, Tarık (2007), Ekolojik Vergiler. Ankara: Yaklaşım Yayıncılık.
Keen, M., Strand, J. (2006). Indirect Taxes on International Aviation. IMF Working Papers, No:124, 1-56.
Keleş, R., Hamamcı, C., Çoban, A. (2009). Çevre Politikası (6. Baskı). Ankara: İmge Kitabevi.
Kelly, A. ve diğerleri (2009). Theory of Pollution Control. Ireland: AP EnvEcon.
Kinnaman, T., Fullerton, D. (2006). Garbage and Recycling with Endogenous Local Policy. Adrian Muller ve Thomas Sterner (Ed.), Environmental Taxation in Practice içinde (495-518), England: Ashgate Publishing.
Kovancılar, B. (2001). Küresel Isınma Sorununun Çözümünde Karbon Vergisi ve Etkinliği. Yönetim ve Ekonomi, 8 (2), 7-19.
Mutlu, A. (2006). Küresel Kamusal Mallar Bağlamında Sağlık Hizmetleri ve Çevre Kirlenmesi: Üretim, Finansman ve Yönetim Sorunları. Maliye Dergisi, 150 (Ocak-Haziran), 53-78.
OECD (2001). Environmentally Related Taxes in OECD Countries Issues and Strategies. Paris: OECD.
Oosterhuis, F. H. ve diğerleri (2009). Economic Instruments and Waste policies in Netherlands. Amsterdam: IES.
Niğde Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, Temmuz, 2016; 9(3)
73
Royal Society (2002). Economic Instruments for the Reduction of Carbondioxide Emissions. Londra: The Royal Society.
Seely, A. (2009). Landfill Tax: Introduction & Early History. http://www.parliament.uk/ briefing-papers/SN00237 Erişim: 04.04.2011.
Sevenster, M. ve diğerleri (2007), Environmental Indices for the Dutch Packaging Tax. Delft: CE Delft.
Smith, S. (2008). Environmentally Related Taxes and Tradable Permit Systems in Practice. Paris: OECD.
Sterner, T., Köhlin, G. (2006). Environmental Taxes in Europe. Adrian Muller ve Thomas Sterner (Ed.), Environmental Taxation in Practice içinde (117-142), England: Ashgate Publishing.
Söderholm, P. (2011). Taxing Virgin Natural Resources: Lessons from Aggregates Taxation in Europe. Resources, Conservation and Recycling, 55 (11), 911-922.
Şahin, Y. (1999). Çevre Sorunlarına Alternatif Çözüm Arayışları: Kirlilik İzinleri Piyasası. Liberal Düşünce, 4 (15), 48-56.
Topal, A., Bilgili, M.Y. (2015). Bir Çevre Politikası Aracı Olarak Depozito Geri Ödeme Sisteminin Avantajları ve Dezavantajları. Sobider Sosyal Bilimler Dergisi, 2 (5), 423-437.
Topal, A. (2012). Entegre Katı Atık Yönetiminde Politika Araçları. Beta Yayınları: İstanbul.
Toprak, D. (2006), Sürdürülebilir Kalkınma Çerçevesinde Çevre Politikaları ve Mali Araçlar. Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 2 (4), 147-169.
Turgut, N. (1995), Kirleten Öder İlkesi ve Çevre Hukuku. Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 44 (1-4), 607-654.
Ulucak, R. (2013). İktisat Politikaları Olarak Çevre Politikaları ve Araç Seçimi. Akademik Bakış Dergisi, 34, 1-16.
UNEP (2004). The Use of Economic Instruments in Environmental Policy: Opportunities and Challenges. Geneva: UNEP.
Üstün, Ü. S. (2012). Motorlu Taşıtlar Üzerinden Alınan Vergilerin Çevreyi Korumaya Yönelik ve Adil Olarak Düzenlenmesi. Gazi Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 16 (1), 153-190.
Yaslıkaya, R. (2004). Katı Atık Hizmetlerinde Özelleştirme, Yayınlanmamış Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com