Alptekin, D. (2011). Toplumsal Aidiyet ve Gençlik: Üniversite Gençliğinin
Aidiyeti Üzerine Sosyolojik Bir Araştırma, Selçuk Üniversitesi
Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayımlanmamış Doktora Tezi, Konya.
Atiker, M. (2004). Çatışma. Konya Ticaret Odası Etüt Araştırma Servisi,
Bilgi Raporu.
Aydın, M. (1984). Örgütlerde Çatışma, Ankara: Bizim Büro Yayınevi.
Aydın, N.T. (1996). Organizasyonlarda Karşılaşılan Çatışmalar ve
Yönetilmesinde Amaçlara ve Sonuçlara Göre Yönetim, Yönetim
Sisteminin Katkısı ve Fonksiyonu”, Yüksek Lisans Tezi, Ankara.
Balay, R. (2000). Yönetici ve Öğretmenlerde Örgütsel Bağlılık, Nobel
Yayın Dağıtım, Ankara.
Baren, R. (1986) Behavior in Organization. Ali and Baccon Inc.
Massachusetts.
Bartol, K.M. ve Martin, D.C.(1991). Management, New York: Mc Graw-
Hill.
Bingöl, D. (1996). Personel Yönetimi, İstanbul: Beta Yayınları.
Bumin, B. (1990), İşletmelerde Organizasyon Geliştirme ve Çatışmanın
Yönetimi, Ankara: G.Ü. İ. ve İ.B.F. Yayını.
Baumeister, R.F. ve Leary, M.R. (1995). “The Need to Belong: Desire for
Interpersonal Attachments as a Fundamental Human Motivation”,
Psychological Bulletin, The American Psychological Association,
Vol. 117, No. 3, s. 497-529.
Blake E.A. ve Mael, F. (1989). Social Identity Theory and the Organization.
The Academy of Management Review Vol. 14, No. 1, 20-39.
Brocato, E.D. (2006). Place Attachment: An Investigation Of Environments
and Outcomes In Service Context .Unpublished Doctoral Thesis.
The University of Texas at Arlington.Texas.
Buchanan, B. (1974). “Government Managers, Business Executives and
Organizational Commitment”, Public Administration Review,
34(4): 339-347.
148 | Dere ve Kılıç
Bumin, B. (1990). İşletmelerde Organizasyon Geliştirme ve Çatışma
Yönetimi”, Bizim Büro Basım Evi, Ankara, 1990.
Ceylan, A., Ergün, E. ve Alpkan, L. (2000). Çatışmanın Sebepleri ve
Yönetimi. Doğuş Üniversitesi Dergisi, 1 (2), 39-51.
Durna, U. ve Eren, V. (2005). “Üç Bağlılık Unsuru Ekseninde Örgütsel
Bağlılık”, DoğuĢ Üniversitesi Dergisi, 6(2): 210-219.
Earnest, G.W. ve McCaslin, N.L. (2000). “Extension Administrators
Approach to Conflict Management: A Study of Relationship
between Conflict Management Styles and Personality Type”, Journal
Of Agricultural Education, 35(3):18-22.
Erdoğan, İ. (1996). İşletme Yönetiminde Örgütsel Davranış. Avcıol Basım
Yayın : 45-220.
Eren, E. (2013). Yönetim ve Organizasyon. Beta Yayımcılık. İstanbul, 71-
95.
Kağıtçıbaşı, Ç. (2006). Yeni İnsan ve İnsanlar (Sosyal Psikolojiye Giriş),
10. Basım, Ankara: Evrim Yayınevi.
Koçel, T. (2015). İşletme Yöneticiliği. Beta Yayımcılık. İstanbul, 329-396.
Mathieu, J.E. ve Zajac, D.M. (1990). “A Review and Meta-Analysis of the
Antecedents, Correlates and Consequences of Organizational
Commitment”, Psychological Bulletin, 108(2): 171-194.
Meyer, J. P., ve Allen, N. J. (1991). A three-component conceptualization of
organizational commitment. Human Resource Management Review,
1, 61-89.
Miles, J.A. (2011). Yönetim ve Organizasyon Kuramları. Çev.: M.Polat ve
K.Arun, Nobel Yayıncılık.
Mirzeoğlu, N. (2005). Örgütsel Çatışma ve Yönetimi, Spor Eğitimi Veren
Yükseköğretim Kurumlarında Bir Uygulama. III (2) 51-56.
Newman, B.M., Lohman, B.J. ve Newman, P.R. (2007). “Peer Group
Membership and A Sense of Belonging: Their Relationship to
Adolescent Behavior Problems”, Adolescence, Vol. 42, No. 166,
Libra Publishers, San Diego, s. 241-263.
Özkalp, E. ve Kırel, Ç., (2001). Örgütsel Davranış, Anadolu Üniversitesi
Eğitim ve Sağlık Bilimsel Araştırma Çalışmaları Vakfı, Eskişehir.
Kara Harp Okulu Bilim Dergisi, Aralık 2016, 26 (2), 127-154. | 149
Özkalp, E. ve Kırel, Ç., (2003). Örgütsel Davranış, Anadolu Üniversitesi
Açıköğretim Fakültesi Yayınları Nu.782, Eskişehir.
Öztop, S. (2014). “Kurumsal Aidiyet Bilincinin Çalışanların Örgütsel
Değişim Algısı Üzerinde Etkisi”, Süleyman Demirel Üniversitesi
İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 19(1):299-316.
Polat, M. (2009). Örgütsel Özdeşleşmenin Öncülleri ve Ardılları Üzerine
Bir Saha Çalışması, Yayımlanmamış Doktora Tezi, Uludağ
Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Bursa.
Tajfel, H. (1972): La Categorisation Sociale. İçinde S. Moscovici (ed.):
Introduction a la Psychologie Sociale. Paris: Larousse.
Tajfel, H. ve Turner, J.C. (1979). An Integrative Theory of Intergroup
Conflict. The Social Psychology of Intergroup Relations?: 33-47.
Tokat, B. (1999). Örgütlerde Çatışma ve Yönetimi Dumlupınar Ü. Sosyal
Bilimler Dergisi, 1, 23-40.
Töremen, F. ve Çankaya, İ. (2008). “Yönetimde Etkili Bir Yaklaşım: Duygu
Yönetimi”, Kurumsal Eğitimbilim, 1(1): 33-47.
Wiener, Y. (1982). “Commitment in Organization: A Normative View”,
Academy of Management Review, 7(3): 418–428.
Yalçın, A. ve İplik, F.N. (2005). “Beş Yıldızlı Otellerde Çalışanların
Demografik Özellikleri ile Örgütsel Bağlılıkları arasındaki İlişkiyi
Belirlemeye Yönelik Bir Araştırma: Adana İli Örneği”, Çukurova
Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 14(1): 395-412.
Yetim, A. ve Cengiz, R. (2016). Sporda Etkili İletişim. Ankara, 51-52.
Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com