1979 Devrimi Sonrası İran’ın Rejim Paradigması ve Dış Politika Yönelimleri

Abidi, A.H.H. “Iran and Non-Aligment.” International Studies 20, no. 1-2
(1981).
Afary, Janet. The Iranian Constitutional Revolution, 1906-1911. New York:
Columbia University Press, 1996.
Ahmedi, Hamid. “İran İslâm Cumhuriyeti’nde Ulusal Çıkar İkilemi.” 21.
Yüzyılda İran içinde, düzenleyen Homa Katauzian ve Hüseyin
Şahidi, çeviren Pınar Güven. Ankara: Sitare Yayınları, 2011.
Aktaş, Cihan. Dünün Devrimcileri Bugünün Reformistleri. İstanbul: Kitap
Yayınları, 2004.
Arı, Tayyar. Irak, İran ve ABD: Önleyici Savaş, Petrol ve Hegemonya. İstanbul:
Alfa Yayınları, 2004.
—. Uluslararası İlişkiler Teorileri: Çatışma, Hegemonya, İşbirliği. İstanbul:
Alfa Yayınları, 2004.
—. Uluslararası İlişkiler ve Dış Politika. Bursa: MKM Yayıncılık, 2008.
Asghari, Afsshin Matin. “Abdulkarim Soroush and The Secularization of
Islamic Thought In Iran.” Iranian Studies 30, no. 1-2 (1997).
Ashley, Richard. “Untying the Sovereign State: A Double Reading of the
Anarchy Problematique.” Millennium: Journal of International
17, no. 2 (1988).
Aslı, Nasır Kashef. “İran İslâm Cumhuriyeti Dış Politikasının Oluşumunu
Etkileyen Etmenler: Bir İranlı Görüşü.” Ortadoğu Siyasetinde
İran içinde, düzenleyen Yılmaz Türel ve Mehmet Şahin. Ankara:
Barış Kitap, 2011.
Atkin, Muriel. Russia and Iran, 1780-1828. Minnesote: The University of
Minnesote Press, 1980.
Balcı, Ali, ve Tuncay Kardaş. “Realizm.” Uluslararası İlişikilere Giriş
içinde, düzenleyen Şaban Kardaş ve Ali Balcı. İstanbul: Küre
Yayınları, 2014.
Bellah, Robert. “Civil Religion in America.” Daedalus 96, 1996.
Bozarslan, Hamit. Ortadoğu: Bir Şiddet Tarihi. İstanbul: İletişim Yayınları,
2010.
131
1979 Devrimi Sonrası İran’ın Rejim Paradigması ve Dış Politika Yönelimleri
Brown, Irene. “Studies on Non-Alignment.” The Journal of Modern African
Studies 4, no. 4 (1966).
Brzezinski, Zbigniew . Power and Principle: Memoirs of the National Security
Adviser, 1977-1981. New York: Farrar, Straus, Giroux, 1983.
Casanova, Jose. “The Secular and Secularisms.” Social Research 76, no. 4
(2009).
Chakrabarty, Dipesh. Avrupa’yı Taşralaştırmak: Postkolonyal Düşünce ve
Tarihsel Farklılık. Çeviren İlker Cörüt. İstanbul: Boğaziçi Üniversitesi
Yayınları, 2012.
Chubin, Shahram. Iran and Its Neighbours: The Impact of the Gulf War.
London: Centre for Security and Conflict Studies, 1987.
Dağı, İhsan. Ortadoğu’da İslâm ve Siyaset. İstanbul: Boyut Yayınları, 2002.
Davutoğlu, Ahmet. “Medeniyetlerin Ben-İdraki.” Divan İlmi Araştırmalar
1 (1997).
—. Stratejik Derinlik: Türkiye’nin Uluslararası Konumu. İstanbul: Küre
Yayınları, 2001.
Ekinci, Arzu Celalifer. İran Nükleer Krizi. Ankara: Usak Yayınları, 2009.
Esposito, John L. İslâm Tehdidi Efsanesi. Çeviren Ömer Baldık. İstanbul:
Ufuk Yayınları, 2002.
Ez-Zerka, Mustafa Ahmed. İslâm Hukuk Ekolleri ve Maslahat Prensibi. İstanbul:
Rağbet Yayınları, 2007.
Fukuyama, Francis. The End of History and the Last Man. New York: The
Free Press, 1992.
Gencer, Bedri. İslam›da Modernleşme. Ankara: Doğu Batı Yayınları, 2012.
Gencer, Bedri. “Medeniyet Ütopyası Peşinde.” Gelenekten Geleceğe, no.
8 (2014).
George, Alexander. “The Concept of National Interests: Uses and Limitations.”
Presidential Decisionmaking in Foreign Policy içinde,
düzenleyen Alexander George. Boulder: Westview, 1980.
Gillespie, Michael Allen. The Theological Origins of Modernity. Chicago:
Universitiy of Chicago, 2008.
132
İsmail Sarı
Hacaryan, Said. “Örfi Şoden-i Din der Sipher-i Siyaset.” Baztab-ı Endişe
19 (1370/1991).
Hacaryan, Said. “Siyasî-yi Dinî ve Siyasî-yi Örfî.” Hayat-ı Nov 11
(1379/2000).
Hooker, William. Carl Schmitt’s International Thought: Order and Orientation.
New York: Cambridge University Press, 2009.
Humeyni, Ruhullah. İslam›da Devlet. İstanbul: Objektif Yayınları, 1991.
—. Sahife-i İmam. Tahran: Müessesey-i Tanzim ve Neşr-i Asar-ı İmam Humeyni,
1376/1997.
Huntington, Samuel P. “The Clash of Civilizations.” Foreign Affairs 72 (1993).
Hüseyin, Asaf. İran’da Devrim ve Karşı Devrim. Çeviren Taha Cevdet. İstanbul:
Pınar Yayınları, 1998.
Ikenberry, John G., ve Charles A. Kupchan. “Socialization and Hegemonic
Power.” International Organization 44, no. 3 (1990).
“İran’da Din ve Milliyet: Dayanışma mı, Çekişme mi.” İran: Ulusal Kimlik
İnşası içinde, düzenleyen Hamid Ahmedi, çeviren Hakkı Uygur.
İstanbul: Küres Yayınları, 2009.
İşcan, Mehmet Zeki. “İmamiye Şiasında Politik Bir Teori Olarak İmametin
İmkânı.” EKEV Akademi, no. 10 (2002).
Kadivar, Mohsen. “From Tradional Islam to Islam as an End in Itself.” Die
Welt des Islam 51 (2011).
—. Hukumet-i Velayi. Tahran: Ney, 1376/1997.
—. Şeriat ve Siyaset; Din der Hovze-i Umumi. Tehran: Ney, 1378/1999.
Kibaroğlu, Mustafa. “İran Nükleer Bir Güç Mü Olmak İstiyor?” Avrasya
Dosyası 5, no. 3 (1999).
Kolodziej, Edward A. Security and International Relations. New York:
Cambridge University Press, 2005.
Laricani, Cevat Erdeşir. Mülahazay-ı Strateji-yi Milli. Tahran: Sazman-ı
Tercümeyi Milli, 1369/1990.
133
1979 Devrimi Sonrası İran’ın Rejim Paradigması ve Dış Politika Yönelimleri
Layish, Aharon. “The Contribution of the Modernists to the Secularization
of Islamic Law.” Middle Eastern Studies 14, no. 3 (tarih yok).
Matsunaga, Yasuyuki. “The Secularization of a Faqih-Headed Revolutionary
Islamic State of Iran: Its Mechanisms, Processes, and Prospects.”
Comparative Studies of South Asia, Africa and the Middle
Eas 29, no. 3 (2009).
Mearsheimer, John. The Tragedy of Great Power Politics. New York: Norton
Publishing, 2001.
Monsonis, Guillem. “ndia’s Strategic Autonomy and Rapprochement with
the US.” Strategic Analysis 34, no. 4 (2010).
Morgenthau, Hans J. Uluslararası Politika: Güç ve Barış Mücadelesi. Çeviren
Baskın Oran. Ankara: Siyasal Kitapevi, 1970.
Naini, Mirza Hüseyin. Tenbîhü’l-ümme ve Tenzîhü’l-mille der Esâs ve
Usûl-i Meşrûtiyyet. Tahran, 1955.
Nye, Joseph S., ve David A. Welch. Küresel Çatışmayı ve İşbirliğini Anlamak.
Çeviren Renan Akman. İstanbul: İş Bankası Yayınları, 2013.
Ocak, Yaşar. Osmanlı Toplumunda Zındıklar ve Mülhidler. İstanbul: Tarih
Vakfı Yurt Yayınları, 2013.
Okumuş , Ahmet. “Kavramların Stratejisi, Stratejinin Kavramları: Stratejik
Derinlik’in Felsefi-Kavramsal Arka Planı.” Stratejik Zihniyet:
Kuram’dan Eyleme Ahmet Davutoğlu ve Stratejik Derinlik
içinde, düzenleyen Talha Köse ve Ahmet Okumuş. İstanbul: Küre
Yayınları, 2014.
Olson, Robert. Türkiye-İran İlişkileri 1979-2004. Çeviren Kezban Acar.
Ankara: Babil Yayınları, 2005.
Özcan, Mesut. “Devrimden Günümüze İran Dış Politikası.” Anlayış, no. 14
(2006).
Pacero, Vincent P. Secularization and Cultural Criticism: Religion, Nation
and Modernity. Chicago: University of Chicago, 2006.
Ramazani, Ruhullah K. Independence Without Freedom: İran’s Foreign
Policy. USA: University of Virginia Press, 2013.
Ramazani, Ruhullah K. “Iran’s Export of the Revolution: Its Politics, Ends
134
İsmail Sarı
and Means.” Journal of South Asian and Middle Eastern Studies,
no. 1-2 (1990).
—. Iran’s Foreign Policy, 1941-1973: A Study of Foreign Policy in Modernizing
Nations. USA: University Press of Virginia, 1975.
Ramazani, Ruhullah K. “Iran’s Foreign Policy: Contending Orientations.”
The Middle East Journal 43, no. 2 (1989).
—. Revolutionary Iran: Challange and Response in the Middle East. London:
John Hopkins University Press, 1986.
—. The Foreign Policy of Iran, 1500-1941: A Developing Nation in World
Affairs. USA: University Press of Virginia, 1966.
Roy, Oliver. Siyasal İslâmın İflası. Çeviren Cüneyt Akalın. İstanbul: Metis
Yayınları, 2005.
Sadri, Houman A. Revolutionary States, Leaders, and Foreign Relations: A
Comparative Study of China, Cuba, and Iran. London: Greenwood
Publishing, 1997.
Sadri, Houman A. “Trends in the Foreign Policy of Revolutionary Iran.”
Journal of Third World 18, no. 1 (1998).
Sandıklı, Atilla, ve Bilgehan Emeklier. “İran’ın Dış Politika Vizyonu ve
Jeopolitik Hedefleri.” Bilgesam, 2014.
Sarı, İsmail. “Uluslararası Politikada Sivil Dinin Etkisi: İran Örneği.” Barış
ve Güvenliğin Yeniden İnşası Konferans Tam Metin Kitabı içinde.
Bursa: Uludağ Üniversitesi Yayınları, 2013.
Schmitt, Carl. The Nomos of the Earth in the Internationl Law of the Jus
Publicum Europaeum. New York: Telos Press, 2006.
Semiz, Yaşar, ve Birol Akgün. “Büyük Ortadoğu Jeopolitiğinde İran-ABD
İlişkileri.” SÜ İİBF Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, no.
9 (2005).
Shepard, William E. “Islam and Ideology: Toward Atypology.” International
Journal of Middle East Studies 19, no. 3 (1987).
Suruş, Abdülkerim. Kabzu Bast-i Teorik-i Şeriat. y.y.: Müessese-i Ferheng-i
Sırat, 1369/1990.
135
1979 Devrimi Sonrası İran’ın Rejim Paradigması ve Dış Politika Yönelimleri
—. Maximum ve Minimum Din. Ankara: Fecr Yayınları, 2002.
Üstün, İsmail Safa. Humeynî’den Hamaney’e İran İslâm Cumhuriyeti Yönetim
Biçimi. İstanbul: Birleşik Yayıncılık, 1999.
Waltz, Kenneth N. Man, the State and War: A Theoretical Analysis. New
York: Columbia University Press, 1954.
—. Theory of International Politics. California: Addison-Wesley, 1979.
Waltz, Kenneth, ve George H. Quester. Uluslararası İlişkiler Kuramı ve
Dünya Siyasal Sistemi. Çeviren Ersin Onulduran. Ankara: Siyasal
Bilgiler Fakültesi Yayınları, 1982.
Yalçın, Hasan Basri. International Politics as a Struggle for Autonomy. Yayımlanmamış
Doktora tezi: University of Cincinnati, 2011.
Yalçın, Hasan Basri. “Stratejik Derinlik ve Karmaşık Nedensellik.” Stratejik
Zihniyet: Kuram’dan Eyleme Ahmet Davutoğlu ve Stratejik
Derinlik içinde, düzenleyen Talha Köse ve Ahmet Okumuş.
İstanbul: Küre Yayınları, 2014.
Yalçın, Hasan Basri. “The Struggle for Autonomy: A Realist Structural
Theory of International Relations.” International Studies Review
14 (2012).
Yalçın, Hasan Basri. “Türkiye’nin ‘Yeni’ Dış Politika Eğilim ve Davranışları:
Yapısal Realist Bir Okuma.” Bilgi, no. 23 (2011).
Yalçın, Hasan Basri. “Uluslararası Sistem ve İstikrar: Kavramsal Bir Değerlendirme”.”
Akademik İncelemer Dergisi 10, no. 1 (2015).
Yergin, Daniel. Petrol: Para ve Güç Çatışmasının Epik Öyküsü. Çeviren
Kamuran Tuncay. İstanbul: İş Bankası Yayınları, 2003.
Yeşiltaş, Murat. “İran’ın Nükleer Söylem Siyasetini Anlamak: Eleştirel Bir
Değerlendirme.” Akademik Ortadoğu 8, no. 2 (2014).