Arifoğlu, B.Ç. (2006). Çocuklar İçin Boşanmaya Uyum Programı'nın çocukların boşanmaya uyum, kaygı
ve depresyon düzeylerine etkisi . Yayınlanmamış doktora tezi, Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
Attepe, S. (2010). Anne baba kaybının çocuklar üzerindeki etkileri. Aile ve Toplum Eğitim Kültür ve
Araştırma Dergisi , 23(6), 23-28.
Avcı,M.(2011). Yazgının yokluğunda suçun varlığı meselesi ya da ailenin parçalanmasının suçla ilişkisi.
Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi , 15 (1): 121-140.
Bahar, H. (2009). Sosyoloji . Ankara: Karınca Yayınları.
Başaran, İ.E.(1988). Eğitim yönetimi. Ankara: Gül Yayınevi.
Başaran, İ.E.(1996). Eğitim psikolojisi . Ankara: Yargıcı Matbaası.
Başaran, İ. E. (2008). Türk eğitim sistemi ve okul yönetimi . Ankara: Ekinoks.
Biçer, E. (2009). Parçalanmış ve tam aileye sahip ergenlerin atılganlık ve sosyal yetkinlik düzeylerinin
bazı demografik değişkenler açısından incelenmesi . Yayınlanmış yüksek lisans tezi, Çukurova
Üniversitesi, Adana.
Budak, G. (1990). Endüstrileşme süreci içinde ailenin yeri ve önemi. I. Aile Şurası. Ankara:
A.A.K.Yayıncılık.
Eröz, M. (1982). İktisat sosyolojisine başlangıç . İstanbul: Filiz Kitapevi.
Erürker, B. (2007). Aileye ve parçalanmış aileye sahip 5-6 yaş çocuklarının bilişsel işlevlerinin
karşılaştırılması. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Maltepe Üniversitesi, İstanbul.
Fidan, M. (2005). Sosyal hizmetler çocuk esirgeme kurumu çocuk yuvalarında barınan çocukların WISCR
skorlarının değerlendirilmesi . Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, İstanbul Üniversitesi, İstanbul.
Gökçe, B. (1996). Türkiye’nin toplumsal yapısı ve toplumsal kurumlar . Ankara: Savaş Yayınları
Evlenme ve boşanma istatistikleri. 12.06.2016 tarihinde
http://www.tuik.gov.tr/PreHaberBultenleri.do?id=18628 adresinden alınmıştır.
Karataş, K. (2001), “Toplumsal Değişme ve Aile”, Toplum ve Sosyal Hizmet, Sayı: 2, Hacettepe
Üniversitesi Sosyal Hizmetler Yüksek Okulu Yayını, Ankara.
Öcal, A. ve Yıldırım, E. (2014). Dış göçler sebebiyle parçalanmış aile çocuklarının değer algılarının
incelenmesi GEFAD / GUJGEF , 34 (2): 155-183.
Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi
Journal of Research in Education and Teaching
Haziran 2017 Cilt:6 Özel Sayı:1 Makale No: 30 ISSN: 2146-9199
368
Öngider, N. (2006). Evli ve boşanmış ailelerde algılanan ebeveyn kabul veya reddinin çocuğun psikolojik
uyumu üzerindeki etkileri. Yayımlanmamış doktora tezi, Ege Üniversitesi, İzmir.
Öztürk, M. S. (2012). Tek ebeveynli ailelerin yaşadıkları ekonomik güçlüklerin incelenmesi ,
Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
Pehlivan, Z. (2006). Resmi genel liselerde öğrenci devamsızlığı ve buna dönük okul yönetimi politikaları
(Ankara ili örneği). Yayımlanmamış doktora tezi, Ankara Üniversitesi, Ankara.
Soyaslan, D., (1998). Kriminoloji (suç ve ceza bilimleri). Ankara: Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi
Yayınları No.526.
Şentürk, Ü. (2006). Parçalanmış aile çocuk ilişkisinin sebep olduğu sosyal problemler (Malatya
uygulaması). Yayınlanmamış doktora tezi, İnönü Üniversitesi, Malatya.
Şahinkaya, R. (1975). Psiko –sosyal yönleriyle aile. Ankara: Kardeş Basımevi.
Ulusoy, D., Demir, Ö. ve Görgün Baran, A.(2005). Parçalanmış aile ve gençlerde sapmış davranışlar:
lise son sınıf gençliği örneği. Hacettepe Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi, 22 (2), 61-66.
Uşaklı, H. (2013). Eşinden ayrılmış annelerin görüşü açısından çocuklarının sorunları. Karabük
Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 1 (1), 195-208.
Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2011). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri . Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com