You are here

Home » Content

YABANCI DİL OLARAK TÜRKÇE ÖĞRETİMİNDE KONUŞMA BECERİSİ: SESLETİME YÖNELİK BİR UYGULAMA VE ETKİNLİK ÖNERİSİ

SPEAKING SKILL IN TEACHING TURKISH AS A FOREIGN LANGUAGE: A STUDY ON PRONUNCIATION AND SUGGESTIONS FOR IN-CLASS PRONUNCIATION ACTIVITIES

Journal Name:

  • Turkish Studies

Publication Year:

  • 2017
DOI: 
http://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies.12437

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
Speaking, one of the four main skills in foreign language teaching, might sometimes be the most difficult one for some students to improve. It is observed that students from various language backgrounds who learn Turkish as a foreign language, particularly on level A, find pronunciation difficult. Therefore, it is of utmost importance that pronunciation sections are incorporated into the curriculum to improve speaking skills. However, although speaking activities such as role plays, storytelling and games are provided during teaching, there is a great lack of activities related to pronunciation. This deficiency can only be overcome by determining the problems of Turkish language learners, which is the starting point of this study. The purpose of the study is to determine pronunciation problems of students learning Turkish as a foreign language at Çukurova University-Turkish Education, Application and Research Center (TOMER). In the light of the findings, it is aimed to introduce classroom activities so as to improve pronunciation skills. To that end, first of all a questionnaire was carried out to understand students’ perceptions and feelings on (i) pronunciation in Turkish and (ii) materials, methods, tools and contents employed to improve pronunciation skills in Turkish. 30 Alevel Turkish language learners from different countries took the questionnaire. Then, a subgroup of 18 African students were asked to read a text consisting of minimal pairs and their performances were recorded with the consent of the participants. The voice recordings were transcribed into phonetic alphabet and analyzed by the researchers. After determining the vowels that are problematic, classroom activities were prepared and introduced to the students in the final phase of the study.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Yabancı dil öğretiminde dört temel beceriden biri olan konuşma, öğrencilerin geliştirmekte en zorlandıkları beceridir. Yabancı dil olarak Türkçe öğrenen ve ana dilleri farklı olan pek çok öğrencinin Türkçeyi sesletme konusunda da özellikle A düzeyinde oldukça zorlandıkları gözlenmektedir. Bu nedenle yabancı dil olarak Türkçe öğretimi sırasında konuşma becerisini geliştirmeye yönelik etkinlikler arasında sesletime yönelik etkinliklerin de yer alması gerektiği düşünülmektedir. Ancak yabancılara Türkçe öğretimi sırasında konuşma etkinliklerine her ne kadar yer verilse de sesletimle ilgili etkinliklerin eksikliği dikkat çekmektedir. Bu eksiklik, ancak Türkçeyi yabancı dil olarak öğrenen öğrencilerin bu konudaki sorunları belirlenerek giderilebilir düşüncesi çalışmanın çıkış noktası olmuştur. Yabancı dil olarak Türkçe öğretiminde sesletime yönelik olarak hazırlanan bu makalede, Çukurova Üniversitesi Türkçe Öğretimi Uygulama ve Araştırma Merkezinde yabancı dil olarak Türkçe derslerine katılan öğrencilerin Türkçedeki ünlülerin sesletimine ilişkin görüşleri ve bu seslerin sesletimiyle ilgili sorunlarının belirlenmesi amaçlanmıştır. Bu amaç doğrultusunda iki bölümden oluşan bir sormaca hazırlanmıştır. Sormacanın birinci bölümünde öğrencilerin Türkçe sesletime ilişkin duygu ve düşüncelerini belirlemek, ikinci bölümünde ise Türkçe derslerinde sesletimi geliştirmek için kullanılan araç-gereç, yöntem ve kapsamla ilgili öğrencilerin düşüncelerini belirlemek amaçlanmıştır. Bu sormaca, çeşitli ülkelerden gelen A1 düzeyindeki 30 öğrenciye uygulanmıştır. Ardından aynı grup içindeki 18 Afrikalı öğrencinin tarafımızca hazırlanan metin ve tümceleri okumaları sağlanarak sesleri, onlardan izin alınarak kaydedilmiştir. Ses kayıtları incelenerek ünlülerin sesletiminde karşılaşılan sorunlu noktalar/yapılan hatalar değerlendirilmiştir. Buna göre özellikle son seslemde yer alan /a/, /e/ ve /u/ seslerinde ve zayıf bir ses olan /ı/ sesinde sorun yaşandığı belirlenmiştir. Bu doğrultuda yabancı dil olarak Türkçe öğrenen öğrencilerin sesletimlerini geliştirebileceği düşünülen etkinlikler hazırlanmış ve çalışmanın sonunda bunlara yer verilmiştir.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastirmax-yabanci-dil-olarak-turkce-ogretiminde-konusma-becerisi-sesletime-yonelik-bir-uygulama-etkinlik-onerisi.pdf
  • 28
593
634
  • Turkish

REFERENCES

References: 

Başkan, Ö. (2003). Lengüistik Metodu. İstanbul: Multilingual yay.
Bayraktaroğlu, S. (2008). Orthographic Interference and the Teaching of British Pronunciation to
Turkish Learners. The Journal of Language and Linguistic Studies, 4 (2), 107-143.
Cook, V. (2008). Second Language Learning and Language Teaching. (4th ed.). London: Arnold.
Demirci, K. (2011). Fonem Teorisinin Önemi Hakkında. Turkish Studies International Periodical
For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 6(2). 359-366.
Demirezen, M. (2005). The [ɔ] and [ow] Contrast: Curing a Fossilized Pronunciation Error of Turkish
Teacher Trainees of English Language. Çankaya Üniversitesi Fen Edebiyat Fakültesi,
Journal of Arts and Sciences, 3, 183-192.
Demirezen, M. (2007) A Model to Rehabilitate a Fossilized Pronunciation Error of Turkish English
Language Teachers: the English Consonant Phoneme /ŋ/ Wrongly articulated as /nk/
Through Nasal Devoicing. Journal of Language and Linguistic Studies, 3(2), 289-303.
Diller için Avrupa Ortak Öneriler Çerçevesi: Öğrenim, Öğretim ve Değerlendirme.(2013). Erişim
Tarihi 20 Kasım 2015:
http://www.telc.net/fileadmin/user_upload/Publikationen/Diller_iain_Avru...
aevesi.pdf
Eker, S. (2010). Ünlülerin Temel Özellikleri Üzerine Birkaç Not. Turkish Studies International
Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 5(4). 305-320.
Elkhair, M. I. H. (2014). Pronunciation Problems: A Case Study of English Language Students at
Sudan University of Science and Technology. English Language and Literature Studies, 4.
Canadian Center of Science and Education.
Ergenç, İ. (2002). Konuşma Dili ve Türkçenin Söyleyiş Sözlüğü. İstanbul: Multilingual yay.
Geylanioğlu, S. & Dikilitaş, K. (2012). Pronunciation Errors of Turkish Learners of English:
Conceptualization Theory as a Teaching Method. The Journal of Language Teaching and
Learning, 2(1), 38-50.
Hago, O. E. ve Khan, W.A. (2015). The Pronunciation Problems Faced by Saudi EFL Learners at
Secondary Schools. Education and Linguistics Research, 1(2).
Hancock, M. (1996). Pronunciation Games. Cambridge: CUP.
Harmer, J. (2001). The practice of English language teaching. [Essex, England], Longman.
Harmer, J. (2008). How to Teach English. Essex: Pearson Education.
Hedge, T. (2000). Teaching and Learning in the Language Classroom. Oxford University Press.
Hişmanoğlu, M. (2007) [ɔː] and [oʊ] contrast as fossilized pronunciation error of Turkish learners of
English and solutions to the problem. Journal of Language and Linguistic Studies, 3, (1),
98-116.
Marzá, N. E. (2014). Pronunciation and Comprehension of Oral English in the English as a Foreign
Language Class: Key Aspects, Students’ Perceptions and Proposals. Journal of Language
Teaching and Research 5, 2, 262-273.
Yabancı Dil Olarak Türkçe Öğretiminde Konuşma Becerisi: Sesletime Yönelik Bir… 627
Turkish Studies
International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic
Volume 12/28
McCrocklin, S. (2014). Dictation programs for pronunciation learner empowerment. In J. Levis & S.
McCrocklin (Eds). Proceedings of the 5th Pronunciation in Second Language Learning and
Teaching Conference (pp. 30-39). Ames, IA: Iowa State University.
Phonological Typology. (2014). Erişim Tarihi 12 Eylül 2016:
https://www.coursehero.com/file/p36jh4e/The-most-common-vowel-system-has... es-iu-
e-o-a-5-vowel-system-two/
Richards, J. C. Ve Rodgers, T. S. (2002). Approaches and Methods in Language Teaching. NY:
Cambridge University Press.
Sallabaş, M. E. (2012). Türkçeyi Yabancı Dil Olarak Öğrenenlerin Konuşma Kaygılarının
Değerlendirilmesi. Turkish Studies International Periodical For The Languages, Literature
and History of Turkish or Turkic, 7(3). 2199-2218.
Samuel, C. (2010). Pronunciation Pegs. Erişim Tarihi 20 Kasım 2015:
http://files.eric.ed.gov/fulltext/EJ924063.pdf
Scrivener, J. (2005). Learning teaching: A guidebook for English language teachers (2nd ed.).
Oxford: Macmillan.
Spafford, D. (2008). Telephone Number Pronunciation. Erişim Tarihi 18 Kasım 2015:
http://www.teachingenglish.org.uk/article/telephone-number-pronunciation
Şenel, M. (2006). Suggestions for Beautifying the Pronunciation of EFL Learners in Turkey. Journal
of Language and Linguistic Studies, 2(1), 111-125.
Tomlinson, B. (2001).Materials Development (Ed. R. Carter ve D. Nunan içinde) The Cambridge
Guide to Teaching English to Speakers of Other Languages. 66-72.
Wei, M. (2006). A Literature Review on Strategies for Teaching Pronunciation. Erişim Tarihi 20
Kasım 2014:
http://files.eric.ed.gov/fulltext/ED491566.pdf
Yoshida, M. T. (2016). Introduction to Teaching Pronunciation. Erişim Tarihi 23 Eylül 2017:
http://www.tesol.org/docs/default-source/books/14038_sam.pdf?sfvrsn=2

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com