You are here

NİSÂ SURESİNİN 34. AYETİ BAĞLAMINDA EVLİLİK HAYATINDA KADININ GEÇİMSİZLİĞİ DURUMUNDA UYGULANCAK ÇÖZÜMLERDEN “DARB”A DAİR

“DARB’’ AS A SOLUTION PROVIDED IN THE QURAN IN CASE OF REBELLION OF A WOMAN IN CONJUGAL LIFE WITHIN THE CONTEXT OF 34TH VERSE IN THE SURAH AN-NISA

Journal Name:

Publication Year:

DOI: 
http://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies.12574

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
It is possible to have a rebellion arising from any of the spouses in matrimonial cohabitation. This is defined as ‘’nushooz’’ ( نُشُوز ) (rebellion) in the surah An-Nisa in Holy Quran. However, different solutions are proposed depending on whether the nushooza, i.e. the rebellion, arises from the wife or the husband. In cases where the nushooza arises from the male spouse, the solution that shall be applied is defined in the verses 128 to 130 in the said surah. There is no problem on the perception and implementation of the solution defined in these verses. If, however, the rebellion arises from the female spouse, then the solution to be applied in such a case is defined in the 34th verse which is investigated in our present study. The solution presented in this verse is understood as ‘advise them, refuse to share their beds and hit them’ by the majority of the competent scholars. Since, however, the last part of this understanding involves a statement of violence against women, it has always been a questionable interpretation. Even though committing violence against individuals (i.e. ihqaq al-haqq) is disapproved in Islamic Law, the interpretation of this statement in the said verse as ‘’hitting’’ is contrary to the spirit of Holy Quran and also to that of Sunna, i.e. the Prophet's practices, because it is urgently stipulated in Holy Quran that one should be nice to women, avoiding maltreatment against them, that the matrimonial cohabitation should always be maintained in harmony, and that, when this is not possible, then it should be terminated in a peaceful way. It is clear that Muhammad the Prophet also underlined in his sharings the termination of brute force, but not hitting, as basic motive, even though hitting as statement was also mentioned. Besides, Muhammad the Prophet never hit any woman in any stage of his life. Our study discusses therefore the interpretation of the statement in this verse “ واضربوهن ” as ‘hit them’ and makes an attempt to suggest a reasonable interpretation of the verse.
Abstract (Original Language): 
Evlilik hayatında erkek ya da kadından kaynaklanan bir geçimsizliğin/isyanın olması ihtimal dâhilinde olan bir husustur. Kur'ân-ı Kerim bu durumu Nisa Suresi’nde ‘nuşûz’ kelimesiyle ifade etmiştir. Ancak nuşûzun erkekten ya da kadından sadır olmasına göre farklı çözümler sunmuştur. Nuşûzun kaynağının erkek olması durumunda uygulanacak çözüm surenin 128-130. ayetlerinde ele alınmıştır. Burada sunulan çözümün anlaşılması ve uygulanmasına dair fazla bir problem bulunmamaktadır. Nuşûzun kaynağının kadın olması durumunda ise icra edilecek çözüm çalışmamıza konu olan 34. ayette paylaşılmaktadır. Bu ayette sunulan çözüm ilim ehlinin çoğunluğu tarafından‘öğüt vermek, yatağını terk etmek ve vurmak’ şeklinde anlaşılmıştır. Ancak bu algının son bölümü kadına karşı şiddeti içermesi sebebiyle zihinlerde sürekli bir soru işareti barındıragelmiştir. Bireylerin birbirine şiddet uygulaması/ihkâk-ı hak İslam Hukuku’nda reddedilmiş olmasına rağmen ayetteki bu ifadeye ‘vurmak’ anlamının verilmesi Kur'ân’ın ve Sünnet’in genel ruhuna aykırı düşmektedir. Zira Kur'ân’da ısrarlı bir biçimde kadınlara iyi davranılması, onlara kötü muamele yapılmaması, evlilik hayatının hoş bir şekilde devam ettirilmesi, şayet bu mümkün olmuyorsa güzel bir biçimde sonlandırılması emredilmektedir. Hz. Muhammed’in hadislerinde de -her ne kadar vurmak ifadeleri yer alıyorsa da- temel saik vurmak değil, kaba kuvvetin sonlandırılmasıdır. Ayrıca Hz. Muhammed’in kendisi de hayatının hiçbir safhasında hanımlarına vurmuş değildir. Bundan dolayı çalışmamız ayetteki “واضربوهن ” ifadesiyle ilgili “vurunuz” şeklindeki anlamı tartışmakta ve ayetin daha doğru manasının ortaya çıkarılması için çaba sarf etmektedir.
87
100

REFERENCES

References: 

Beğavî, Ebû Muhammed Hüseyin b. Mesûd. (1409). Meâlimu’t-Tenzîl, Riyad: Dâru Tayyibe.
Buhârî, Ebû Abdillah Muhammed b. İsmail. (1992). Sahîh-i Buhârî. İstanbul: Çağrı Yayınları.
Derveze. Muhammed İzzet. (2000). et-Tefsiru’l-Hadîs. 3. Baskı. Beyrut: Daru’l-Ğarbi’l-İslamî.
Düzgün. Şaban Ali. (2016). Âdem’den Öncesine Dönüş. 1. Baskı. Ankara: Otto Yayınları.
Ebû Ubeyde Ma’mer b. el-Musennâ. (t.y.). Mecâzu’l-Kur'ân. Kahire: Mektebetu’l-Hancî.
Ferrâ. Ebû Zekeriya Yahya b. Ziyâd. (1983). Meâni’l-Kur'ân. Beyrut: Âlemu’l-Kütüb.
İbn Arabî. Ebû Bekir Muhammed b. Abdillah. (2003). Ahkâmu’l-Kur'ân. Beyrut: Dâru’l-Kutubi’lİlmiyye.
İbn Fâris. Ebû’-Huseyn Ahmed. (t.y.). Mucemu Mekâyîsi’l-Luğa. Tahk. Abdusselam Muhammed
Harun. Dâru’l-Fikr.
İbn Kesîr. Ebû’l-Fidâ İsmail. (1999). Tefsîru’l-Kur'âni’l-Azîm. 3. Baskı. Dâru Tayyibe.
İbrahim Mustafa, Ahmet Hasan ez-Zeyyat, Hamid Abdülkadir ve Muhammed Ali en-Neccâr. (t.y.).
el-Mu’cemu’l-Vasît. İstanbul: Çağrı Yayınları.
Karaman, Hayrettin; Çağrıcı, Mustafa; Dönmez, İbrahim Kafi ve Gümüş, Sadrettin. (2007). Kur'ân
Yolu Türkçe Meâl ve Tefsîr. Ankara: Diyanet İşleri Başkanlığı Yayınları.
Kaya. Ali. (1994) İslam Hukukuna Göre İhkâk-ı Hak. Uludağ Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi,
Cilt: 6. s. 117-132.
Kurtubî. Ebû Abdillah Muhammed b. Ahmed b. Ebî Bekr. (2006). el-Câmi’ li Ahkâmi’l-Kur'ân ve’l-
Mubeyyin limâ Tedammenehû mine’s-Sünneti ve Âyi’l-Furkân. Beyrut: Muessesetu’r-Risâle.
Mâturîdî. İbn Mansur Muhammed. (2004). Tefsîru’l-Kur'âni’l-Azîm (Te'vîlâtu Ehli’s-Sunne). Tahk.
Fatıma Yusuf el-Hıyemî. 1. Baskı. Beyrut.
Şeyh Zade. Muhyiddin. (t.y.). Haşiyetu Muhyiddin Şeyhzade Alâ Tefsîri’l-Kâdî el-Beydâvî. Beyrut:
Dâru’l-Kütübi’l-İlmiyye.
Mukâtil b. Süleyman. (1979).Tefsîr-i Mukâtil b. Süleyman. Tahk. Dr. Abdullah Mahmûd Şahhâte.
100 Zeynel Abidin AYDIN
Turkish Studies
International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic
Volume 12/27
Müslim. Ebû’l-Hüseyn. (1992). Sahîh-i Müslim. İstanbul: Çağrı Yayınları.
Özsoy, Ömer. (2002). Çağdaş Kur'ân(lar) Üretimi Üzerine Üzerine -‘Karı Dövme’ Olgusu
Bağlamında 4. Nisa, 34 Örneği-. İslâmiyât, Cilt: 5, s. 111-124.
Râzî. Fahruddin Muhammed. (1981). Mefâtîhu’l-Ğayb (Tefsîr-i Kebîr). Beyrut: Dâru’l-Fikr.
Semerkandî. Ebû’l-Leys Nasr b. Muhammed b. İbrahim. (t.y.). Bahru’l-Ulûm.
Taberî. Ebû Cafer Muhammed b. Cerîr. (1999). Câmiu’l-Beyân fî Te’vîli’l-Kur'ân. 3. Baskı. Beyrut:
Dâru’l-Kutubi’l-İlmiyye.
Tabersî. Ebû Ali Fadl b. Hasen (1995). Mecmeu’l-Beyân fî Tefsiri’l-Kur'ân. Beyrut: Muessesetu’l-
A’lemî.
Tûsî. Ebû Cafer Muhammed b. Hasan. (t.y.). et-Tibyân fî Tefsîri’l-Kur'ân. Tahk. Ahmed Habib
Kusayr. Beyrut: Dâru İhyâi’t-Turâsi’l-Arabî.
Vâhidî. Ebû’l-Hasen Ali b. Ahmed. (t.y.). el-Vecîz fî Tefsîri’l-Kitabi’l-Azîz. Beyrut: Dâru’ş-Şâmiyye.
Yıldırım. Mustafa. (2015). Mecelle’nin Küllî Kâideleri. 4. Baskı. İzmir: Tibyan Yayıncılık.
Zamahşerî. Ebû’l-Kâsım Mahmud b. Ömer. (1998). el-Keşşâf an Hakâiki Ğavâmıdı’t-Tenzîl ve
Uyûnu’l-Ekâvîl fî Vucûhi’t-Te’vîl. Riyad: Mektebetu’l-Abîkân.
Yılmaz, İbrahim. (2017). İslâm Aile Hukukunda Boşanmaları Önleyici Bir Tedbir Olarak Tahkîm
Müessesesine Hukuki İşlerlik Kazandırılması, Turkish Studies - International Periodical for
the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic Volume 10/12 Spring 2017, p.
329-360, ISSN:1308-2140, www.turkishstudies.net, DOI Number:
http://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies. 11774, ANKARA-TURKEY .

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com