You are here

45-59 YAŞ GRUBU BİREYLERİN YAŞLILIK DÖNEMLERİNE İLİŞKİN BEKLENTİLERİNİ BELİRLEYEN İLİŞKİLER

THE RELATIONS DETERMINING THE EXPECTATIONS REGARDING THE OLD AGE PERIOD OF INDIVIDUALS IN 45 – 59 AGE GROUP

Journal Name:

Publication Year:

Abstract (2. Language): 
This study was carried out to investigate the relations that determine the expectations of the individuals in the age group of 45-59 years with regard to their old age period. Of the individuals in the age group of 45 – 59 living in the town of Pamukova, the city of Sakarya, 356 people were included in the sampling based on the proportional stratified sampling technique. Factor analysis was applied to the expectations regarding the old age period of the individuals. The relation between the dimensions determining the expectations regarding the old age period of the individuals was investigated through correlation analysis. According to the mean scores, it was found that the highest expectations of the individuals were over life while the lowest ones were over physical environment and house. As for the relations determining the expectation levels regarding the old age period of the individuals, a significant relation was found between the expectations regarding health and the ones regarding economic life, the expectations regarding social life and those regarding health, the expectations about physical environment and house with the expectations relating to economic life, and total expectation score and the expectations regarding economic life. The importance of preparation of the individuals in the age group of 45-59 regarding their expectations of old age period should be indicated through educational studies and, the individuals should be made conscious.
Abstract (Original Language): 
Araştırma 45-59 yaş grubu bireylerin yaşlılık dönemlerine ilişkin beklentilerini belirleyen ilişkilerin incelenmesi amacı ile planlanmıştır. Sakarya ili, Pamukova ilçesinde yaşayan 45-59 yaş grubundaki bireylerden oranlı tabakalı örnekleme tekniğine göre 356 kişi örnekleme alınmıştır. Bireyin yaşlılık dönemine ilişkin beklentilerine faktör analizi uygulanmıştır. Bireylerin yaşlılık dönemine ilişkin beklentilerini belirleyen boyutların birbiri arasındaki ilişki korelasyon analizi ile incelenmiştir. Ortalamalara göre bireylerin en yüksek beklentilerinin yaşama ilişkin, en düşük beklentilerinin fiziksel çevre ve konuta ilişkin beklentilerinin olduğu bulunmuştur. Bireylerin yaşlılık dönemlerine ilişkin beklenti düzeylerini belirleyen ilişkiler incelendiğinde; sağlığa ilişkin beklentiler ile ekonomik yaşama ilişkin beklentiler, sosyal yaşama ilişkin beklentiler ile sağlığa ilişkin beklentiler, fiziksel çevre ve konuta ilişkin beklentiler ile ekonomik yaşama ilişkin beklentiler ve beklenti toplam puanı ile ekonomik yaşama ilişkin beklentiler arasında anlamlı ilişki bulunmuştur. 45-59 yaş grubu bireylerin yaşlılık dönemi beklentilerine ilişkin hazırlık yapmalarının önemi eğitim çalışmaları ile anlatılmalı, bireyler bilinçlendirilmelidir.
49
62

REFERENCES

References: 

Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı, (2011). Türkiye'de yaşlılık dönemlerine ilişkin beklentiler. Ankara: Aile ve Toplum Hizmetleri Genel Müdürlüğü.
Arpacı F.& Ersoy, A. F.(2007). Türk toplumunda yaşlılık: yetişkin bireylerin yaşlılık dönemi görüşlerine ilişkin bir araştırma. 38. Uluslar Arası Asya ve Kuzey Afrika Çalışmaları Kongresi, 10-15 Eylül Ankara.
Atkinson, Rital L.,& diğerleri. (2010). Psikolojiye giriş. 5. Baskı, (Y. Alogan, Çev). Ankara: Arkadaş. Barton, H. (1999). Effects of an intergenerational program on the attitudes of emotion ally disturbed you the to ward the elderly. Educational Gerontology, 25(7), 623-640.
Baysan, N.P. (2008). Yaşlıların yaşlılık algısı ve sağlıkla ilgili yaşam kalitesini etkileyen faktörler. Tıpta Uzmanlık Tezi, Celal Bayar Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Manisa.
Bilir, N. (2006). Türkiye’de ve dünyada yaşlılarda demografik özellikler. Geriatri ve Gerontoloji. Ed: Arıoğul, S. (I. Baskı), Ankara:MN. Medikal&Nobel Tıp Sarayı, 3-10.
Er, D. (2009). Psikososyal açıdan yaşlılık. Fırat Sağlık Hizmetleri Dergisi,4(11), 131-144.
DPT, (2007). Türkiye’de yaşlıların durumu ve yaşlanma ulusal eylem planı. Sosyal Sektörler ve Koordinasyon Genel Müdürlüğü, Yayın No DPT:2741, 2007. Güven, S., ve Cerit, G., (2003). Ailede kadınların yaşlılık dönemine ilişkin görüşleri. II. Ulusal Yaşlılık Kongresi, s.285-298. 9-12 Nisan, Denizli.
62 Tolga İLETMİŞ ve Fatma ARPACI
Hurn, C. J. (1993). The limits and possibilities of schooling: An introduction to the sociology of education (3. Edition). Boston: Allyn and Bacon. Pp.171.
İlhan, T. (2013). Orta yetişkinlik döneminde psikososyal ve bilişsel gelişim, yetişkinlik ve yaşlılık gelişimi ve psikolojisi. 2. Baskı, Hasan Bacanlı ve Şerife Işık Terzi (Ed)., İstanbul: Açılım Kitap.
Kalaycıoğlu, S. ve diğerleri, (2003). Yaşlılar ve yaşlı yakınları açısından yaşam biçimi tercihleri. Türkiye Bilimler Akademisi Raporları, (5).
Köylü, M. (2000). Yetişkin din eğitiminin teorik temelleri. Samsun: Etüt.
Onur, B. (2006). Gelişim psikolojisi- yetişkinlik, yaşlılık, ölüm. 7. Basım. Ankara: İmge.
Rowe, JW., and Kahn, RL., (1997), Successul Aging, The Gerontologist, 37(4):433-440. Salman, M. (2001). Gençlerin yaşlı ve yaşlılığa yönelik tutumları üzerine bir araştırma. I. Ulusal Yaşlılık Kongresi, s.300-310. 10-11 Ekim, Ankara. Sharps, M.,Price-Sharps, J., and Hanson, J. (1998). Attitudes of young adults to ward older adults: evidence from the united states and Thailand. Educational Gerontology, 24(7), 655-660.
Sparks, C.R. (2011). Investigating general aging expectations, self-perceptions for aging and attributions for aging among physically active and lessactive adults. Expectations, Self-Perceptıons and Attributions For Age, Canada.
Şanlı, N., Güngör, A., Demirel, H. (2005). Yaşlıların geleceğe yönelik düşünceleri. III. Ulusal Yaşlılık Kongresi 113-126
Şimşek, H. (2012). Güneydoğu Anadolu bölgesindeki lise öğrencilerinin gelecek beklentileri ve gelecek beklentilerini etkileyen faktörler. Kuramsal Eğitimbilim Dergisi, 5(1), 90-109.
Tatar, M. (2005). Öğretmen beklentisi. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Elektronik Eğitim Fakültesi Dergisi, 2(2), 1-19
TÜİK, Nüfus İstatistikleri, Adrese Dayalı Nüfus Kayıt Sistemi Sonuçları 2007-2013, 2014.
Uysal, V. (2006). Türkiye’de dindarlık ve kadın. İstanbul: DEM.
Ünlü, S. (2002). Aile yapısı ve ilişkileri. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Açık Öğretim Fakültesi.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com