You are here

Home » Content

ARTVİN İLİNİN EKO TURİZM POTANSİYELİNİN DEĞERLENDİRİLMESİ

Journal Name:

  • Karadeniz Araştırmaları Dergisi

Publication Year:

  • 2016
DOI: 
http://dx.doi.org/10.12787/KARAM1093

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
Artvin with is natural beauties, cultural, historical and tourist facilities is one of the important center of destination. The province has superior landscape values, Ecotourism movements have begun in some destinations with the traditional lifestyle of rural people, but In this potential technical sense as it can be put forward It has not been able to transform actively and widely. The research consists of the following stages: (1) the area is determination of values an important natural resource for ecotourism activities such as flora structure (especially endemic species, identification of endangered species), fauna, water assets, topographic structure, ecological formations, (2) the area is determination of the important cultural resources for the ecotourism activities identification historical and religious buildings, of handicrafts and festivals that reflect the traditional structure of the province, (3) For the planning of the ecotourism potential of the pro- vince in order to performing the SWOT analysis(4) as a result of this research; Artvin has natural and cultural resource values have been identificated of ecotourism potential,this potential have been identified, and were identified strategies
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Artvin ili gerek doğal güzellikleri, gerekse kültürel değerleri ile turizm için önemli bir destinasyon merkezidir. İlin sahip olduğu üstün peyzaj değerleri, kırsal ögelerin ağırlık kazandığı geleneksel yaşam biçimi ile bazı destinasyonlarda ekoturizm hareketleri başlamış olmakla birlikte bu potansiyel teknik anlamda ortaya konulamadığı gibi, etkin ve yaygın bir şekilde eyleme de dönüştürülememiştir. Araştırma şu aşamalardan oluşmaktadır: (1) alanın ekoturizm etkinlikleri için önemli doğal kaynakları arasında yer alan flora yapısı(özellikle endemik, nesli tükenme tehlikesinde olan türlerin belirlenmesi), faunası, su varlıkları, topoğrafik yapısı, ekolojik oluşumlar gibi değerlerin belirlenmesi, (2) alanın ekoturizm etkinlikleri için önemli kültürel kaynakları arasında yer alan tarihi ve dini yapıları, ilin geleneksel yapısını yansıtan el sanatlar ve festival-şenliklerinin belirlenmesi, (3) ilin ekoturizm potansiyelinin planlamasına yönelik önerilerin ortaya konulması amacıyla GZFT analizinin yapılması, (4) bu araştırmanın sonucu olarak artvin ilinin sahip olduğu doğal ve kültürel kaynak değerlerinin ekoturizm potansiyelinin tanımlanması, öneminin belirlenmesi ve bu potansiyelin kullanımına yönelik belirlenecek planlama stratejileri doğrultusunda öneriler belirlenmiştir.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastirmax-artvin-ilinin-eko-turizm-potansiyelinin-degerlendirilmesi.pdf
  • 52
139
158
  • Turkish

REFERENCES

References: 

AKŞİT S. (2007). Doğal Ortam Duyarlığı Açısından Sürdürülebilir Turizm,
Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Erciyes Üniversitesi, Sayı:23, 2007/2
s 441-460.
ALTANLAR A. (2007). Akçakoca Alternatif Turizm Olanaklarının Arastırılması.
Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Peyzaj
Mimarlıgı Anabilim Dalın, Yüksek Lisans Tezi
ALTANLAR A., Kesim, A.G. (2009). Akçakoca İlçesinin Ekoturizm Olanaklarının
Değerlendirilmesi Düzce Üniversitesi Ormancılık Dergisi, Volume:
5, No:1
ARSLAN Y. (2000). Tur Operatörlerinde Tekelleşme Eğilimleri Karşısında
Türk Seyahat Acentaları İçin Alternatif Politikalar, Yayımlanmamış
Doktora Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ss.
208-210
ARSLAN Y. (2005). Erdek ve çevresinin ekoturizm açısından değerlendirilmesi.
Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Cilt: 8,
Sayı:13, 29-53
AVCIKURT C. (2003). Turizm Sosyolojisi, Balıkesir: Detay Yayıncılık
AVCIKURT C. (2007). Turizm sosyolojisi, turist-yerel halk etkileşimi, ISBN:
978-975-8326-75-4, 184s, Detay Yayıncılık, Ankara.
AY Z. (2010). Ekoturġzm Kavramı Ve Antalya’da Ekoturİzm Faalİyetlerİ
Ecotourism Concept And Ecotourism Activities İn Antalya. Çevre Ve
Orman Bakanlığı Yayın No: 373, ISSN: 1300-8579, Batı Akdeniz Ormancılık
Araştırma Müdürlüğü Dergisi Yıl: 2010 No: 044, Sayı: 10, Cilt:
II.
EKİR S., Bozdoğan, M., Karadeniz, D., Yavuz N. (2005). Çoruh Vadisi Kuş Göç
Yolları Araştırma Raporu. Doğu Anadolu Kalkınma Programı [DAKAP],
Doğu Anadolu Turizmini Geliştirme Projesi [DATUR] Arazi Çalışması
Sonuç Raporu.
BENZER KILIÇ N. (2006). Bolu-Göynük Ve Yakın Çevresi Doğal Ve Kültürel
Kaynaklarının Ekoturizm Açısından Değerlendirilmesi. Ankara Üniversitesi
Fen Bilimleri Enstitüsü Peyzaj Mimarlıgı Anabilim Dalı, Doktora
Tezi, S:296, Ankara.
BUKENYA J,O. (2001). Application Of Gıs In Ecotourism Development Decisions:
Evidence From The Pearl Of Africa. Research Paper 2012. Natural
Resource Economics Program, West Virginia University, Morgantown.
ÇAĞATAY A., Yurdaer M., Kırış R. (2002). Ekoturizm İçin Mekan ve Yerel
Toplulukların Katılımının Planlanması. T.C. Turizm Bakanlığı 2. Turizm
şurası Bildirileri, s, 205, Ankara
DEMİR C., Çevirge A. (2006). Turizm ve Çevre Yönetimi Sürdürülebilir Gelişme
Yaklaşımı. Nobel Yayın Dağıtım, s 86, Ankara.
DEMİR C., Çevirgen A. (2006b). Ekoturizm yönetimi., ISBN: 975-591-844-2,
222 s, Nobel yayın dağıtım, Ankara.
GÖKTÜRK T., Artvinli T., BucaK F. (2008). Artvin Kuş Faunası. Artvin Çoruh
Üniversitesi, Orman Fakültesi Dergisi, 9 (1-2): 33-43 (2008)
GÜNGÖR S., Cengiz T. (2006). Artvin İlinin İklim Konforuna Sahip Rekreasyon
ve Turizm Alanları. Kafkas Üniversitesi, Artvin Orman Fakültesi
Dergisi, 7(1): 69-80
HONEY M. (2004). Ecotourism: A Tool For Sustainable Development.
Workshop On Ecotourism, Conducted By Eco Tourism Society Of Sri
Lanka (Essl) İn Association With The Tourism Cluster And Competitiveness
Programme Colombo, Sri Lanka
INSKEEP E. (1991). Tourism Pıanning;An İntegrated And Sustainable Development
Aproach, New York: Van Nosrand Reinhold
KAHRAMAN N., Türkay O. (2004). Turizm ve Çevre, Ankara: Detay Yayıncılık.
KURT B. ve Balkız O. (2011). Kackar Dağları Surdurulebilir Orman Kullanımı
ve Koruma Projesi, Kackar Dağları Yusufeli Bolgesi, Ekosistem ve
Biyolojik Ceşitlilik Hususlarına Dayalı Bolgesel Cok Sektorlu Yonetim
Planı. Ankara: TEMA, Turkiye Erozyonla Mucadele, Ağaclandırma ve
Doğal Varlıkları Koruma Vakfı.
KUTER N., Ünal H.E. (2009). Sürdürülebilirlik Kapsamında Ekoturizmin
Çevresel, Ekonomik ve Sosyo-Kültürel Etkileri Kastamonu Üni., Orman
Fakültesi Dergisi, 9 (2): 146-156
LASCURAİN C.H. (1996). Tourism, Ecotourism, And Protected Areas, 139,
Iucnworld Conservation Union.
RAHEMTULLA Y.G., Wellstead A.M. (2001). Ecotourism: Understanding
Competing Expert And Academic Definitions. Infor. Report Nor-X-380
Canada
ROSS S., Wall G. (1999). Ecotourism: Towards Congruence Between Theory
And Practice. Tourism Management. 123-132. Canada.
SURAT H. (2011). Analitik Hiyerarşi Süreci Kullanılarak Ekoturizmin Planlanmasında
Katılımcı Yaklaşımla Etkinlik Seçimi: Yusufeli Örneği. Atatürk
Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Erzurum
TIES (2000). Ecotourism Statistical Fact Sheet. The International Ecoturism
Society. Www.Ecotourism.Org.
TOSUN C. ve Şahin S.Z. (2006). “Gelişen ve Değişen Eğilim: Ekoturizm”, 2.
Balıkesir Ulusal Turizm Kongresi, 20-22/ 4/ 2006 Bildiriler Kitabı, Balıkesir
USTA Ö. (2001). Genel Turizm, İzmir: Anadolu Matbaacılık
WTO (1994). National And Regional Tourism Planning Methodologies And
Case Studies. London Uk
WEAVER D., Opperman M. (2000). Tourism Management. John Wiley &
Sons, Australia, 468

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com