You are here

Home » Content

Rasyondaki Farklı Protein ve Enerji Seviyelerinin Koyunlarda Rumen pH’sı, Üre Düzeyi ve Rumen Protozoa Populasyonu Üzerine Etkisi

Effects of Different Dietary Energy and Protein Levels on Rumen pH, Urea Levels and Rumen Protozoal Population in Sheep

Journal Name:

  • Uludag University Journal of The Faculty of Veterinary Medicine

Publication Year:

  • 2011

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
The effects of different levels of energy and protein rations on rumen fluid, pH, ammonia, urea levels, kinds and numbers of species of protozoa in sheep are examined in the present experiment. Six male, Merino sheep were utilized in a 6 X 6 Latin square design. The rations were prepared as standard protein and standard energy level /(S-Group 1); low energy (LE-Group 2); low protein (LP-Group 3); high protein (HP-Group 4); high energy (HE-Group 5) and 10 g/day bicarbonate added to the high energy (HE+HCO3-Group 6). The experimental period extended to 10 days feeding period for each ration. Rumen fluid samples were taken from animals 0 hours before feeding as well as in the 2nd and the 4th hours after feeding during the last two days of feeding period. The end of the experiment time and feed factor showed statistically significant differences in pH values (P<0.05). The lowest pH level was observed in sheep fed ration HE+HCO3 before feeding time and pH levels were not statistically significant in the 2nd and 4th hours after feeding. It was found that the ammonia level in animals fed HP ration was the lowest (P<0.05) before feeding. Differences among time factors were found to be statistically significant (P<0.05) before feeding and 4th hours after feeding. Among the protozoa species Entodinium minimum was the most common species. Differences among feed factors for Entodinium caudatum level are found to be statistically significant (P<0.05).
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Araştırmada, enerji ve protein düzeyleri farklı rasyonların koyunlarda rumen sıvısı, pH, üre düzeyleri ve rumen protozoa sayıları ile türleri üzerine olan etkileri incelenmiştir. Araştırmada 6 erkek Merinos koç 6 X 6 latin kare deneme düzeninde kullanılmıştır. Rasyonlar sırasıyla standart protein ve enerji seviyeli (S-Grup 1); düşük enerji (LE-Grup 2); düşük protein (LP-Grup 3); yüksek protein (HP-Grup 4); yüksek enerji (HE-Grup 5) ve yüksek enerjili rasyona 10 g/gün bikarbonat ilavesi (HE+HCO3-Grup 6) olarak hazırlanmıştır. Hayvanlardan yemlemeden önce ve yemlemeden sonra 2. ve 4. saatte rumen sıvısı örnekleri alınmıştır. Araştırma sonunda pH değeri için zaman ve yem faktörleri arasındaki farklılık istatistiksel olarak önemli bulunmuştur (P<0.05). En düşük rumen sıvısı pH değerlerinin yemlemeden önce 6.(HE+HCO3) rasyonla beslenen koyunlarda belirlenirken yemlemeden sonraki 2. ve 4. saatlerde istatistiki açıdan önemli farklılık oluşmamıştır. Yemlemeden önce en düşük amonyak değerleri yüksek proteinli (HP) rasyon grubunda bulunmuştur (P< 0.05). Amonyak değerleri yemlemeden önce ve sonraki 4. saatte zaman faktörleri arasındaki farklılık istatistiksel olarak önemli bulunmuştur (P<0.05). Rumen protozoa türlerinden en sık olarak Entodinium minimum belirlenmiştir. Entodinium caudatum düzeyi için yem faktöründeki farklılıklar istatistiksel açıdan önemli bulunmuştur (P<0.05).
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastirmax-rasyondaki-farkli-protein-enerji-seviyelerinin-koyunlarda-rumen-phsi-ure-duzeyi-rumen-protozoa-populasyonu-uzerine-etkisi.pdf
  • 1
17
22
  • Turkish

REFERENCES

References: 

1. Abe M., Shibui, H., Iriki, T., Kumeno, F., 1973.
Relation between diet and protozoa in the rumen.
British J. Nutr., 29, 197-202.
2. AOAC. 1984. Official Methods of Analysis of
the Association of Official Chemists. 14 th ed.
Inc. Arlington.
3. Devuyst A., Jaramillo, D., Vanbelle, M., Arnould,
R., Ska, P., Mriils, A., 1973. Comparasion
des effects de diverses rations sur le developpe22
ment des ciliates du rumen. J. Anim. Phys. Anim.
Nutr., 31, 136-149.
4. Dijkstra J., 1994. Simulation of the dynamics of
protozoon in the rumen. British. J. Nutr., 72, 679-
699.
5. Eadie J.M., Hyldgaard-Jensen, J., Mann, S.O.,
Reid, R.S., Whitelaw, F.G., 1970. Observations
on the microbiology and biochemistry of the rumen
in cattle given different quantities of a pelleted
barley ration. British J. Nutr., 24, 157-177.
6. Eksen M., Durgun, Z., Akmaz, A., İnal, Ş., Şeker,
E., 1991. Kuzularda mikrofaunanın kan metabolitleri,
canlı ağırlık artışı, yemden yararlanma
ve karkas özellikleri üzerine etkisi. Turk. J. Vet.
Anim. Sci., 15, 207-226.
7. Henry R.J., Reed, A.H., 1974. Clinical chemistry:
principles and techniques. 2nd ed. Harper and
Row, New York.
8. Hino T., Kametaka, M., 1974. Effect of diets on
the number of protozoa in the rumen, with special
reference to the effect or purified diets and sterol
in diets. Japanese J. of Zootechnical Sci,, 45,
223-232.
9. Hungate, R.E., 1966. The rumen and its microbes.
Academic Press, New York.
10. Jouany J.P., Demeyer, D.I., Grain, J., 1988. Effect
of defaunating the rumen. Anim. Feed Sci.
Tech., 21, 229-265.
11. Kocabatmaz M.., 1980. Değişik oranlarda şeker
pancarı posası kapsayan rasyonların Akkaraman
koyunlarda rumen mikrofaunası üzerindeki etkileri
ile rumen içeriği ve kan metabolitlerindeki
fizyolojik değişiklikler. TÜBİTAK, Proje No:
VHAG-475.
12. Kocabatmaz M., Durgun, Z., Eksen, M., 1987.
Kuru Yoncanın Rumendeki Siliatalı Protozoonlar
Üzerindeki Etkisi. S.Ü. Vet. Fak. Derg., 31, 259-
270.
13. Mackie, R.I., Gilchrist, F.M.C., Robberts, A.M.,
Hannah, P.E., Schwartz, H.M., 1978. Microbiological
and chemical changes in the rumen during
the stepwise adaptation of sheep to high concentrate
diets. J. Agric. Sci., Cambridge, 90, 241-
254.
14. Nazıroğlu M., Aksakal, M., 1997. Kuzularda E
Vitamini ve Selenyumun Rumen Protozoonları
Üzerine Etkileri. Turk. J. Vet. Anim Sci., 21, 81-
90.
15. Ogimoto K., Imai, S., 1981. Atlas of Rumen
Microbiology. Japan Scientific Societies Press,
Tokyo.
16. Phillipson A.T., 1970. Physiology digestion and
metabolism in the ruminant. Oriell Press Ltd.,
England.
17. Purser D.B., Moir, R.J., 1959. Ruminal flora
studies in the sheep. IX. The effect of pH on the
ciliate population on the rumen in vivo. Austral.
J. Ag. Res., 10, 555-564.
18. Russel J.B., 1988. Ecology of rumen microorganisms:
energy use. In: Dobson, A., Dobson, M.J.
Ed. Aspects of Digestive Physiology in Ruminants:
Proceedings of a Satellite Symposium of
the 30th International Congress of the International
Union of Physiological Sciences. Cornell
University Press: Ithaca, NY, pp. 74-98.
19. Slyter L.L., Oltjen, R.R., Kern, D.L., Blank, F.C.,
1970. Influence of type and level of grain and diethylstilbestrol
on the rumen microbial population
of steers fed all-concentrate diets. J. Anim.
Sci., 31, 996-1002.
20. Thornley J.H.M., Johnson, I.R., 1990. Plant and
crop modelling. A mathematical approach to
plant and crop physiology. Clarendon Press, Oxford.
21. TSE 1991. Hayvan Yemleri. Metabolik (Çevrilebilir)
Enerji Tayini (Kimyasal Metot). Türk Standartları
Enstitüsü, TSE No: 9610, Aralık.
22.Van Soest, P.J., 1982. Nutritional ecology of the
ruminants. O and B Books, Corvallis, Oregon.
23. Veira D.M. 1986. The role of ciliate protozoon in
nutrition of the ruminant. J. Anim. Sci., 63,1547-
1560.
24.Warner A.C.I., 1962. Some factors influencing
the rumen microbial population. J. Gen. Microbiol.,
28, 129-146.
25.Yıldız G. 2001. Koyunlarda bazı rumen metabolitleri
ve protozoonları üzerine değişik
rasyonların etkisi. Ankara Üniv. Vet. Fak. Derg.,
48, 156-158.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com