You are here

Home » Content

GECİKMİŞ BİR SÜREÇ: TEFSİRDEN TE’VİL MERHALESİNE GEÇİŞ

A Delayed Process: The Transition From The Tafsir To Phase Of Ta’vil

Journal Name:

  • Tefsir Araştırmaları Dergisi

Publication Year:

  • 2017

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
Revision of the methods and tools of 'tafsir', parallel to the changes of history and societies; forward movement; it is of great importance to have a dynamism that can meet the expectations and needs of the society. For this, in addition to the traditional sources and approaches and methodologies which tafsir himself uses, it is necessary to revitalize some neglected concepts, in particular the Islamic information system, which has its own resources to be engaged. The concept of 'tevil' which is one of the concepts which are thought to be neglected will be studied in this study in detail. The basic motivation for the 'Te'vil' method to be brought forward is; The term 'tafsir' means creativity in the identification, diagnosis, and presentation of the direct or indirect layers of meaning contained in the Qur'anic words; religious, juridical and social expectations. The purpose of this study is; The statement of Tafsir and Te'vîl are each other's complement, not the alternative.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Tefsir ilminin yöntem ve araçlarının, tarihin ve toplumların değişimine paralel olarak revize edilmesi; ileriye taşınması; toplumun beklenti ve ihtiyaçlarını karşılayabilecek bir dinamizme kavuşması büyük önem arz etmektedir. Bunun için de, tefsirin kendisinden yararlandığı geleneksel kaynaklar ile yaklaşım ve yöntem biçimlerine ilave olarak, bilhassa İslami bilgi sisteminin kendi kaynaklarını devreye sokması, ihmal edilmiş bazı kavramlara yeniden hayatiyet kazandırılması gerekmektedir. İhmal edildiğini düşündüğümüz kavramlardan biri olan “te’vil” kavramı bu çalışmada etraflıca ele alınmaya çalışılacaktır. “Te’vil” metodunun öne çıkartılmak istenmesinin temel saiki; “tefsir” teriminin artık Kur’ân lafızlarının ihtiva ettiği gerek doğrudan gerekse dolaylı anlam katmanlarını tespit, teşhis ve ortaya koyma hususunda yaratıcılığını; dinî, fıkhî ve toplumsal beklentileri karşılama gücünü kaybetmiş olmasında yatmaktadır. Bu çalışmanın amacı, tefsir ile te’vîlin birbirlerinin alternatifi değil, birbirlerinin tamamlayıcısı olduğunu ortaya koymak olacaktır.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastirmax-gecikmis-bir-surec-tefsirden-tevil-merhalesine-gecis.pdf
  • 2
167
184
  • Turkish

REFERENCES

References: 

Abdu’l-Hâdî, Abdurrahmân, Sultatu’n-Nass, el-Merkezu’s-Sekâfî el-Arabî, Beyrut 1993.
Ahmed Asım [Efendi] ([Mütercim] (ö. 1819) Kâmûs Tercemesi [el-Okyânûsu’l-Basît fî Tercemeti’l-Kâmûsi’l-Muhît ve’l-Kâbûsi’l-Vasît], Cemal Efendi Matbaası, İstanbul- H. 1325.
Bilmen (1883-1971), Ömer Nasuhi, Büyük Tefsir Tarihi, Bilmen Yayınevi, İstanbul 1973.
Bornecque, H.-Cauët, F., Le Dictionnaire Latin-Français, Librairie Classique Eugène Belin, 8, Rue Férou, 8, Paris 1938.
Cerrahoğlu, İsmail, Tefsir Usûlü, Ank. Üniv. İlahiyat Fakültesi Yayınları, Ankara 1971.
el-Cürcânî, Seyyid Şerîf (ö. 816/1413), Kitâbu’t-Ta’rifât, y.y., tsz.
Ebu Zeyd, Nasr Hamid, Mefhûmu’n-Nass (Dirase fi Ulûmi’l-Kur’ân), Kahire 1990.
el-İtticâhu’l-Aklî fi’t-Tefsîr-Dirâse fî Kadıyyeti’l-Mecâz fi’l-Kur’ân ‘ınde’l-Mu’tezile, Dâru’t-Tenvîr, Beyrût 1983.
Dinsel Söylemin Eleştirisi, çev. Fehmi Ahmet Polat, Kitabiyat Yayınları, Ankara 2002.
Ernst, Josef, “Yorumlama Tarihinin Değişim Sürecinde Hermenötik Problem”, çev. M. Faik Yılmaz, Münih, 1972 (Yayımlanmamış).
Ebu Zehra, Muhammed, İslam Hukuku Metodolojisi (Fıkıh Usulü), çev. Abdulkadir Şener, Ank. Üniv. İlahiyat Fakültesi Yayınları, Ankara 1973.
Fenârî, Şemseddin, (ö. 834/1434), ‘Aynu’l-A’yân, Rif’at Bey Matba’ası, Asitâne, h.1325.
el-Gazali, İhyâu Ulûmi’d-Din, Dâru ihyâi’l-Kutubi’l-‘Arabiyye, İsa el-Bâbî el-Halebî ve Şurekâhu, Mısır tsz.
el-Halebi, Ahmed b. Yusuf, Umdetu’l-Huffâz fî Tefsir-i Eşrefi’l-Elfâz, Daru’l-Kutubi’l-Ilmiyye, Beyrut 1996.
el-Haşimî, Ahmed, Cevâhiru’l-Belâğa fi’l-Me’ânî ve’l-Beyân ve’l-Bedî’, Daru İhyâu’t-Türasi’l-Arabî, Beyrut-Lübnan 1998.
İbn Aşûr, Tahir, Tefsîru’t-Tahrîr ve’t-Tenvîr, ed-Daru’t-Tunûsiyye li’n-Neşr, Tunus 1984.
Gecikmiş Bir Süreç: Tefsirden Te’vil Merhalesine Geçiş
184
İbn Faris, Ahmed (ö. 395/1005), Mucmelu’l-Lüğa, thk. Zubeyr Abdulmuhsin Sultan, Müessesetu’r-Risâle, Beyrut 1406/1986.
İbnu’l-Müsennâ, Ebu Ubeyde Ma’mer (ö. 210/825), Mecâzu’l-Kur’ân, thk. M. Fuâd Sezgin, Muessesetu’r-Risâle, III. Bsk., Beyrut 1401/1981.
el-İsfehânî, Râğıb (ö. 502/1108), el-Mufredât fî Garîbi’l-Kur’ân, thk. Muhammed Seyyid Geylânî, Beyrut tsz.
el-İsbahânî, Ebu Nu’aym (ö. 430/1039), Hılyetu’l-Evliyâ ve Tabakâtu’l-Asfıyâ, Dâru’l-Kuttâbi’l-Arabî, Beyrût, 2. bsk., 1387/1967.
Kabaağaç, Sina - Alova, Erdal, Latince Türkçe Sözlük, Sosyal Yayınları, İstanbul 1995.
Kılıç, Sadık, “Yorum sadece kendisidir, daha fazlası: nass değil”, Seferler Arefesindeyim Hep, Gelenek Yayıncılık, İstanbul 2004, ss. 13-27.
el-Matüridî, Ebu Mansur, Te’vilâtu’l-Kur’ân, Daru’l-Mizan, İstanbul 2010.
Özcan, Zeki, Teolojik Hermenötik, Alfa Yayınları, İstanbul 1998.
Sabbagh, T., La Métaphore dans Le Coran, Adrien-Maisonneuve, Paris 1943.
Şahinoğlu, Nazif, “Te’vîl”, M.E.B. İslam Ansiklopedisi, M. E. Basımevi, İstanbul 1979.
Tahirü’l-Mevlevî, Edebiyat Lügatı, Enderun Kitabevi, İstanbul 1973.
ez-Zehebî, Muhammed, et-Tefsîr ve’l-Mufessirûn, Dâru’l-Kutubi’l-Hadîse, 2. bsk., 1396/1976.
ez-Zerkeşî, el-Burhân fi Ulumi’l-Kur’ân, 2. Baskı, Daru’l-Marife, Beyrut tsz.
el-Burhân fi Ulumi’l-Kur’ân, Mektebetu Dari’t-Türas, thk., Muhammed Ebu’l-Fadl İbrahim tsz.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com