You are here

KENTSEL YOKSULLUĞUN ÇÖZÜMÜNDE KAMU-SİVİL TOPLUM KURULUŞLARI İŞBİRLİĞİ: ADIYAMAN ÖRNEĞİ

PUBLIC-NONPROFIT PARTNERSHIP FOR SOLVING URBAN POVERTY: ADIYAMAN CITY EXAMPLE

Journal Name:

Publication Year:

DOI: 
http://dx.doi.org/10.14520/adyusbd.98223
Abstract (2. Language): 
The main purpose of this study is to discuss the efficiency of social assistances provided by public and non-profit organizations in fight against urban poverty. This study aims to provide information about how urban poverty takes place in cities other than metropolitan ones. In this regard, the city of Adıyaman, one of the under-developed cities, was chosen for the analysis. The study discusses the reasons of urban poverty and the actions need to be taken to eliminate these reasons. The study consists of five sections, one of which is the main body of the study that is based on a field survey-research conducted in Adıyaman. The face to face survey with 513 heads of households in the center town of Adıyaman reveals the data. The analysis of data shows that there are some main causes for urban poverty such as education, unemployment, workers without a profession (layman problems), social and cultural environment, women and family issues. The findings suggest that the partnership between public and non-profit organizations is necessary, not only in the short-term but also in the long-term, for permanent solutions of the problems.
Abstract (Original Language): 
Bu çalışmanın temel amacı, kentsel yoksullukla mücadelede kamu kurumları ve sivil toplum kuruluşları tarafından yapılmakta olan sosyal yardımların etkinliğinin tartışılmasıdır. Bu çalışma, daha önceki çalışmalardan farklı olarak kentsel yoksulluk sorununun büyük kentlerin dışında nasıl yaşandığını ortaya koymayı amaçlamaktadır. Bundan hareketle Türkiye'nin geri kalmış illerinden biri olan Adıyaman ili inceleme konusu yapılmıştır. Çalışma, kentsel yoksulluğu ortaya çıkaran nedenleri ve bu nedenlerin ortadan kaldırılması için yapılması gereken faaliyetleri tartışmaktadır. Beş ana bölümü içeren çalışmanın ana gövdesini Adıyaman ilinde gerçekleştirilen bir alan araştırması oluşturmaktadır. Adıyaman kent merkezinde 513 hane halkı reisi ile yüz yüze görüşmelerle elde edilen anket sonuçları çalışmanın bulgularını ortaya koymuştur. Sonuçlar göstermiştir ki yoksulluk birçok nedene bağlı olarak ortaya çıkan bir olgudur. Eğitim, işsizlik, meslek sahibi olmama, sosyal ve kültürel çevre, kadın ve aile sorunları yoksulluğu ortaya çıkaran temel sorunlardır. Bulgular bu sorunların kalıcı olarak çözümü için kamu kuruluşları ve sivil toplum örgütlerinin ortak hareket etmesinin hem kısa, hem de uzun vadede gerekli olduğu sonucunu ortaya çıkarmaktadır.
572
613

REFERENCES

References: 

ıyaman İl Merkezi Mahalle Nüfus Dağılımı (2011). Adıyaman İl Nüfus ve Vatandaşlık Müdürlüğü Nüfus Verileri.
Aytaç, Ö. ve Akdemir, İ. O. (2003). “Türkiye’de Yeni Kentli Yoksulluk Sorunu”, Yoksulluk Sempozyumu, (Ed). Ahmet Emre Bilgili ve İbrahim Altan İstanbul: Deniz Feneri Yardımlaşma ve Dayanışma Derneği Yayınları, Cilt II, Temmuz, 50-77.
Bolayır, S. (2007). Türkiye’de Gelir Dağılımı ve Yoksulluk "(Sivas İli Örneği)”. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Cumhuriyet Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Sivas.
DİE. (2003). 2000 yılı genel nüfus sayımı sonuçları. Ankara: Devlet İstatistik Enstitüsü Matbaası.
Dumanlı, R. (1996). Yoksulluk ve Türkiye’deki Boyutları. Sosyal Sektörler ve Koordinasyon Genel Müdürlüğü, Ankara: Devlet Planlama Teşkilatı Yayınları.
Dünya Bankası. (2005-2009). Türkiye ulusal yoksulluk verileri. 23.05.2012 tarihinde http://data.worldbank.org/country/turkey veritabanından alınmıştır.
Dünya Bankası. (2002-2008). Türkiye'de ulusal gelirin yüzde yirmilik gruplar arasında paylaşımı. 10.10.2012 tarihinde http://data.worldbank.org/topic/poverty veritabanından alınmıştır.
Erdem, T. (2003). Yoksulluk Üzerine Sosyolojik Bir Çalışma ‘Ankara Kent Yoksulları’. Yayınlanmamış doktora tezi, Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Adem CEREN-Süleyman ÇELİK
Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Yıl: 8, Sayı: 20, Ağustos 2015
608
Erdoğan, G. (1996). Türkiye'de Bölge Ayrımında Yoksulluk Sınırı Üzerine Bir Çalışma. DİE uzmanlık tezi, Ankara.
Erdoğan, N. (1991). Sosyolojik açıdan kent işsizliği ve anomi. İzmir: Eğe Üniversitesi Basımevi.
Erdoğan, N. (Ed). (2011). Yoksulluk halleri Türkiye'de kent yoksulluğunun toplumsal görünümleri. (2. Baskı). İstanbul: İletişim Yayınları.
Erkan, G. H. (2009). “Kentsel Yoksullukla Mücadelede Yerel Yönetimlerin Rolü ve Sosyal Politikaları Üzerine Bir Değerlendirme: İzmir Örneği", Türk Mühendis ve Mimar Odaları Birliği Kent Sempozyumu, 08-10 Ocak, İzmir: 421-432.
FAO. (2010). The state of food insecurity in the world. Rome: Print of Food and Agriculture Organization of the United Nations.
Görmez, K. (1997). Kent ve siyaset. Ankara: Gazi Kitabevi.
Gümüş, D. (2005). Kentsel Yoksulluk ve Kentlileşme Sürecinde İki Örnek: Karanfilköy ve Derbent Mahalleleri. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Gazi Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
İKA. (2010-2013). TRC1 Bölge Planı (Gaziantep-Adıyaman- Kilis). 27.02.2015 tarihinde http://www.ika.org.tr/upload/yazilar/Bolge-Plani-674210.pdf veritabanından alınmıştır.
Keleş, R. (2006). Kentleşme politikası. (9. Baskı). Ankara: İmge Kitabevi.
Kuştepeli, Y. ve Halaç, U. (2004). "Türkiye'de Genel Gelir Dağılımının Analizi ve İyileştirilmesi." Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Cilt 6, Sayı 4: 143-160.
Peker, M. ve Önen, E. ve Balkız, B. (1998). Göç kentleşme sorunları ve yerel siyaset. Ankara: Saray Kitabevi.
Kentsel Yoksulluğun Çözümünde Kamu-Sivil Toplum Kuruluşları İşbirliği: Adıyaman Örneği
Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Yıl: 8, Sayı: 20, Ağustos 2015
609
Shrestha, B. K. (2011). “Katmandu Vadisindeki Kent Yoksulları İçin Daha Güvenli ve Ekonomik Konutlandırma: Yoksullukla Mücadelede Bir Strateji”, Uluslararası Yoksullukla Mücadele Stratejileri Sempozyumu Bildiriler Kitabı, 13-15 Ekim, 2010, İstanbul: Başbakanlık Sosyal Yardımlaşma ve Dayanışma Genel Müdürlüğü Yayınları, Cilt I, Mayıs, 579-590.
Sipahi, E. B. (2005). Yoksulluğun Küreselleşmesi ve Kentsel Yoksulluk: Ekonomik ve Sosyal Boyutlarıyla Konya Örneğinde Yoksulluk. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
Suğur, N. (1998). “Türkiye’de Sosyal ve Ekonomik Değişmeler”, Dünyanın ve Türkiye’nin Yakın Tarihi. (Ed). İhsan Güneş, Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları. 27.05.2012 tarihinde https://www.anadolu.edu.tr/aos/kitap/IOLTP/1269/unite09.pdf veritabanından alınmıştır.
Şahin, Y. (2013). Kentleşme politikası. (3. Baskı). Trabzon: Murathan Yayınevi.
Tatlıdil, E. (1989). Kentleşme ve gecekondu. İzmir: Eğe Üniversitesi Yayınları.
Torlak, S. E. ve Yavuzçehre, P. S. (2008). “Denizli Kent Yoksullarının Yaşam Kalitesi Üzerine Bir İnceleme." Çağdaş Yerel Yönetimler Dergisi, Cilt 17, Sayı 2: 23-44.
Topçuoğlu, A. ve Alptekin, D. ve Aksan. G. (2014). Yoksulluk ve kadın. İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
TÜİK. (2011). Adrese dayalı nüfus kayıt sistemi sonuçları. Ankara: Türkiye İstatistik Kurumu Yayınları.
TÜİK. (2013). Gelir ve yaşam koşulları araştırması. 15.05.2015 tarihinde http://www.tuik.gov.tr/PreHaberBultenleri.do?id=16083 veritabanından alınmıştır.
TÜİK. (2014). Adrese dayalı nüfus kayıt istatistikleri. 29.07.2015 tarihinde http://www.tuik.gov.tr/PreHaberBultenleri.do?id=18616 veritabanından alınmıştır.
Adem CEREN-Süleyman ÇELİK
Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Yıl: 8, Sayı: 20, Ağustos 2015
610
UN-Habitat. (2003). The challenge of slums "global report on human settlements". Nairobi: Print of United Nations Human Settlements Programme .
URAK. (2009-2010).İllerarası rekabetçilik endeksi. İstanbul: Uluslararası Rekabet Araştırmaları Kurumu Derneği Yayınları.
Yılmaz, N. ve Bulut, Yücel. (2009). Kent yoksulluğu ve gecekondu. İstanbul: Beta Yayınları.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com