You are here

ADIYAMAN MÜZESİ KALIP YAPIMI KÂSELERİ

THE MOLD MADE BOWLS IN ADIYAMAN MUSEUM

Journal Name:

Publication Year:

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
Megarian bowls, which began to be seen in Athens in the second half of 3rd century BC, are typical ceramic type of the Hellenistic Period. Known as one of the tablewares, these bowls are nearly hemispherical, without handles and foot. Molded with clay to be cheaper than metalwork, these bowls’ exterior surfaces are decorated with relief. These bowls, found in all Hellenistic centers, were glazed with different tones ranging from black, red and to brown. In the midst of the Hellenistic Period, new ceramic types called Terra Sigillata, which were red-glazed, were produced. Sigillata wares are classified into various groups according to their regions. Five molded bowls in Adıyaman Museum belong to the category of Eastern Sigillata A as a continuation of Hellenistic Period Megarian bowls. One of the bowls comes from Tille Höyük while others, having been purchased, come from the vicinities of Adana and Adıyaman. The aim of this study is to compare the features of bowls with similar bowls and date. These bowls could be dated to the 1st century BC.
Abstract (Original Language): 
Atina’da İ.Ö. 3. yüzyılın ortalarından sonra görülmeye başlayan Megara kâseleri, Hellenistik Dönem’in tipik seramik türlerindendir. Masa üstü kaplarından biri olarak bilinen bu kâseler yaklaşık yarım küre biçiminde, kulpsuz ve kaidesizdir. Pahalı metal kapların topraktan yapılmış ucuz örnekleri olarak kalıpla yapılmış olan kâselerin dış yüzlerinde kabartma bezeme bulunmaktadır. Tüm Hellenistik merkezlerde bulunan bu ürün siyahtan kırmızıya ve kahverengiye kadar farklı tonlarda sırlanmıştır. Hellenistik Dönem’in ortalarında Terra Sigillata olarak anılan kırmızı sırlı yeni seramik türleri üretilmiştir. Sigillatalar yoğun olarak bulundukları bölgelere göre gruplara ayrılmaktadır. Adıyaman Müzesi’nde bulunan kalıp yapımı beş kâse Hellenistik Dönem Megara Kâseler’in devamı olarak Doğu Sigillataları A grubunda üretilmiş kâselerdir. Kâselerden biri Tille Höyük’ten, diğerleri Adana ve Adıyaman civarından gelme olup satın almadır. Çalışmanın amacı kâselerin özelliklerini benzerleriyle kıyaslayıp tarihlemektir. Kâseler genel olarak İ.Ö. 1. yüzyıla önerilebilir.
497
527

REFERENCES

References: 

Anlağan, T. (2000). Sadberk Hanım Müzesi Kalıplı Kâseler ve Kabartmalı Kaplar, İstanbul.
Bounni, A. (1978). Bounni, A, E. Legarce, J. Legarce, N. Saliby, Rapport prelimaniere sur la deuxieme campagne de fouilles 1776, a Ibn Hani, in Syria Tome 55, 3-4, Persee, Syria.
Christensen, A. P. (1971). Hama, Fouilles et Recherches 1931-1938 III, 2 Les Poteries Hellenistiques et les Terres Sigillees Orientales, Kobenhavn.
Cornell, L. (1997). “A Note on the Molded Bowls” Tel Anafa II, i, The Hellenistic and Roman Pottery, Ann Arbor. 407- 416
Crowfoot, J. W. (1957). Crowfoot G., Crowfoot J. and Kenyon K. The Objects from Samaria Sebaste 3. London: Palestine Explaration Fund.
Çorbacı, H. (2007). Mersin Müzesi’nde Bulunan Megara Kâseleri, Ç.Ü.Sosyal Bilimler Dergisi, Cilt 16 Sayı 2, Adana. 169-186
Çorbacı, H. (2012). “Tarsus Müzesi Hellenistik ve Hellenistik-Roma Dönemi Kalıp Yapımı Kâseleri”, Arkeoloji ve Sanat Dergisi sayı 140. 75-90
Dragendorf, H. (1895). Terra Sigillata, Bonn.
Farnel, L. R. (1896). The cults of the Greek states, Oxford.
French, D. (1982). Tille 1981, IV Kazı Sonuçları Toplantısı, 1982, Ankara. 415-418
French, D. ( 1984). Tille 1983, VI Kazı Sonuçları Toplantısı, 1984, Ankara. 245-258
Genç, A. P. T. (2005). Hitit Seramikleri, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, SDÜ Sosyal Bilimler Enstitüsü, Isparta.
Gerber, C. (1996). “Die Umgebung des Lidar Höyük von hellenistischer bis frühislamischer Zeit”. Continuity and change in Northern Mesopotamia from the Hellenistic to the early Islamic period, ed. K. Bartl and S.R. Hauser, Berlin.
Hayes, J.W. (1985/1986). “Sigillate Orientali”, Enciclopedia dell’arte antica, classica e orientali, Atlante delle forme ceramice, II, Roma.
Hatice ÇORBACI
Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Yıl: 8, Sayı: 23, Ağustos 2016
522
Hayes, J.W. (2008). Roman Pottery. Fine Ware İmports. Athenian Agora XXXII. Princeton NJ.
Hellström, P. (1965). Labraunda, Pottery of Classical and Later Date, Terracotta Lamps and Glass, Swedish Excavations and Researches Vol II. Part 1. Lund. 19-23
Hesiodos, Works and Days, (1914). (çev. Hugh G. Evelyn-White) Cambridge, London.
Iliffe, J.H. (1936). Sigillata Wares in the Near East A List of Potters’ Stamps, QDAP 6, 9,Vol. 1.
Jackson, H-Tidmarsh J, (2013). Pottery Imports to Hellenistic Jebel Khalid on the Euphrates, Networks in the Hellenistic World, BAR 2539. 329-339
Johnson, B. L. (2008). Ashkelon 2, Imported Pottery of the Roman and Late Roman Periods, Harvard.
Jones, F. F. (1950). (ed, H.Goldman) The Hellenistic and Roman Periods Excavations at Gözlükule, Tarsus I, New Jersey, Princeton University Press.
Kenrick, P.M. (2013). “Pottery Other Than Transport Amphorae”, Excavations at Zeugma, Conducted by Oxford Archaeology, Edited by William Aylward
Kenyon, K. M. (1957). J. W. Crowfoot – G. M. Crowfoot, The Objects from Samaria-Sebaste, III, London.
Kossatz, U. (1990). Funde aus Milet. Teil 1. Die Megarischen Becher, Walter de Gruyter, Berlin.
Kramer, N. (2004). Gindaros, Geschichte Und Archaeologie einer Siedlungen im Nordwestlichen Syrien von hellenistischer bis in frühbyzantinische Zeit, Rahden Westf.
Kraus, T. (1951). Megarische Becher im Römisch-Germanischen Zentralmuseum zu Mainz, Mainz.
Adıyaman Müzesi Kalıp Yapımı Kâseleri
Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Yıl: 8, Sayı: 23, Ağustos 2016
523
Lapp, P. W. (1961). Palestinian Ceramic Chronology 200 B.C. – A.D. 70, American Schools of Oriental Research, New Haven.
Laumonier, A. (1977). La céramique hellénistique à reliefs 1. Ateliers ”Ioniens”, Délos XXXI, Paris.
Lehmann, G. (1998). Trends in the Local Pottery Development of the Late Iron Age and Persian Period in Syria and Lebanon, ca. 700 to 300 B. C. Bulletin of the American Schools of Oriental Research, No . 311.
Malfitana, D. (2002). Eastern terra sigillita wares in the Eastern Mediterranean. Notes on an initial quantitative analysis. In Lyon, Maison de l'Orient et de la Méditerranée Jean Pouilloux.
Malfitana, D. (2006). Malfitana D. Lund J ,P. Jeroen, Rhosica vasa mandavi: Towards the İdentificationof a majör Ceramic tableware Industry of the easter Mediterranean: eastern sigillata: Archeologia Classica. 2006 vol. 57, n.s 7.
Kenrick, P.M. (2013). “Pottery Other Than Transport Amphorae”, Excavations at Zeugma, Conducted by Oxford Archaeology, Edited by William Aylward
Plinius, Naturalist Historia. Ed. H. Rackham, 1961, London.
Reisner, G. A. (1924). Harvard Excavations at Samaria, 1908-1910. Cambridge Harvard University Press.
Slane, K. W. ( 1997). Slane, K. W. and Berlin, A. Tel Anafa II, The Hellenistic and Roman Pottery, ed. Sharon, C., Ann Arbor, MI.
Taş, H.Y. (2010). Adana Müzesi’nden Kalıp Yapımı Kâseler, Adnan Menderes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Yayınlanmamış Doktora Tezi, Aydın.
Vessberg, O. (1956). O. Vessberg - A. Westholm. The Hellenistic and Roman Periodes in Cyprus. The Swedish Cyprus Expedition III, 4, Stockholm.
Waage, F. O. (1948). Ceramics and Islamic Coins, Antioch-on-the-Orontes IV 1, Wisconsin.
Hatice ÇORBACI
Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Yıl: 8, Sayı: 23, Ağustos 2016
524
Weinberg, S. S. (1992) .“Molded Bowls from Tel Anafa and elsewhere”, Muse 26. 12-20
Yıldız, V. (2006). Tarsus Cumhuriyet Alanı Kazısında Bulunan Doğu Sigillata A Grubu Seramikleri, Selçuk Üniversitesi, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Konya.
Zahn, R. (1904). Zahn R. Th. Wiegand, H. Schrader. Priene. Ergebnisse der Ausgrabungen 1895-1898, Berlin.
İnternet kaynakları: https://tr.wikipedia.org/wiki/Artemis. 2016. https://tr.wikipedia.org/wiki/Karun_Hazinesi. 2016.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com