You are here

POLİSLERİN SPOR MÜSABAKALARINDAKİ SALDIRGAN SEYİRCİYE MÜDAHALEDE KENDİ TARAFTARLIĞININ ETKİSİNİN ARAŞTIRILMASI

THE INVESTIGATION OF THE EFFECT OF SUPPORTIVE ATTUTUDES OF POLICE ON THEIR INTERFERING BEHAVIORS TOWARDS AGGRESSIVE SPECTATORS IN SPORTS COMPETITIONS

Journal Name:

Publication Year:

Keywords (Original Language):

Abstract (2. Language): 
The aim of this study is to determine the effect of being in a favour of a team of polices who are on duty in sports competition. Sample of the study is 609 policemen from Çevik Kuvvet Şube Müdürlüğü in Ankara, İstanbul, İzmir, Trabzon and Antalya. A questionnaire including 13 questions and X2 (Chi-scuare-Ki-Kare) test of SPSS Statistical Evaluation Software version 11.0 is applied in the study. For statistical acceptance level of 0.05 (p) is accepted. As a result of the study it is observed that 58.0% of policemen are actively interested in sports, 98.0% evaluate supporters as aggressive and thinks that 54.4% of supporters go to matches aiming to de-charge. 87.3% of policemen think that they start the duty very early and high portion of them do not want to take an assignment on matches. 65.6 % of them think that press, sports club management, referees, competitor’s supporters, sportsmen mistakes, technical men and cheerleader are reasons for supporters’ aggressiveness. 91.3% of them thinks that, supporters whose aggressiveness are determined before should be forbidden to enter the matches. Policemen’s tendencies to support a team and degree of interest in sport are effective in toleration to their supported team’s lost in a match (p<0.05). There is a significant relationship (p<0.05) between being in a favour of a team of policemen and their willingness to take assignments in matches, tolerating supporters in national matches and using force in case of supporters violation to public commodity. It is found that there is not a significant relationship (p>0.05) between taking an assignment in their favourite team’ matches and their privileged behaviour to supporters and their ideas about setting up a different department like sports police. According to findings, it can be said that policemen leave behind of their supporter identities in a professional mood when the are on duty, they behave more tolerable in national matches by the effect of their national feelings, in violent behaviours of supporters they do not keep away from use violence in order to obtain public order and security. It can be said that their high portion of the aim of being part in sport is entertainment, recreation and health.
Abstract (Original Language): 
Bu çalışmanın amacı; spor müsabakalarında görev alan polislerin takım tutma eğilimlerinin saldırgan seyirciye müdahalede görevlerine etkisini belirlemektir. Araştırma örneklemini Ankara, İstanbul, İzmir, Trabzon ve Antalya illerinde görev yapan Çevik Kuvvet Şube Müdürlüğü personelinden 609 polis oluşturmuştur. Araştırmada 13 sorudan oluşan anket uygulanmış, verilerin analizinde SPSS İstatistik Değerlendirme Paket Programının 11,0 versiyonuyla X2 (Chi-scuare-Ki-Kare) testi kullanılmıştır. İstatistiksel anlamlılığın kabulü için 0,05 (p) seviyesi esas alınmıştır. Örneklem grubunu oluşturan polis memurlarının; %73,7’si 24-28 yaş arası, %95,2’si erkek, %60,7’si 1-2 yıllık mesleki tecrübeye sahip ve %82,5’i bir takım tutmaktadır. Araştırma sonucunda, polis memurlarının % 58,0’i aktif olarak sporla ilgilenirken, % 98,0 oranında futbol branşının seyircisini saldırgan olarak görmekte ve % 54,4’ü seyircilerin maçlara deşarj olmak amacıyla gittiğini düşünmektedirler. Polis memurlarının % 87,3’ü spor müsabakalarında gereğinden çok zaman önce görev aldıklarını ve büyük oranda spor müsabakalarında görev almayı tercih etmediklerini belirtmişlerdir. % 65,6’sı seyircileri saldırganlığa yönelten sebep olarak; basın, kulüp yöneticileri, hakemler, karşı takım seyircisi, oyuncu hataları, teknik adamlar ve amigo unsurlarının hepsini ayırt etmeden gösterirken, % 91,3’ü daha önceden tespit edilen aşırı saldırgan ve taşkınlık yapan seyircilerin maçlara alınmaması gerektiğini belirtmiştir. Polis memurlarının; tuttukları takımın yenilmesini normal karşılamalarında takım tutma eğilimlerinin ve sporla ilgilenme düzeylerinin etkili olduğu saptandı (p<0,05). Takım tutma eğilimlerinin; spor görevlerinde görevli olmayı tercih etmede, milli maç veya milli maç niteliğindeki maçlarda seyircinin taşkınlığına hoşgörülü ve ayrıcalıklı davranmada ve seyircilerin kamu malına zarar vermeleri durumunda kuvvet kullanmalarında etkili olduğu (p<0,05); taraftarı oldukları takımın maçlarında görev aldıklarında seyircinin taşkınlığına hoşgörülü ve ayrıcalıklı davranmada ve spor müsabakalarında spor polisi gibi ayrı bir birim oluşturulması düşüncelerinde etkisinin olmadığı tespit edildi (p>0,05). Bulgular ışığında, polis memurlarının görevlerini yerine getirirken profesyonelce bir davranış içerisinde bulunarak lig maçlarında taraftar kimliklerini arka plana attıkları, milli maçlarda milli duyguların da etkisiyle seyirciye daha hoşgörülü yaklaştıkları, seyircinin saldırgan ve zarar verici davranışlarında asayiş ve güvenliğin sağlanması ve kamu malının korunması için kuvvet kullanmaktan kaçınmadıkları ve spora katılımlarının büyük oranda eğlence, boş zaman değerlendirme ve sağlık amaçlı olduğu söylenebilir.
241-260

REFERENCES

References: 

Acet, M., 1997, Futbol Seyircisinin Sosyo-
Kültürel Yapısının Şiddet Eylemine
Etkisi, Voleybol ve Basketbol
Seyircileri İle Karışlaştırılması,
Yüksek Lisans Tezi, Marmara
Üniversitesi Sağlık Bilimleri
Enstitüsü, Beden Eğitimi ve Spor
ABD, İstanbul, s.56-58.
Arslan, C., Bingölbalı, A. (1997),"Futbol
Seyircisini Fanatik Olmaya Yönelten
Motivasyonel ve Psikolojik Etkenler",
Hacettepe Üniversitesi Spor Bilimleri
ve Teknolojisi Yüksekokulu, Futbol
Bilim ve Teknoloji Dergisi, Ankara,
97/3, s.15.
Ayan, D. (1999), ’’Aşırı Taraftarlık Etik Bir
Sorun Mudur?’’, Düşünen Siyaset,
1(2), Mart, Ankara, s.67-72.
Bozdemir, M.(1998), Futbol Fanatizminin
Sosyolojik Açıdan Tahlili, Yüksek
Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi
Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Beden
Eğitimi ve Spor ABD, İstanbul, s. 17.
GAZİ ÜNİVERSİTESİ KIRŞEHİR EĞİTİM FAKÜLTESİ, Cilt 5, Sayı 2,(2004) 259
Cengiz, R. (2004), Futbol Antrenörlerinin
Saldırganlık Türleri ve Şiddet
Olaylarına Bakış Açıları, Yüksek
Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Sağlık
Bilimleri Enstitüsü, Beden Eğitimi ve
Spor ABD,
Ankara,s.66,67,99,100,104.
Cerrah, İ., Sevindik, M., Kavruk, M.(1998),
Güvenlik Güçleri İçin Yakın
Savunma Teknikleri, Başkent Klişe
ve Matbaacılık, Ankara, s.6.
Çepe, K. (1992), Futbol Müsabakalarında
Seyircilerin Saldırganlıkları Ve
Şiddet Sebepleri Üzerine Bazı
Araştırmalar, Yüksek Lisans Tezi,
Gazi Üniversitesi Sağlık Bilimleri
Enstitüsü, Beden Eğitimi ve Spor
ABD, Ankara,s.63,66.
Emniyet Genel Müdürlüğü [EGM] (2000),
Personel Bildirim Verileri, Emniyet
Genel Müdürlüğü Asayiş Dairesi
Başkanlığı, Ankara.
Erdemli, A. (1999), ‘’Taraftar’’,
www.radikal.com.tr/1999/06/24/yazar
lar/atterd/html.
Erdoğan,İ. ve Alemdar,K.(1994), Popüler
Kültür ve İletişim, Ümit Yayınları,
Ankara, s.95.
Fındıklı, R.(2000), "Polis Mesleğinin
Özellikleri ve Mesleki Kimlik
Olgusu", Polis Bilimleri Dergisi, 5-6
(2), s.1-16.
Fişek, K.(1997), ‘’İç Barışın Bütün Şartları
Mevcut’’, Hürriyet Gazetesi, 18
Kasım, s.23.
Göksu, T. (2000), "Panik Yönetimi", Polis
Bilimleri Dergisi, 5-6 (2), s.193-201.
Gültekin, O., Doğan, M., Doğan, A.,
Eylen, B. (2000), "Futbol
Sahalarında Şiddet ve Emniyet
Güçlerinin Tutumu Üzerine Bir
Araştırma", 21. Yüzyılda Polisin
Eğitimi Sempozyumu, Emniyet
Genel Müdürlüğü, Ankara, s.751.
Güven, Ö., Ayan, D. (1998), ’’Sporda
Özdeşleşme Üzerine Bir Düşünce’’,
Türk Yurdu, 18(133), Eylül, s.47-53.
Güven, Ö., Turgut, M. (2002), ’’Türkiye’de
Spor Kaynaklı Gençlik
Hareketleri:Atina Olayı’’, Toplumsal
Tarih, 18 (102), Haziran, s.56-59.
Keskin, H.K. (1998), Farklı Cinsiyetteki
Basketbol Seyircilerini
Saldırganlığa İten Faktörler
Üzerine Bir Araştırma, Yüksek
Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi
Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Beden
Eğitimi ve Spor ABD, Ankara, s.56-
58.
Kuru, E. (2002), ’’Görsel Medya ve Futbol
Seyircisinin Şiddet İlişkisi’’, İletişim
Dergisi, 14 Yaz, s.169-200.
Meral, Ü.(1995), ‘’Cemaatten Topluma,
Toplumdan Cemaate Kimlik
Ayrışması’’, Türk Sosyoloji Dergisi,1
(1), İstanbul, 69-75.
Özmaden, M., Yıldıran,İ.(2003), ‘’Futbola
İlişkin Dışsal Etkenlerin Seyirci
Saldırganlığı Üzerindeki Etki
Düzeylerinin Araştırılması’’, Beden
Eğitimi ve Sporda Sosyal Alanlar
Kongresi, 10-11 Ekim, Ankara,s.188-
198.
Pulur, A.(2001), "Sporda Şiddet ve
Saldırganlık", Türkiye Üniversite
Sporları Dergisi, 1, s.18-19.
260 Polislerin Spor Müsabakalarındaki Saldırgan Seyirciye Müdahale A.Pulur-İ.Kaynak
Rona, M.Ş. (2003), ’’Futbol
Müsabakalarında Şiddet Olaylarına
Karışarak Adli Kayıtlara Geçen
Seyircilerin Psiko-Sosyal Analizleri
Üzerine Bir Araştırma’’, Doktora
Tezi, Gazi Üniversitesi Sağlık
Bilimleri Enstitüsü, Beden Eğitimi ve
Spor ABD, Ankara, s.60,65.
Saltık, Y. (2002), ‘’Türkiye'de Taraftarlık
Anlayışı ve Futbolda Holiganizm’’,
http://www.sporline.com/haberprnt.ph
p?id=27&s=sporoscop, 7 Ekim 2002,
13:41.
Spor Müsabakaları Güvenlik Tedbirleri
Genelgesi, Genelge No: 0029,
s.1,2,4,9.
Şafak, A.(1998), Güvenlik Kuvvetleri ve
Polis Mevzuatı, 3.Baskı, Mina Ajans,
Ankara, s.56.
Talimciler, A.(1998), Türkiye'de Futbol
Fanatizmi ve Medya İlişkisi, Yüksek
Lisans Tezi, Ege Üniversitesi Sosyal
Bilimler Enstitüsü, Sosyoloji ABD,
İzmir, s.21,40.
Türkiye Futbol Federasyonu [TFF] (2000),
“Güvenliğin Yükünü Taşıyanlar”,
Futbol, Türkiye Futbol Federasyonu
Yayını, 12, s.18-20.
Tiryaki, Ş.(2000), Spor Psikolojisi, Eylül
Yayınları, Ankara, s.148,150.
Yüksel, H., Doğan, B., Moralı, S., Acar,
M.F. (1997), "Futbolda Şiddetin
Toplumbilimsel Boyutları", Futbol,
Bilim ve Teknoloji Dergisi, 97/3,
s.22,24.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com