You are here

KÜLTÜREL MİRAS FARKINDALIGI: CUMHURİYET ÜNİVERSİTESİ ÖĞRENCİLERİNE YÖNELİK BİR UYGULAMA ÇALIŞMASI

CULTURAL HERITAGE AWARENESS: STUDY OF AN APPLICATION FOR THE CUMHURİYET UNIVERSITY STUDENTS

Journal Name:

Publication Year:

Keywords (Original Language):

Abstract (2. Language): 
This study analyzed the awareness of the students at Cumhuriyet University toward the cultural heritage of the city of Sivas. The study set out from the result of another study carried out previously at the exploratory level and limited number of students1 The findings of the previous study revealed that the cultural heritage of the city was not known enough by the university students. This study followed a two-stage approach. The first stage developed earlier Cultural Heritage Awareness Scale used in the study, Cumhuriyet University main campus in the 3% sample taken by about 40,000 students from quota sampling is studying 1,200 people surveyed applied, incomplete and inaccurate questionnaires were obtained a total of 1128 surveys is removed. In this stage, students' levels of awareness for the cultural values of the city were detected, and Mann Whitney U and Kruskal Wallis H tests were conducted to determine whether there were differences between various groups. In the second stage of the study, four separate focus groups were created in order to determine the reasons of the low levels of cultural heritage awareness of the students who were reached via pollsters and surveys. The focus-group studies dwelled on the suggestions students developed in an effort to improve students' views and awareness of the cultural heritage. As a result of the research, it has been understood that university students generally have low awareness of cultural heritage. The areas where the students' awareness points are lowest are activities, lovers, and intangible cultural heritage; awareness of historical buildings, crafts and local food is moderate.
Abstract (Original Language): 
Bu çalışmada Cumhuriyet Üniversitesi öğrencilerinin, yaşadıkları şehir olan Sivas 'ın kültürel mirasına ilişkin farkındalıkları incelenmiştir. Çalışma, araştırmacılar tarafından daha önce keşfedici düzeyde ve sınırlı sayıda üniversite öğrencisi ile yapılmış olan başka bir çalışma sonuçlarından yola çıkmaktadır. Önceki araştırmanın bulguları, şehrin kültürel mirasının üniversite öğrencileri tarafından yeterince bilinmediğini ortaya koymuştur. Bu çalışmada iki aşamalı bir yaklaşım izlenmiştir. İlk aşamada daha önceki çalışmada uygulanan Kültürel Miras Farkındalık Ölçeği geliştirilerek, Cumhuriyet Üniversitesi merkez kampüsünde öğrenim görmekte olan yaklaşık 40.000 öğrenciden kota örneklemesi yoluyla alınan %3 örneklem ile 1200 kişiye anket uygulanmış, eksik ve yanlış anketler çıkarıldığında toplam 1128 anket elde edilmiştir. Bu aşamada öğrencilerin şehrin kültürel değerlerine ilişkin farkındalık düzeyleri saptanarak; çeşitli gruplar arasında farklılık olup olmadığına ilişkin Mann Whitney U ve Kruskal Wallis H testleri yapılmıştır. Çalışmanın ikinci aşamasında; öğrencilerin kültürel miras farkındalıklarının düşük olmasının nedenlerini tespit edebilmek amacıyla anketörlerden ve anketle ulaşılan öğrencilerden dört ayrı odak grup oluşturulmuştur. Odak grup çalışmalarında; öğrencilerin kültürel miras farkındalığına ilişkin görüşleri ve farkındalığı artırmak için geliştirdikleri öneriler üzerinde durulmuştur. Yapılan araştırma sonucunda üniversite öğrencilerinin genel olarak kültürel mirasa ilişkin farkındalıklarının düşük olduğu anlaşılmıştır. Öğrencilerin farkındalık puanlarının en düşük olduğu alanlar etkinlikler, âşıklar ve somut olmayan kültürel miras olurken; tarihi yapılar, el sanatları ve yöresel yemeklere ilişkin farkındalık orta düzeydedir.
86
100

REFERENCES

References: 

AAS, C., LADKİN, A. ve
FLETCHER
, J. (2005). Stakeholder Collaboration And Heritage Management. Annals of Tourism Research, 32(1): 28-48.
ALİAĞAOĞLU, A. (2004). Sosyo-Kültürel Miras Turizmi ve Türkiye'den Örnekler. Erişildiği adres: http://dergiler.ankara.edu.tr/dergiler/ 33/825/10465.pdf
ALZAHRANI, D.A.
(2013)
. The Adoption Of A Standard Definition Of Cultural Heritage. International Journal of Social Science and Humanity, 3(1): 9-12.
BEDATE, A., HERRERO, L.C. ve ÂNGEL SANZ, J.S.
(2004)
. Economic Valuation Of The Cultural Heritage: Application To Four Case Studies ın Spain. Journal of Cultural Heritage, 5: 101-111.
BOWITZ, E. ve IBENHOLT, K. (2009). Economic Impacts Of Cultural Heritage - Research And Perspectives. Journal Of Cultural Heritage, 10(1): 1-8.
CHOI, A.S., RITCHIE, B.W., PAPANDREA, F. ve BENNETT, J. (2010). Economic Valuation Of Cultural Heritage Sites: A Choice Modeling Approach. Tourism Management, 31(2): 213-220.
ÇETİN, T. (2010). Cumalıkızık Köyünde Kültürel Miras ve Turizm Algısı, Milli Folklor, 22(87):181-
190.
DUMCKE, C. ve GNEDOVSKY, M.
(2013)
. "The Social and Economic Value of Cultural Heritage: Literature Review" EENC Paper, July, 1-145.
EMİR, O. ve AVAN, A. (2010). Yabancı Turistlerin Satın Alma Karar Sürecinde Kültürel Varlıkların Etkisi: Konya Örneği, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 24:1-17.
98
Akademik
Araştırmala
r ve Çalışmalar Dergisi
Cilt: 9, Sayı: 16, Yıl: 2017
Journal of Academic Researches and Studies
Vol: 9, No: 16, Year: 2017
JOKILEHTO, J. (2005). Definition Of Cultural Heritage, References To Documents İn History. Retrieved From http://cif.icomos.org/pdf docs/Documents%20on%20line/Heritage%20 definitions.pdf
KARADOĞAN, S. ve YILDIRIM, A. (2010). Silvan (Diyarbakır)' da Az Bilinen Bir Doğal- Kültürel Miras: Hassuni Mağaraları Ve Antik Kenti, I. Disiplinlerarası Turizm Araştırmaları Kongresi
Bildiri Kitabı:74-79.
KIM, S.S., WONG, K.F. ve CHO, M. (2007). Assessing The Economic Value Of A World Heritage Site And Willingness-To-Pay Determinants: A Case Of Changdeok Palace. Tourism Management, 28(1): 317-322.
MAZZANTI, M. (2002). Cultural Heritage As Multi-Dimensional, Multi-Value And Multi-Attribute Economic Good: Toward A New Framework For Economic Analysis And Valuation. The Journal Of Socio-Economics, 31(5): 529-558.
MAZZANTI, M. (2003). Valuing Cultural Heritage In A Multi-Attribute Framework Microeconomic Perspectives And Policy Implications. The Journal Of Socio-Economics, 32(5): 549-569.
MCKERCHER, B., HO, P.S. ve CROS, H. (2005). Relationship Between Tourism And Cultural
Heritage Management: Evidence From Hong Kong. Tourism Management, 26(4): 539-548.
MOURATO, S. ve MAZZANTI, M. (2002). Economic Valuation Of Cultural Heritage: Evidence And Prospects, İn Marta De La Torre (Ed.), Assessing The Values Of Cultural Heritage. Los Angeles: The Getty Conservation Institute.
NAKİP, M.(2013).Pazarlama Araştırmalarına Giriş (SPSS Uygulamalı).Seçkin Kitabevi, Ankara.
ÖLÇER ÖZÜNEL,
E
. (2011). Kültür Turizminde Yöresel ve Otantik Olanı Sorgulamak ve Tüketilmiş Mekânları Yeniden Üretmek Üzerine, Turkish Studies, 6 (4): 255-262.
RATANAKOMUT, S. (2006). Community Awareness And Cultural Tourism Sustainability. In APEC
Study Center Consortium Conference. Ho Chi Minh City, Viet Nam.
RUIJGROK, E.C.M. (2006). The Three Economic Values Of Cultural Heritage: A Case Study İn The Netherlands. Journal Of Cultural Heritage, 7: 206-213.
SHANKAR, B. ve SWAMY, C. (2013). Creating Awareness For Heritage Conservation İn The City Of Mysore: İssues And Policies. International Journal Of Modern Engineering Research
(IJMER), 3(2): 698-703.
SİDEKLİ, S. ve KARACA, L. (2013). Sosyal Bilgiler Öğretiminde Yerel, Kültürel Miras Öğelerinin Kullanımına İlişkin Öğretmen Adayı Görüşleri, Gaziosmanpaşa Bilimsel Araştırma Dergisi,5:
20-38.
"Sivas'ta Kültür Turizmi", http://www.sivaskulturu.com/turizm/sivasta-kultur-turizmi/, Erişim Tarihi:26.04.2017.
TAYLOR, K.
(2007)
. Cultural Heritage Management: A Possible Role For Charters And Principles İn Asia. International Journal Of Heritage Studies, 10(5): 417-433.
TEO, P. ve HUANG, S. (1995). Tourism And Heritage Conservation İn Singapore, Annals Of Tourism Research, 22(3): 589-615.
TÖREN, E., KOZAK, N. ve DEMİRAL, G.N. (2012). Eskişehir'in Kültürel Miras Varlıklarının Korunmasında Kamu Kurumlarının Rolü, Aksaray Üniversitesi İİBF Dergisi, 4(2):69-88.
UNESCO (1972). Convention Concerning The Protection Of The World Cultural And Natural Heritage. Retrieved From http: //whc.unesco.org/en/ conventiontext/
UNESCO (1999). Operational Guidelines For The Implementation Of The World Heritage Convention. Retrieved From http://whc.unesco.org/archive/opguide99.pdf
99
Akademik
Araştırmala
r ve Çalışmalar Dergisi
Cilt: 9, Sayı: 16, Yıl: 2017
Journal of Academic Researches and Studies
Vol: 9, No: 16, Year: 2017
UNESCO
(2003)
. Convention For The Safeguarding Of The İntangible Cultural Heritage. 32nd Session Of The General Conference. Retrieved From http://www.unesco.org/culture/ich/en/ convention
VECCO, M. (2010). A Definition Of Cultural Heritage: From The Tangible To The İntangible. Journal Of Cultural Heritage, 11: 321-324.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com