You are here

TÜRKİYE VE YENİ MEDYA POLİTİKALARI: KÜRESEL MEDYA YÖNETİMİ ÇAĞINDA ULUS DEVLET İÇİN UMUT VAR MI?

TURKEY AND THE NEW MEDİA POLİCİES: ARE THERE ANY HOPES FOR THE NATİON STATES İN THE AGE OF GLOBAL MEDİA GOVERNANCE ?

Journal Name:

Publication Year:

Author NameUniversity of Author
Abstract (2. Language): 
Since the early 1990’s, there is a growing emphasis on free trade in global media governance, which could rock the foundations of media regulation in western democracies. Even, the concept of global information society and in this regard global information infrasturucture those are integrated the globalization and developments in information and communication technologies have taken center – stage position on the political agendas of several international institutions and developing states goverments, like Turkey. However in order to profit from information and communication technologies it is proposed to liberalized markets and deregulated communication sector. Under these circumtances, in some countries, such as Turkey, which have given preference to neo liberal and export based development policies, nation – states approaches to information and communication policies have changed, like the “national innovation systems” and “national innovation capabilities”. These condition in the benefits of information and communication technologies is shared and fostered by international organizations. This study is deal with the process of transformation in information and communication technologies policy, and in this regard, tools of policy taken away from Turkey via neo liberal policies whitin critical economy politics. In this study, as a case of the privatization of Turk Telecom, emphasize the proposed policies and to question their impact of the implimentation of these policies in the Turkey.
Abstract (Original Language): 
1990’lı yılların başından itibaren, küresel medya yönetiminde “serbest ticaret” üzerine yapılan vurgu, liberal demokrasilerde medya düzenlemelerini önemli ölçüde dönüştürmüştür. O kadar ki; küresel enformasyon toplumu ve bu bağlamda küresel enformasyon alt yapısı kavramları, küreselleşme süreci ile enformasyon ve iletişim teknolojileri alanında yaşanan gelişmeleri birleştiren kavramlar olarak, uluslararası örgütlerin ve Türkiye gibi gelişmekte olan ülkelerin hükümetlerinin politik gündemlerinde önem kazanmıştır. Ancak, gelişmekte olan ülkelere, enformasyon ve iletişim teknolojilerinden yararlanabilmek için piyasaların rekabete açılması ve iletişim sektörünün giderek kuralsızlaştırılması önerilmektedir. Böylesi bir durumda, tercihini dışa açılma – neo liberal politikalar yoluyla büyümeye geçiş yönünde kullanan Türkiye gibi ülkelerde, devletin enformasyon ve iletişim teknolojileri alanına yaklaşımı değişmiş, bu alanda ulusal yenilik gibi teknoloji geliştirecek politikaların niteliği farklılaşmıştır. Enformasyon ve iletişim teknolojilerine ilişkin sözü edilen durum, bir dizi uluslararası örgüt tarafından paylaşılmakta ve hatta teşvik edilmektedir. Bu çalışmada, neo liberal politikalar eşliğinde Türkiye’nin elinden alınan politika araçları, eleştirel ekonomi politik bir yaklaşım içerisinden Türk Telekom’un özelleştirilmesi örneğinde değerlendirilmektedir. Türkiye’nin enformasyon ve iletişim politikalarındaki değişim süreci ele alınmakta ve neo liberal politikalar çerçevesinde, iletişim alanının yeniden yapılandırılmasının Türkiye için yarattığı sorunlar üzerinde durulmaktadır.
1-32

REFERENCES

References: 

BAR, François ve Christian Sandvig (2008). “US Communication Policy after Convergence”. Media,
Culture and Society Vol 30(4) London, Thousand Oaks ve New Delhi: Sage Publication. 531 – 550.
BARRETT, Oliver Boyd (2006). “Cyberspace, Globalization and Empire”. Global Media and
Communication Vol2(1). Los Angeles, London, New Delhi ve Singapore: Sage Publications. 21 – 41.
BAŞARAN, Funda (2004). “Enformasyon Toplumu Politikaları ve Gelişmekte Olan Ülkeler”.
İletişim Araştırmaları 2004. 2(2). Ankara: Ankara Üniversitesi İletişim Fakültesi Yayınları. 7 – 31.
BONDEBJERG, Ib ve GOLDING, Peter (2004). “Introduction: Changing Media – Changing Europe:
Interdiciplinary and Dynamic Research Agenda”. European Culture and the Media: Changing
Media – Changing Europe Series Volume 1. İçerisinde. Ed: Ib Bondebjerg ve Peter Golding.
Bristol: Intellect Books. 9 – 19.
CHRISTOU, George ve SIMPSON, Seamus (2007). “Gaining a Stake in Global Internet Governance:
The EU, ICANN and Strategic Norm Manipulation”. European Journal of Communication Vol
22(2). London, Los Angeles, New Delhi ve Singapore: Sage Publications. 147 – 164.
COLLINS, Richard (2006). “Internet Governance in the UK”. Media, Culture and Society Vol 28(3).
London, Thousand Oaks ve New Delhi: Sage Publication. 337 – 358.
COOKE, Louis (2007). “Controlling the net: European Approaches to Content and Access
Regulation”. Journal of Information Science. 33(3). London, Thosand Oaks ve New Delhi: Sage
Publication. 360 – 376.
GERAY, Haluk (2002). İletişim ve Teknoloji: Uluslararası Birikim Düzeninde Yeni Medya
Politikaları. Ankara: Ütopya Yayınevi.
GOLDING, Peter (2003). “Küresel Köy mü? Kültürel Yağma mı? İletişim Devriminin Eşitsiz Mirası”.
Çev: Nil Senem Çınga, Erhan Baltacı ve Özge Yalçın. Ed: Robert McChesney, Ellen Meiksins Wood
ve John Bellamy Foster. Ankara: Epos Yayınevi.
http//www.internetworldstats.com (b). “Internet Users in the World”.
http://www.bilgitoplumu.gov.tr/yayin/TUENA – RAPOR.pdf
http://www.internetworldstats.com (a). “Internet Usage Statistics: The Internet Big Picture. World
Internet Users and Population Stats”.
http://www.internetworldstats.com (c). “Internet Users in the European Union”.
http://www.internetworldstats.com (d). “Internet Usage in the European Union Candidate Countries”.
httpe://www.tk.gov.tr/Türk Telekom’un Özelleştirme Süreci ve Sonrasındaki Gelişmeler ve Sektöre
Etkileri. Hazırlayanlar: M. Kasım Cantekinler, A. Deniz Çaycı, Özlem Daşdemir, Faruk Yayla,
Ramazan Yılmaz.
HUMPHREYS, Peter (2002). “Europanization, Globalization and Policy Transfer in the European
Union: The Case of Telecommunications”. Convergence: The International Journal of Research
into New Media Technologies. Vol8(3). London, New York, Thousand Oaks ve New Delhi: Sage
Publications. 52 – 79.
KAZGAN, Gülten (2002). Tanzimattan 21. Yüzyıla Türkiye Ekonomisi. İstanbul: Bilgi Üniversitesi
Yayınları.
LIVINGSTONE, Sonia, LUNT, Peter ve MILLER, Laura (2007). “Citizens, Consumers and the
Citizen – Consumer: Articulating the Citizen Interest in Media and Communications Regulation”.
Discourse& Communication. Vol 1(1). London, Thousand Oaks ve New Delhi: Sage Publication. 63
– 89.
MICHALIS, Maria (1999). “European Broadcasting and Telecoms: Towards a Convergent Regulatory
Regime ?”. European Journal of Communications 14(2). London, Thousand Oaks ve New Delhi:
Sage Publications. 147 – 171.
ÖNDER, Can (2005). “Türk Telekom’un Özelleştirilmesi: İslami Sermaye Üzerine, İtalyan Sosu”.
http://www.sendika.org. 1 – 3.
PICARD, Victor (2007). “Neo Liberal Visions and Revisions in Global Communication Policy From
NWICO to WSIS”. Journal of Communication Inquiry. Vol:31 Number: 2. London, Thousand
Oaks ve New Delhi: Sage Publications. 118 – 139.
PUPPIS, Manuel (2008). “National Media Regulation in the Era of Free Trade: The Role of Global
Media Governance”. European Journal of Communication Vol23(4). Los Angeles, London, New
Delhi ve Singapore: Sage Publications. 405 – 424.
RABOY, Marc (2002). “Media Policy in the New Communications Environment”. Global Media
Policy in the New Millenium. Ed: Marc Raboy içinde. Luton: University of Luton Press. 3 – 16.
SCHILLER, Dan (1999). Digital Capitalism: Networking the Global Market System. Chambridge:
MIT Press.
SCHILLER, Dan (2006). “İletişim ve Kriz: Enformasyona Dayalı Kapitalizm ve Kontrol Devleti”.
İletişim Kuram ve Araştırma Dergisi. Sayı: 23, 27 – 40. Ankara: Gazi Üniversitesi İletişim
Fakültesi Yayınları.
SCHNEIDER, Volker (1997). “Different Roads to the Information Society ? Comparing U.S and
European Approaches from a Public Policy Perspective”. The Social Shaping of Information
Superhighways içinde. Der: Herbert Kubicek, Robin Williams ve William H. Dutton. Frankfurt:
Campus Verlag Press. 339 – 357.
SIMPSON, Seamus (2005). “Telekomünikasyonda Pazarın Serbestleşmesi ve Avrupa Birliği
Düzenleme Çerçevesinin Doğuşu: Yapısal Değişim ile Ulusal ve Avrupa Düzeyleri Arasındaki
Etkileşim”. Avrupa Birliği ve Türkiye’de İletişim Politikaları: Pazarın Düzenlenmesi, Erişim ve
Çeşitlilik içinde. Der: Mine Gencel Bek ve Deirdre Kevin. Ankara: Ankara Üniversitesi Basımevi. 37
– 75.
ŞENES, Fikret (2004). “Sermaye Birikiminin Çelişkili Sürekliliği Türkiye’nin Küresel Kapitalizmle
Bütünleşme Sürecine Eleştirel Bir Bakış”. Neoliberalizmin Tahribatı:2000’li yıllarda Türkiye
içinde. Ed: Neşecan Balkan, Sungur Savran. İstanbul: Metis Yayınları. 9 – 44.
TÖRENLİ, Nurcan (2005). “Türkiye’de Telefon Haberleşmesi Alanında Yaşanan Dönüşüm: Neo
Liberal Politikalar Eşliğinde Ulus Devletin Elinden Alınan Politika Araçları”. Kültür ve İletişim 8(1).
Ankara: Ankara Üniversitesi İletişim Fakültesi Yayınları. 11 – 40.
WHEELER, Mark (2002). “Tuning into the New Economy: The European Union’s Competition
Policy in a Converging Communications Environment”. Convergence: The International Journal of
Research into New Media Technologies. Vol8(3). London, New York, Thousand Oaks ve New
Delhi: Sage Publications. 98 – 116.
WINSECK, Dwayne (2002a). “Netscapes of Power: Convergence, Consolidation and Power in the
Canadian Mediascape”. Media, Culture&Society. Vol: 24. London, Thousand Oaks ve New Delhi:
Sage Publication. 795 – 819.
WINSECK, Dwayne (2002b). “Wired Cities and Transnational Communications: New Forms of
Governance for Telecommunications and the New Media”. Handbook of New Media içinde Ed: Leah
A. Lievrouw ve Sonia Livingstone. London, Thousand Oaks ve New Delhi: Sage Publication. 393 –
410.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com