You are here

BATI-DIŞI MÜZİK EĞİTİMİ YÖNTEMLERİ MÜZİK EĞİTİMİ DİSİPLİNİNE NE KAZANDIRABİLİR? “ROMAN MÜZİK EĞİTİMİ ÖRNEK DURUMU” ÜZERİNE KÜLTÜREL VE PEDAGOJİK BİR ANALİZ

NON-WESTERN METHODS OF MUSIC TRAINING WHAT CAN WE BRING INTO THE DISCIPLINE OF MUSIC TRAINING? A CULTURAL AND PEDAGOGICAL ANALYSIS ON THE “CASE OF ROMANIAN MUSICAL TRAINING”

Journal Name:

Publication Year:

Abstract (2. Language): 
This study is aimed to criticize the musical training tradition of Romanian people, a nomadic ethnicity group who moved from the northwest India to nearly every corner of the world in the 5 th century and has earned their keep mostly on professional music. It suggests a philosophical critic on applying the training method used by Romanian musicians into contemporary training atcertain points. Initially, it is explained as to what kind of science the training is and why it descends from the west. It is also described that attributing the science ofmusical training to only one specific culture results in some advantages provided by the rooted-cultural heritage of the west as well as several disadvantages, and that these disadvantages would be solved out via certain methods permuted from musical teachings based on alternative cultures. The useful points and differences concerningRomanian culture of music and cultural transmission/training methods have all been touched in the context of creating an alternative musical training, and in this respect Romanian musical training is assigned to be ‘an ethnical method’ closest to the innovative methods byOrff and Suzuki who are composers and educationalists.
Abstract (Original Language): 
Bu çalışma, 5. yy. dan itibaren anavatanlarıKuzeybatıHindistan’dan düzenli aralıklarla çıkarak dünyanın dört bir yanına dağılan ve geçimlerini ağırlıklıolarak profesyonel müzisyenlikten sağlayan göçebe bir etnisite olan Roman halkının müzik eğitimini kritize etmek üzere oluşturulmuştur. Roman müzisyenlerin kullandığıeğitsel yöntemin belirli noktalarda çağdaşeğitim için uygulanmasıüzerine felsefi bir kritik yapmak hedeflenmiştir. Öncelikle eğitimin nasıl bir bilim olduğu ve niçin Batıçıkışlıolduğu üzerinde durulmuştur. Müzik eğitimi biliminin tek bir kültürün ürünü olmasıdurumunun, Batının köklü kültürel mirasının sağladığıavantajlarının yanısıra bir takım dezavantajlarıda olduğu ve bu dezavantajların, alternatif kültürlere dayalımüzik eğitimlerinden devşirilen bir takım yöntemlerle aşılabileceği üzerinde durulmuştur. Yine Roman müzik kültürüne ve kültürel aktarım/eğitim yöntemine ilişkin farklılıklar ve olumlu noktalar, alternatif bir müzik eğitimi oluşturabilme bağlamında ele alınmışve bu anlamda Roman müzik eğitiminin, birer besteci ve eğitimci olan Orff ve Suziki’ye ait yenilikçi yöntemlere en yakın ‘etnik bir yöntem’ olduğu saptanmıştır.

REFERENCES

References: 

• ARAYICI, Ali (2008), “Avrupa’nın VatansızlarıÇingeneler”, İstanbul: Kalkedon
Yayınları.
• ARMAOĞLU, Fahir (2006), “19. Yüzyıl Siyasi Tarihi”, İstanbul: Alkım Yayınevi.
• CHAMPBELL, Patricia Shehan; DEMOREST, Steven M; MORRİSON, Steven J.
(2008), “Musician & Theacher: an Orientation to Music Education”, New York/London:
W. W. Norton & Company.
• ÇELİKKAYA, Hasan (2009), “Eğitim Bilimlerine Giriş”, Ankara: Nobel Yayınevi.
• ELLIOTT, David J. (1995), “Music Matters:a New Philosophy of Music Education”,
New York/Oxford: Oxford Universty Press.
• ERSOY, Özlem (2003), “Ritm”, Müziğin Okul Öncesi Eğitimde Kullanılması, Ankara:
Kök Yayıncılık.
• FRITH, Simon (2000), “Popüler Müziğin Endüstrileşmesi”, Popüler Müzik ve İletişim,
Ed. James Lull, İstanbul: Çivi Yazıları.
• GEDİKLİ, Erdem (2007), “Müzik Eğitimi”, Bursa: Ezgi Kitabevi.
• KILINÇER, Zafer (2012), “ ‘Kültürel Kimlik’ ve ‘Kültürel Adaptasyon’ Kavramları
Çerçevesinde Malatya Romanlarının Müzik Pratikleri”, İnönü Üniversitesi Sosyal
Bilimler Enstitüsü YayınlanmamışYüksek Lisans Tezi.
• PHELPS, Roger P; SADOFF, Ronald H;WARBURTION, Edward C; FERRARA
Lawrence (2005), Ed. by Phelps, Roger P. “A Guide to Research in Music Education”,
Maryland-Toronto-Oxford: The Scarecrow Press.
• ÖZGÜL, İlhan (2009), “Müzik Eğitimi ve Öğretimi”, Ankara: Pegem Yayıncılık.
• ÖZKAN, Ali Rafet (2000), “Türkiye Çingeneleri”, Ankara: T. C. Kültür Bakanlığı
Yayınları
• TURANÎ, Adnan (2010), Dünya Sanat Tarihi, İstanbul: Remzi Kitabevi.
• SUZUKİ, Shinichi (2010), “Sevgiyle Eğitmek”, çev. J. Y. Dittgen, İstanbul: Porte Müzik.
• UÇAN, Ali (1997), “Müzik Eğitimi: Temel Kavramlar, İlkeler, Yaklaşımlar”, Ankara:
Müzik Ansiklopedisi Yayınları.
• YILDIZ, Gökay (2002), “İlköğretimde Müzik Öğretimi”, Ankara: AnıYayıncılık.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com