You are here

Göllerin Ekolojik Durumunun Değerlendirilmesinde Fitoplankton Topluluklarının Kullanılması

The Use of Phytoplankton Communities in the Assessment of the Ecological State of Lakes

Journal Name:

Publication Year:

Keywords (Original Language):

Abstract (2. Language): 
Water resources have been affected many negative factors. A variety of physico-chemical methods and/or bioindicators are used for the monitoring and evaluation of the status of water bodies. Water Framework Directive was adopted in 2000 by the European Union. It aims the sustainable use of surface and groundwaters. Phytoplankton, phytobenthos, macrophytes, macroinvertebrates and fish were identified as ecological quality indicators in the implementation of Water Framework Directive in lakes. In this study, the use of phyoplankton functional groups and communities in the assessment of the ecological state of lakes were examined. Furthermore, some literatures in Turkish and European lakes on phytoplankton communities were summarized.
Abstract (Original Language): 
Su kaynakları birçok olumsuz faktörden etkilenmektedir. Su kütlelerinin izlenmesi ve durumlarının değerlendirilmesinde çeşitli fiziko-kimyasal yöntemler ve/veya biyoindikatörler kullanılmaktadır. Avrupa Birliği’nde 2000 yılında yürürlüğe giren Su Çerçeve Direktifi yüzey ve yeraltı sularının sürdürülebilir kullanımını hedeflemektedir. Su Çerçeve Direktifi’nin göllerde uygulanmasında, fitoplankton, fitobentos, makrofitler, makroomurgasızlar ve balık ekolojik kalite göstergeleri olarak belirlenmiştir. Bu çalışmada, fitoplankton fonksiyonel grupları ve göllerin ekolojik durumlarının belirlenmesinde fitoplankton topluluklarının kullanımı incelenmiştir. Ayrıca Türkiye ve Avrupa’daki göllerde fitoplankton topluluklarına ilişkin olarak yapılan bazı çalışmalar özetlenmiştir.
99-105

REFERENCES

References: 

Albay, M. ve Akçaalan, R. 2003. Factors influencing the phytoplankton steady state assemblages in a drinking-water
reservoir (Ömerli Reservoir, Istanbul). Hydrobiologia, 502; 85-95.
Anonymous 2000. Water Framework Directive, EU. http://ec.europa.eu.
Cabecinha, E., Cortes, R., Cabral, J.A., Feresa, T., Lourenço, M. ve Pardal, M.A. 2008. Multi-scale approach using
phytoplankton as a first of step towards the definition of the ecological status of reservoirs. Ecological Indicators,
372; 1-16.
Clements, F.E. 1916. Plant Succession: An Analysis of the Development of Vegetation. Carnegie Institute, Washington.
Cox, E.J. 1991. What is the basis for using diatoms as monitors of river quality? In: Use of Algae for Monitoring Rivers,
Whitton, B.A., Rott, E., Fredrich, G. (Editors), Universitat Innsbruck, 33-40.
Demir N., Dural B. ve Fakıoğlu Ö. 2008. Su Çerçeve Direktifi’ne Göre Göllerin Ekolojik Durumunun İzlenmesinde
Fitoplankton Topluluklarının Kullanımı. III. Ulusal Limnoloji Sempozyumu. 27-29 Ağustos 2008, İzmir.
Gleason, H. 1927. Further views on the succession-concept. Ecology, 8: 299-326.
Lepistö, L. ve Rosenström, U. 1998. The most typical phytoplankton taxa in four lakes in Finland. Hydrobiologia, 369/370:
89-97.
Mischke, U., Nixdorf, E., Hoehn, U. ve Riedmüller, U. 2002. Möglichkeiten zur Bewertung von seen anhand des
Phytoplanktons. Aktueller Stend in Deutschland. Aktuelle Reihe 5/02: 25-37, Brandenburgische Technishe
Universitat, Cottbus.
Naselli Flores, L., Padisak, J. ve Dokulil, T. 2003. Phytoplankton and Equilibrium Concept: The Ecology of Steady-State
Assemblages. Hydrobiologia, 502.
Nygaard, G. 1949. Hidrobiological studies on some Danish ponds and lakes. Part II: The quotient hypothesis and some little
known plankton organisms. Kongelige Danske Videnskabernes Selskab Biologiske Skrifter, 7:1-293.
Padisak, J., Borics, G., Feher, G., Grigorszky, I., Oldal, A., Schmidt ve Zambone-Doma, Z. 2003. Dominant species and
frequency of equilibrium phases in late summer phytoplankton assemblages in Hungarian small shallow lakes.
Hydrobiologia 502: 157-168.
Padisak, J., Grigorszky, I., Borics, G. ve Soroczki-Pinter, E. 2006. Use of phytoplakton assemblages for monitoring
ecological status of lakes within the Water Framework Directives: the assemblage index. Hydrobiologia, 1-14.
Padisak, J., Crossetti, L.O. ve Naselli-Flores, L. 2009. Use and misuse in the application of the phytoplankton functional
classification: a critical review with updates. Hydrobiologia, 621; 1-19.
Pulatsü, S, Köksal, G. ve Bakan Demir, N. 1998. Introduction to Limnological Survey in Mogan Lake, Central Anatolia,
Turkey. In: Çelikkale, S., Düzgüneş, E., Okumuş, İ. (Eds) The Proceedings of First International Symposium on
Firsheries and Ecology 2-4 Sept., Trabzon, pp: 385-393.
Reynolds, C.S. 1980. Phytoplankton assemblages and their periodicity in stratifying lake systems. Holarctic Ecology, 3: 141-
159.
Reynolds, C.S. 1997. Vegetation Processes in the Pelagic. Ecology İnstitute, Oldendorf/Luhe, Germany.
Reynolds, C.S., Huszar V., Kruk, K., Naselli-Flores, L. ve Melo, S. 2002. Towards classification of the freshwater
phytoplankton. Journal of Plankton Research, 24: 417-428.
Scheffer, M., Reinaldi, S., Huisman, J. ve Weissing, F.J. 2003. Why plankton communities have no equilibrium: solutions to
the paradox. Hydrobiologia, 491: 9- 18.
Sommer, U. 1986. The periodicity of phytoplankton in Lake Constance (Bodensee) in comparation to other deep lakes of
central Europe. Hydrobiologia,138: 1-7.
Tanyolaç, J. 2009. Limnoloji. Hatiboğlu Basımevi, 294, Ankara.
Thunmark, S. 1945. Zur Soziologie des Süsswasserplanktons. Eine methodisch ökologische Studie. Folia Limnologica
Skandinavica, 3:1-66.
Soylu, E.N. ve Gönülol, A. 2010. Functional Classification and Composition of Phytoplankton in Liman Lake. Turkish
Journal of Fisheries and Aquatic Science, 10; 53-60.
Yerli, S., Aldemir, A., Altındağ, A., Aykurt, A., Mutlu, B., Manav, E., Türkozan, O., Erik, S. ve Yiğit S. 2002, Mogan Gölü
Havzası Biyolojik Zenginliğinin Tespiti ve Yönetim Planı, ÇBÖÇKKB Yayını, Ankara, 165.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com