EVALUATION OF THE FRACTURE RESISTANCE OF TEETH USED DIFFERENT CLASS II CAVITY DESIGN
Journal Name:
- Atatürk Üniversitesi Diş Hekimliği Fakültesi Dergisi
Key Words:
Keywords (Original Language):
Abstract (2. Language):
The aim of this study was to evaluate the fracture resistance of posterior restorative materials applied to class II cavities prepared by different methods.
Forty freshly extracted caries free human maxi/aary premoaar teeth were used nn this study. The teeth were randomty divided into 4 groups of each including 10 premolars. Group 1 was served as control and any treatment procedure was applied. The teeth in groups 2, 3 and 4 were respectively prepared as classical class II cavity, modified class II cavity and tunnel cavity. After completion of prepared cavities, the teeth were restored using a posterior composite resin (Dentsply, Kontstanz, Germany). All teeth were placed an Instron testing machine and the compressive force was apptted at a crosshead speed of 1 mm/mnn until the fracture was occurred. The forces requrred to fracture the specimens were recorded as Newton. The obtained data was statistically evaluated by using one-way ANOVA and Tukey tests.
The mean load necessary to fracture the samples nn each group was (nn N): Group 1: 828.23±118.21, Group 2: 779.32±139.99, Group 3: 799.82±117.26, Group 4: 805.39±108.68. There was no statistically significant difference between the groups (p> 0.05).
In the conclusion, it was found that use of different cavity design in restoration of the teeth was not affected the fracture resistance of the teeth.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language):
Bu çalışmanın amacı; farklı yöntemlerle hazrraanan II. sınıf kavttelere uygulanan posterior restoratif materyallerin kırı/ma dayanıklılıklarının değerlendirilmesidir.
Bu çalışmada 40 adet çürüksüz yeni çekilmşş insan premolar dişi kullanıldı. Diş/er her brr grupta 10 adet diş olacak şekilde rastgele dört gruba ayrıldı. Grup 1 kontrol grubu oaarak ayrldı ve herhangi brr iş/em uygu/anmadı. Grup 2, 3 ve 4 teki diş/erde sırasıyla klasik sınıflI kavtte, modifiye sınıflI kavtte ve tünel kavtteler hazırlandı. Kavtte preparasyon/arı hazır/andıktan sonra dişler posterior kompozit (Dentsp/y, Kontstanz, Germany) ile restore edildi. Örnekler Instron test cihazına bağlandı ve okluzal yüzeyleri kırılma görülene kadar lmm/dk hzaa sıkıştrrma kuvvetlerine maruz bırakıldı. Örneklerin kırı/ması için gerekti o/an sıkıştırma kuvvetleri Newton olarak kaydedildi. Elde edilen veriler tek yönlü varyans anatizi ve Tukey testleri kulan/arak istatistkksel oaarak anatz edildi. Her gruptaki örnek/erin kırılması için gerekli orta/ama kuvvetler şu şekilde belir/endi.
Grup 1: 828.23±118.21, Grup 2: 779.32±139.99, Grup 3: 799.82±117.26, Grup 4: 805.39±108.68. Grupaar arasında istatistkksel oaarak önemli bir farklılık bulunamadı (p> 0.05).
Sonuç oaarak dişlerin restorasyonunda fark/ı kavtte dizaynlarının kullanılmasının diş/erin kırı/ma dayanımında etkili olmadığı bulundu.
FULL TEXT (PDF):
- 2
1-6