İbn Sina’nın Selbî Yorumlama Metodu

Altıntaş, H. (2002). İbn Sînâ Metafiziği. Ankara: Kültür Bakanlığı Yay.
Angeles, P. A. (1981). A Dictionary of Philosophy. London: Harper & Row, Publishers.
Atay, H. (1974). Fârabi ve İbn Sînâ ’ya göre Yaratma. Ankara: AÜ Yay.
Bingöl, A. “İbn Sînâ’da Mantıkî Mâhiyet ve Bilinmesi”, Uluslararası İbn Türk, Hârezmi,
Fârâbî, Beyrûnî ve İbn Sînâ Sempozyumu Bildirileri, (Mayıs 1990). (ss. 139–146) Ankara:
Ankara Tarih Kurumu Basımevi.
İbn Sina’nın Selbî yorumlama Metodu 67
Buijs, J. A. (1988). “The negative Theology of Maimonides and Aquinas”, The Review of
Metaphysics. Vol: XLI, Number: 4, s.727.
Burrell, A. (1986). Knowing the Unknowable God: Ibn-Sina, Maimonides, Aquinas. Notre
Dame, Indiana: University of Notre Dame Press.
Cevizci, A. (1999). Ortaçağ Felsefesi Tarihi, Bursa: Asa Kitabevi.
Delhili, R. Efendi. (1972). İzharu’l-Hak. (Çev. Ömer Fehmi Efendi ve Nüzhet Efendi).
İstanbul: Sönmez Neşriyat.
Drory, J. (Ed.) (1996).“The Early Decades of Ayyûbid Rule”, Perspectives on Maimonides:
Philosophical and Historical Studies. London: Vallentine Mitchell & Co. Ltd. Press.
Ehrenkreutz, A. S. (1996). Perspectives on Maimonides: Philosophical and Historical
Studies. Kraemer Joel L. (Ed.) “Saladin’s Egypt and Maimonides”, (ss. 303–308) London:
Vallentine Mitchell & Co. Ltd. Pres.
Fârâbî. (trhs.). “Fusûsü’l–hikem”, Fârâbî. (Çev. H. Ziya Ülken ve Kivamettin Burslav),
İstanbul: Kanaat Kitabevi.
Fazlu’r-Rahman. (1990). “God and Creation: An Ecumenical Symposium.” David B. Burell
and Bernard, Mc Ginn (Editors), İbn Sina’s Theory of the God-World Relationship,
(ss. 50–72). Indiana: University of Notre Dame Pres.
Gölcük, Ş. ve Toprak, S. (1988). Kelâm. Konya: SÜ İlh. Fak. Yay.
Hyman, A. (1996). History of İslamic Philosophy I., Seyyed Hossein Nasr and Oliver
Leamen (Editors). “Jewish Philosophy in the Islamic World”, (s.s.677-695). London and
New York: Routledge.
Inati, S. (1996). History of İslamic Philosophy I. Seyyed Hossein Nasr and Oliver Leamen,
Routledge (Editors). “Ibn Sînâ”, (ss. 231-243) London and New York: Routledge.
İbn Meymun. (Ed.) (1963). (Moses Maimonides). The Guide of the Perplexed I-II. Chicago
and London: The University of Chicago Press.
________ (1975). Delâletü’l-Hâirîn. (Çev. ve tahk. Hüseyin Atay). Ankara: Ankara Ünv.
İlh. Fak. Yay.
________ (1960). Makâle fi sınâ’ati’l-mantık. (Çev.ve thk. Mübahat Türker). Ankara Dil
ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Dergisi, Ankara XVIII(1–2), 9–63.
İbn Sînâ. (1992). en-Necat II, (ilahiyat bölümü) (Tah.Abdurrahman Umeyra) Beyrut:
Daru’l-Cil.
________ (1960). Kitabu’ş-Şifa, (İlahiyat), C.I-II (Tah. İbrahim Medkour, G. C. Anavati,
S. Zayed), Kahire.
Kuzgun, Ş. (1984). İbn Sina. Ahmet Hulusi Köker, Cihat Tunç (Ed.). “İbn Sina’nın Hayatı
ve Milliyeti”, Kayseri: Erciyes Üniversitesi Matbaası. ss.3–25.
Küken, G. (1996). İbn Rüşd ve St. Thomas Aquinas Felsefelerinin Karşılaştırılması. İstanbul:
Alfa Basım Yayım Dağıtım.
68 / Adnan KÜÇÜKALİ
Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler
Enstitüsü Dergisi 2009 13 (1): 57-68
Leaman, O. (1990). Moses Maimonides. London: Routledge.
________ (1992). Ortaçağ İslâm Felsefesine Giriş. (Çev. Turan Koç). Kayseri: Rey Yayıncılık.
Leibowitz, Y. (1989). The Faith of Maimonides. (English translation by John Glucker)
Israel: Naidat Press Ltd.
Levinger, J. (1990). Studies in Maimonides. Isadore Twersky (Ed.). “Was Maimonides
“Raıs Al – Yahud” in Egypt”, (ss. 83-92) London: Harvard University Pres.
Novak, D., (1999). “The Mind of Maimonides, “First Things 90: The Journal of Religion
and Public Life, 27–33.
Pines, S. (1963). “The Guide of the Perplexed: With an İntroductory Essay.” The Philosophıc
Sources of The Guide of Perplexed, Chicago and London: the University of
Chicago Press.
Ravıtzky, A. (1990). “Studies in Maimonides.” Isadore Twersky (Ed.) The Secrets of the
Guide to the Perplexed: Between the Thirteenth and the Twentieth Centuries”, (ss.159–
205). London: Harvard University Press.
Ross, D. (2002). Aristoteles, (Çev. Ahmet Arslan, İhsan Oktay Anar, Özcan (Yalçın) Kavasoğlu,
Zerrin Kurtoğlu). İstanbul: Kabalcı Yayınevi.
Sarıoğlu, H. (1993). İbn Rüşd ve Felsefesi. (Yayımlanmamış Doktora Tezi), İstanbul, Türkiye.
Schumacher, E. F. (1990). Aklı Karışıklar İçin Klavuz. (Çev. Mustafa Özel). İstanbul: İz
Yayıncılık.
Stern, J. (2000). “Maimonides and the Sciences.” Robert S. Cohen and Hilel Levine (Ed.).
Maimonides on Language and the Sciences of Language, (ss.170–184). Boston, London:
Kluwer Academic Publishers.
Strauss, L. (1963). The Guide of the Perplexed: With an İntroductory: Essay. “How to
Begin to Study the Guide of the Perplexed”, Chicago and London: the University of
Chicago Press.
Şeşen, R. (1987). Salâhaddîn Eyyûbî ve Devlet. İstanbul: Çağ Yay.
Tunç, Cihat. (1984). “İbn Sînâ’da Zorunlu Varlık”, İbn Sînâ Kongresi Tebliğleri, Kayseri:
EÜ Matbaası.
Türker, M. (1956). Üç Tehâfüt Bakımından Felsefe ve Din Münasebeti. Ankara: T.T.K.
Basımevi.
Türker, M. (1960). “İbn Meymun, Makâle fi sınâ’ati’l-mantık”. (Çev. ve tahk. Mübahat Türker),
“Giriş”, Ankara Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Dergisi, Cilt: XVIII, (1–2), 20–21.
Ülken, H. Z. (1946). İslâm Düşüncesi. İstanbul: İÜ Edebiyat Fak. Yay.
Weber, A. (1993). Felsefe Tarihi. (Çev. H.Vehbi Eralp). İstanbul: Sosyal Yay.
Wolfson, H. A. (2001). Kelâm Felsefeleri. (Çev. Kasım Turhan). İstanbul: Kitabevi Yayıncılık