You are here

Havza Planlamalarında Coğrafyanın Rolü ve Türkiye’de Havza Planlamacılığı

The Role of Geography in Reservoir Planning and the Reservoir Planning in Turkey

Journal Name:

Publication Year:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
Reservoir planning approach is especially based on the reality of the units contain diverse ecosystems. Every reservoir on earth is separated from the others by it’s own unique qualities. Therefore, it is not possible to apply the same measures and findings of a reservoir, in the same way, to another one. Reservoir management is the process of the reservoir’s natural usage resources, and their organization and orientation in order to obtain required products and services; without being negatively effected by land, water and biological (flora and fauna) resources. The reservoir boundaries-whose determination criteria is far from administrative, political or economical variable distinctions-besed on entirely natural (geological-geomorphological-hydrological) distinctions are appropiate units for preservation of natural resources and planification of reservoir system. They are also suitable for planning although sometimes it might create some difficulties on planning phase of activity. Especially because of multidimensional nature of reservoir and interdisciplinary nature of the reservoir concept, complex problems may arise. In Turkey, reservoir-based plans first began mainly with erosion, rehabilitation and developmental work, later they are contributed by support of public institutions and today are turned into Reservoir Preservation Action Plans.
Abstract (Original Language): 
Planlamada havza yaklaşımı, öncelikle bu ünitelerin birbirinden farklı ekosistemleri barındırması esasına dayanmaktadır. Yeryüzünde her havza, kendine özgü nitelikleriyle diğer havzalardan ayrılır. Bu nedenle, bir havza için ortaya konulan bulguları ve önlemleri diğer bir havzaya aynen uygulama olasılığı yoktur. Havza yönetimi, özellikle toprak, su ve biyolojik (flora ve fauna) kaynakların olumsuz etkilenmeksizin, istenilen ürün veya hizmetleri sağlamak için barındırdığı doğal kaynakların kullanımını yönlendirme ve organize etme sürecidir. İdari, siyasi veya ekonomik gibi değişken ayrımlardan uzak; tamamen doğal (jeolojik- jeomorfolojik- hidrografik) ayrıma dayanan havza sınırları, doğal kaynakların korunması ve sürdürülebilir kullanımların planlanması açısından uygun bir ünitedir. Bu anlamda, doğal kaynakların yönetiminde havza ölçeğinin esas alınması daha gerçekçidir. Teoride planlama açısından son derece uygun olan havza sistemi, planlama faaliyeti aşamasında bazı zorluklar da yaratabilmektedir. Özellikle havza kavramının çok boyutluluğu ve disiplinler arası niteliği gereği, karmaşık sorunlarla karşılaşılmaktadır. Türkiye’de havza tabanlı planlamalar ise, daha çok erozyon, ıslah ve kalkınma ağırlıklı çalışmalarla başlamış olup, kamu kurumlarının desteğinde devam ederek, günümüzde Havza Koruma Eylem Planlarına dönüşmüştür.
303
336

REFERENCES

References: 

Akkaya, C., A. Efeoğlu, N. Yeşil, (2006). “Avrupa Birliği Su Çerçeve Direktifi ve
Türkiye’de Uygulanabilirliği”. TMMOB Su Politikaları Kongresi, Ankara.
www.e-kutuphane.imo.org.tr. Erişim tarihi: 15 Ocak 2012.
Aladağ, A., N. Çiçek, G. Erul (2011). Bütüncül Havza Yönetimi. http://cevre.club.fatih.
edu.tr/. Erişim tarihi: 20 Aralık 2011.
Ardos, M. (1985). Türkiye Ovaları’nın Jeomorfolojisi I-II, Güryay Matbaacılık, İstanbul.
Ardos, M. ve Pekcan, N. (1997). Jeomorfoloji Sözlüğü. İstanbul.
Bayındırlık ve İskân Bakanlığı (2007). www.bayindirlik.gov.tr Erişim Tarihi:
29.02.2007).
Biricik, A. S. (2009). Fiziki Coğrafya-Jeomorfoloji ile Hidrolojinin Temel Prensipleri ve
Araştırma Yöntemleri I. İstanbul: Gonca Yayınevi.
Cangir, C., D. Boyraz, K. Haktanır. (2005). “Toprak Kaynakları ve Kullanımı”. VI. Türkiye
Ziraat Mühendisliği Teknik Kongresi, Bildiri Metinleri. http://www.
zmo.org.tr. Erişim tarihi: 5 Kasım 2011.
Coşkun, A.A. (2009). “AB Su Çerçeve Direktifi Kapsamında Nehir Havza Yönetim Planlarının
Hukuki Analizi”. http://www.turkhukuksitesi.com/makale_. Erişim
tarihi 8 Aralık 2011.
Doğanay, H. (1984). Bölge Planlamasının Coğrafi Esasları. Atatürk Üniv. Fen-Edebiyat
Fak. Coğrafya Böl. Ders Notları, No:8, Erzurum.
Doğanay, H. (1997). Türkiye Beşeri Coğrafyası. İstanbul: MEB Yayınları.
DPT (2001). Sekizinci Beş Yıllık Kalkınma Planı Su havzaları, Kullanımı ve Yönetimi
Özel İhtisas Komisyonu Raporu Dpt: 2555 . Öik: 571, Ankara 2001.
Erol, A. (2011). “Türkiye’de Arazi Kullanımı ve Havza Yaklaşımı”. edergi.sdu.edu.tr/index.
Erişim tarihi: 13 Kasım 2011.
Farımaz, N. (1987). “Yukarı Narman Havzası Tabaka Basamaklı Yöre Reliefinde Aktüel
Morfodinamik”. Jeomorfoloji Dergisi, Sayı: 15, Ankara.
336 / Nuriye GARİPAĞAOĞLU
Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler
Enstitüsü Dergisi 2012 16 (2): 303-336
Farımaz, N. (1993). “Ulaş Havzası’nda Jips Karstı Şekilleri ve Klima jeomorfolojik Açıdan
Bir Yaklaşım”. Türk Coğrafya Dergisi, Sayı: 28, İstanbul.
Garipağaoğlu, N. (1996). “Doğal Bir Anıt Olarak Narman Havzası’nda Kuesta Reliefi”.
Türk Coğrafya Dergisi, Sayı: 31, İstanbul.
Garipağaoğlu, N. (1996). Ulaş Havzası’nın Coğrafi Etüdü. İstanbul: Arya Matbaacılık ve
Yayıncılık Ltd. Şti.
Garipağaoğlu, N. (2011). Türkiye Ortam Sorunları Coğrafyası (Hava-Su- Toprak Ekosistemleri
Açısından). İstanbul: Yeditepe Yayınevi.
Havza Koruma Eylem Planlarının Hazırlanması Projesi http://www.havzakoruma.com/.
Erişim tarihi: 28 Aralık 2011
Hızal, A., Y. Serengil, M. Özcan (2011). Ekosistem Tabanlı Havza Planlama Metodolojisi
Ve Havza Çalışmalarında Yapılan Yanlış Uygulamalar. TMMOB 2. Su Politikaları
Kongresi (http://www.tmmob.org.tr/ Erişim tarihi: 3 Ocak 2012).
İzbırak, R. (1992). Coğrafya Terimleri Sözlüğü. İstanbul: Milli Eğitim Basımevi.
Kanatlı, M. (2012). Havza Planlamasında Sürdürülebilir Kırsal Kalkınma ve Önemi.
http://www.e-kutuphane.imo.org. Erişim tarihi: 7 Ocak 2012.
Olhan, E., Ataseven, Y. (2009). “Türkiye’de İçme Suyu Havza Alanlarında Tarımsal Faaliyetlerden
Kaynaklanabilecek Kirliliği Önleme ile İlgili Yasal Düzenlemeler”.
Tekirdağ Ziraat Fakültesi Dergisi, 6(2),Tekirdağ.
Özhan, S. (2004). Havza Amenajmanı. İ.Ü.Rektörlük Yayın No: 4510, İstanbul: Orman
Fakültesi Yayın No: 481.
Sarı, M. (2006). Türkiye’deki Arazi Varlığı ve Bu Arazilerin Erozyona Olan Duyarlılığı.
http://www.aof.edu.tr.Erişim tarihi 25 Aralık 2011.
Tübitak Marmara Araştırma Merkezi. http://www.mam.gov.tr/ce/index.html. Erişim tarihi:
25 Ocak 2012.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com